Η Τουρκία επιδιώκει ρόλο παγκόσμιου παίκτη σε MRO και εμείς στέλνουμε αεροσκάφη και κινητήρες στο εξωτερικό για συντήρηση

Μπάμπης Παπασπύρος

Η τουρκική στρατηγική MRO: στόχος για περιφερειακή ηγεμονία

Το τελευταίο διάστημα, σύμφωνα με το έγκριτο Neue Zürcher Zeitung , μεγάλοι τουρκικοί αμυντικοί φορείς όπως η ASFAT αναζητούν να διευρύνουν δραστικά τις δυνατότητές τους στον τομέα του MRO (Maintenance, Repair and Overhaul) όχι μόνο για τις εγχώριες ανάγκες, αλλά και ως hub εξυπηρέτησης περιφερειακών πελατών. 

Η ASFAT Inc. (Askeri Fabrika ve Tersane İşletme, Διαχείριση Στρατιωτικών Εργοστασίων και Ναυπηγείων ), είναι μια τουρκική κρατική εταιρεία αμυντικού εξοπλισμού. Η εταιρεία υπάγεται στη δικαιοδοσία του Τουρκικού Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, για την παροχή σχεδιασμού, κατασκευής, συντήρησης, υποστήριξης και εκπαίδευσης για την παγκόσμια αγορά άμυνας.

ASFAT: Από εθνική μονάδα σε περιφερειακό κόμβο

Η ASFAT, έχει αναπτύξει σημαντική MRO υποδομή, συμπεριλαμβανομένων:

3 εργοστασίων MRO για μεταφορικά, μαχητικά και ελικόπτερα (Kayseri, Eskişehir, Άγκυρα) 

Η ηγεσία του ASFAT δηλώνει ξεκάθαρα ότι η Τουρκία «είναι πολύ καλή επιλογή για MRO» και επιδιώκει συνεργασίες βασισμένες στην κοινή παραγωγή και τεχνογνωσία .

Αυτό το βήμα φιλοδοξεί να εδραιώσει την Τουρκία στον παγκόσμιο χάρτη των MRO εταιρειών

Η κατάσταση στην Ελλάδα και την ΕΑΒ 

Η Ελλάδα παρά τις δυνατότητες και την τεχνογνωσία που διαθέτει, ακολουθεί διαφορετική πορεία...

Η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ) μπορεί να συντηρήσει αεροσκάφη & κινητήρες μαχητικών (π.χ. F‑16), C‑130, καθώς και πυροσβεστικά CL‑215/415, αλλά αντιμετωπίζει σοβαρά εμπόδια και προβλήματα:

Έλλειψη προσωπικού και ανάγκη προσλήψεων για ενίσχυση του υπάρχοντος απομειούμενου προσωπικού εξειδικευμένων μηχανικών και τεχνικών.

Καθυστερήσεις στην απόδοση του φόρτου κυρίως λόγω έλλειψης προσωπικού και παλαιότητας υλικού...

Πλήγμα και απώλεια αυτονομίας και εσόδων, λόγω ανάθεσης των εργασιών μέσω της NATO Support and Procurement Agency (NSPA), είτε για C‑130, είτε για κινητήρες μαχητικών, είτε για τα πυροσβεστικά CL‑215/415.

Αναλυτικότερα, μεγάλο μέρος των εργασιών εργοστασιακής συντήρησης και μεγάλου κόστους, ανατίθεται σε εταιρείες MRO εκτός Ελλάδας, κυρίως μέσω της NSPA, με οικονομικές και τεχνολογικές απώλειες για την εγχώρια βιομηχανία.

Η Τουρκία επενδύει σε τεχνογνωσία, δυναμικό ανθρώπινο κεφάλαιο και διεθνή συνεργασία. Η Ελλάδα, από την άλλη, αντιμετωπίζει έναν φαύλο κύκλο αδιαφορίας και ολιγωρίας: διαθέτει εθνικές δομές συντήρησης, αλλά το βάρος μεταφέρεται σταδιακά σε ξένα κέντρα, σπαταλώντας πόρους σε συνάλλαγμα και απωθώντας επενδύσεις στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία.

Προτάσεις για ενίσχυση της ελληνικής MRO στρατηγικής

Ενίσχυση ΕΑΒ: Άμεση προώθηση επένδυσης σε εξοπλισμό και σύγχρονες εγκαταστάσεις..

Ενίσχυση ανθρώπινου δυναμικού: Πρόσληψη & Εκπαίδευση μηχανικών με επίκεντρο κινητήρες αεροσκαφών, και παρελκομένων .

Διεθνής εμπορική δράση: Προώθηση της ΕΑΒ ή συνεργαζόμενων φορέων ΜRO ως υπηρεσίες για χώρες Μ. Ανατολής ή Βαλκανίων.

Οικονομικά : Οικονομικά κίνητρα σε προσωπικό.

Συνέργειες: Στήριξη με ισχυρά κίνητρα για σοβαρές επενδύσεις από εταιρείες του χώρου στην ΕΑΒ

Η Τουρκία αξιοποιεί την MRO στρατηγική της όχι απλώς για εσωτερική εξυπηρέτηση, αλλά ως μοχλό εξαγωγικής πολιτικής και περιφερειακής επιρροής. Οι συνεργασίες με κολοσσούς όπως η Airbus και η Rolls‑Royce, καθώς και η τοπική παραγωγή και τεχνογνωσία, δημιουργούν ένα ισχυρό και εξωστρεφές σύστημα.

Αντίθετα, η Ελλάδα, μολονότι διαθέτει υποδομή και εξειδικευμένο προσωπικό, περιορίζεται στη συμβολή της NSPA, με αποτέλεσμα να χάνει ευκαιρίες τεχνολογικής εξέλιξης, επένδυσης και εθνικού πλούτου.

Η ενίσχυση της ΕΑΒ αλλά και η επένδυση σε ανθρώπινο δυναμικό και εξοπλισμό μπορούν να μετατρέψουν την Ελλάδα από πελάτη ξένων ΜRO υπηρεσιών σε δημιουργό και εξαγωγέα, αξιοποιώντας εθνικούς πόρους και διπλωματική επιρροή.

Υ. Γ

Να μην ξεχνάμε και την συντήρηση των F-35 που έρχονται