Ο Γιώργος Παπανδρέου, της απάντησε ότι πρόκειται για μέτρα εκτός ιδεολογίας του ΠΑΣΟΚ, αλλά αναγκαία.
Δηλαδή, από το προεκλογικό επιχείρημα υπάρχουν χρήματα, φτάσαμε σε σκληρές και δύσκολες αποφάσεις για τη σωτηρία της χώρας, αφού προηγουμένως χάθηκε πολύτιμος χρόνος για να παραδεχτεί η κυβέρνηση ότι το ταμείο είναι άδειο.
Η καθυστέρηση, η αμηχανία και η αναντιστοιχία λόγων και έργων, σε πρώτη φάση προκάλεσε αντιδράσεις στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος και στην εκλογική του βάση.
Οι ελπίδες και οι υποσχέσεις, που ανέβασαν τη διαφορά των δυο μεγάλων κομμάτων στις 10 ποσοστιαίες μονάδες, έδωσαν τη θέση τους αρχικά στο μούδιασμα και στη συνέχεια στο θυμό.
Τόσο η ανακολουθία όσο και τα μέτρα, είναι ένα χάπι που δεν μπορεί να το καταπιεί η βάση του ΠΑΣΟΚ. Πολλώ δε μάλλον η πλειονότητα των πολιτών.
Το όραμα, που παρουσιάστηκε σαν κρυστάλλινο ποτήρι, ράγισε από την πρώτη μέρα, και αποδείχτηκε φτηνό και πολιτικάντικο.
Το ερώτημα είναι που βρισκόμαστε σήμερα.
Την ώρα που κόβονται χρήματα από τους συνταξιούχους, η χώρα καλείται να πληρώσει πρόστιμα εκατομμυρίων ευρώ γιατί βρίσκονται σε λειτουργία παράνομες χωματερές.
Την ώρα που η ανάπτυξη είναι απλά και μόνο ακόμη μια λέξη στο πολιτικό λεξιλόγιο, Οργανισμοί και υπηρεσίες έχουν υψηλότερες ζημίες από αυτές των περικοπών.