ΕΛΚΑΚ: Καινοτομία στην Άμυνα με διετείς συμβάσεις προσλήψεων;

Μπάμπης Παπασπύρος

Το Ελληνικό Κέντρο Αμυντικής Καινοτομίας (ΕΛΚΑΚ) ιδρύθηκε με υψηλές προσδοκίες: να αναπτύξει και να υποστηρίξει το εθνικό δυναμικό αμυντικής καινοτομίας, να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ της έρευνας, της βιομηχανίας και των Ενόπλων Δυνάμεων, και να τοποθετήσει την Ελλάδα δυναμικά στο ευρωπαϊκό και συμμαχικό περιβάλλον της άμυνας και της ασφάλειας.

Η αποστολή του είναι στρατηγικής σημασίας. Στόχος του ΕΛΚΑΚ είναι να μετατρέπει την καινοτομία σε πραγματικές επιχειρησιακές δυνατότητες, να αξιοποιεί ερευνητικά αποτελέσματα και να ενισχύει την εθνική ασφάλεια και οικονομία μέσω τεχνολογιών αμυντικής και διττής χρήσης. Πρόκειται για ένα εγχείρημα που, θεωρητικά, τοποθετεί την Ελλάδα στο επίκεντρο των τεχνολογικών εξελίξεων της άμυνας του μέλλοντος.

Το ζήτημα της στελέχωσης

Ωστόσο, η επιτυχία ενός τέτοιου οργανισμού εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τους ανθρώπους του. Και εδώ προκύπτει ένα εύλογο ερώτημα: πώς θα προσελκύσει κορυφαία στελέχη και επιστήμονες, όταν οι συμβάσεις εργασίας που προσφέρει είναι μόλις διετούς διάρκειας;

Πρόσφατα, το ΕΛΚΑΚ προκήρυξε, δύο φορές μέσα σε έξι μήνες, τη θέση Επενδυτικού Αναλυτή με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου διάρκειας δύο ετών, με δυνατότητα παράτασης για ένα ακόμη. Πρόκειται δηλαδή για απασχόληση έως τριών ετών το πολύ.

Σε έναν χώρο όπου η τεχνογνωσία, η συνέπεια και η συνέχεια αποτελούν κλειδιά για την επιτυχία, τέτοιες βραχυπρόθεσμες συμβάσεις προκαλούν προβληματισμό.

Σύγκριση με διεθνείς οργανισμούς

Στους μεγάλους διεθνείς οργανισμούς όπως το ΝΑΤΟ, η Ευρωπαϊκή Ένωση ή η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Άμυνας (EDA), οι συμβάσεις στελεχών είναι τουλάχιστον τριετούς διάρκειας, συνήθως με δυνατότητα ανανέωσης ή μονιμότητας, ανάλογα με την απόδοση και τις ανάγκες του οργανισμού. Αυτό εξασφαλίζει σταθερότητα, προοπτική και κυρίως προσέλκυση εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού, που απαιτείται για σύνθετα έργα και στρατηγικές επενδύσεις.

Η ελληνική πραγματικότητα, αντιθέτως, φαίνεται να παραμένει δέσμια της προσωρινότητας και της διοικητικής αβεβαιότητας, ακόμα και σε τομείς που απαιτούν μακρόπνοη σχεδίαση.

Το διακύβευμα

Το ερώτημα δεν είναι μόνο οργανωτικό, αλλά βαθιά στρατηγικό:

Μπορεί ένα κέντρο που φιλοδοξεί να διαμορφώσει το μέλλον της αμυντικής τεχνολογίας της χώρας να στηρίζεται σε εργασιακές σχέσεις περιορισμένου χρόνου;

Η καινοτομία στην άμυνα απαιτεί συνέχεια, επένδυση σε ανθρώπινο κεφάλαιο και εμπιστοσύνη. Οι βραχυπρόθεσμες συμβάσεις ενδέχεται να λειτουργήσουν αποτρεπτικά για ικανούς επαγγελματίες που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν ουσιαστικά, επιλέγοντας αντ’ αυτού πιο σταθερά και ελκυστικά περιβάλλοντα στο εξωτερικό.

Ένα στοίχημα για το μέλλον

Το ΕΛΚΑΚ είναι μια αξιόλογη πρωτοβουλία που μπορεί να αποτελέσει μοχλό αμυντικής και τεχνολογικής αναγέννησης. Για να το πετύχει όμως, χρειάζεται στρατηγική διοίκηση, σταθερές εργασιακές συνθήκες και ένα θεσμικό πλαίσιο που να προσελκύει όχι να αποθαρρύνει ταλαντούχους επαγγελματίες.

Αλλιώς, κινδυνεύει να μείνει μια καλή ιδέα στα χαρτιά.