Αδυναμίες επιθετικών drones σε περιβάλλον παρεμβολών: Τα συμπεράσματα από δοκιμές στην Αλάσκα

Drone firm Dragoon flew its Sender uncrewed air system June 23 during a Defense Innovation Unit test event in Fairbanks, Alaska. (Courtney Albon, Defense News)

Το άρθρο καλύπτει τις βασικές πτυχές του ρεπορτάζ “ Jammed and confused: Alaska trial shows pitfalls of fielding US drones ” από το C4ISRNET (με βάση το Defence News) της 15ης Ιουλίου 2025.

Το περιβάλλον της δοκιμής και το υπόβαθρο προγράμματος Artemis

Το τελευταίο δεκαήμερο του Ιουνίου, καθώς διεξαγόταν η άσκηση Red Flag στη βάση Eielson της Αλάσκας (μία από τις κορυφαίες διεθνείς αεροπορικές ασκήσεις), παράλληλα πραγματοποιήθηκε μια λιγότερο εντυπωσιακή αλλά σημαντική δοκιμή στο πεδίο, στο πεδίο βολής έξω από το Fort Wainwright. Εκεί, το Defense Innovation Unit (DIU), δηλαδή το κέντρο καινοτομίας του Πενταγώνου, προσκάλεσε τέσσερις επιχειρήσεις με στόχο να δοκιμάσουν μικρά, μακράς ακτίνας επιθετικά drones, ικανά να εντοπίζουν και να πλήττουν στόχους υπό συνθήκες ηλεκτρονικού πολέμου (EW), όπως παρεμβολές σήματος και παραπλάνηση. 

Από αυτές, οι AV (πρώην AeroVironment) και Dragoon βρέθηκαν στην Αλάσκα, ενώ δύο ουκρανικές εταιρείες (συνεργαζόμενες με Swan και Auterion αντίστοιχα) δοκιμάζουν τα συστήματά τους σε πραγματικές συνθήκες στην Ουκρανία. Σύμφωνα με το DIU, αν και οι AV και Dragoon κυρίως ανταποκρίθηκαν προς το τέλος των δοκιμών, οι επιδόσεις τους ήταν καθησυχαστικές, αλλά όχι επαρκείς Defense News.

Το πρόγραμμα Artemis στοχεύει να εντοπίσει και να προβεί σε μαζική παραγωγή οικονομικών one way drones  (ένας προϋπολογισμός κοντά στα 16 εκατομμύρια δολάρια, από κονδύλια για την Ουκρανία) και να εφαρμόσει ταχείες διαδικασίες, πιλοτικές προσαρμογές και εύκολη μετάβαση σε υπηρεσίες του Πενταγώνου, ακολουθώντας ένα επείγον πρότυπο αντί της παραδοσιακής, αργής πορείας εμπορικής και αμυντικής ανάπτυξης .

Τεχνικές αδυναμίες και αποτελέσματα στην Άσκηση

Κατά τη διάρκεια της δοκιμής στην Αλάσκα (στις 23 Ιουνίου), παρατηρήθηκαν σοβαρά τεχνικά προβλήματα:

• 
  Το drone της AV αντιμετώπισε επανειλημμένους μη εστιασμένους στόχους υπό συνθήκες jamming, με αποτέλεσμα τελικά να συντριβεί σε λόφο .
• 
  Το drone Sender της Dragoon, που εκτοξεύεται κάθετα (VTOL), πέρασε τον στόχο του και προσέκρουσε στο έδαφος, ενώ η κεφαλή του εξερράγη .

Κατά τον Trent Emeneker του DIU, τα προβλήματα οφείλονται σε συνδυαστικές δυσλειτουργίες ανάμεσα σε λογισμικό, αισθητήρες, πλοήγηση και διαχείριση παρεμβολών... Η ανάλυση των δεδομένων βρίσκεται σε εξέλιξη. Παρόλα αυτά, τονίζει ότι η κατάσταση δείχνει ότι «αν ήμασταν σε πόλεμο αύριο, δεν έχουμε αυτό που χρειάζεται».

Το θετικό στοιχείο ήταν ότι οι πλατφόρμες, ακόμα και με ελλείψεις, κατάφεραν στο τέλος των δοκιμών να χτυπήσουν τους στόχους αρκετές φορές και πλησίασαν λειτουργικά προς το ζητούμενο.

Διοικητικά και οργανωτικά εμπόδια 

Το DIU επιχείρησε να προχωρήσει γρήγορα: εντός επτά μηνών παραλαβή προτάσεων, επιλογή εταιρειών, παραγωγή πρωτοτύπων, δοκιμές, ρόλος συντομότερος από τις παραδοσιακές διαδικασίες του Πενταγώνου . Ωστόσο:

• Δυσκολεύεται να βρει έναν επίσημο «acquisition partner» – γραφείο σε κάποια υπηρεσία (Air Force, Army κ.λπ.) που θα αναλάβει τη μαζική αγορά και ενσωμάτωση σε μελλοντικά συστήματα
• Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα συντονισμού ανάμεσα στην τεχνολογική δοκιμή και την ευρύτερη αμυντική πολιτική αγοράς.
• Χωρίς επίσημο φορέα, η επόμενη φάση (‘valley of death’) παραμένει απειλή — το έργο κινδυνεύει να μείνει ημιτελές, εκτός υλοποίησης σε πραγματικό φορτίο .

Το DIU έχει ήδη προχωρήσει και σε άλλα προγράμματα, όπως το Blue UAS (έλεγχος και πιστοποίηση μικρών drones κατασκευασμένων στις ΗΠΑ, χωρίς κινεζικά εξαρτήματα), αλλά αυτά, παρά την αποδοχή τους, δεν χρειάστηκαν πλήρη υιοθέτηση από πεδία μάχης λόγω πολύπλοκων διαδικασιών και ασυντόνιστης δομής αγοράς.

Το νέο διάταγμα του Υπουργού Άμυνας Pete Hegseth τον Ιούλιο (με τίτλο “drone dominance”)  στοχεύει στην απλοποίηση των διαδικασιών, επιτάχυνση απόκτηση και διευκόλυνση του εγχώριου drone industry, καθώς και δημιουργία μικρών «σχημάτων drone» μέσα από τις υπηρεσίες έως τον Σεπτέμβρη 

Συμπεράσματα και προβληματισμοί

Τεχνολογία vs πραγματικές απαιτήσεις

Τα drones που δοκιμάστηκαν ακόμη δεν ανταποκρίνονται στις απατήσεις ηλεκτρονικού πολέμου.

Παρουσιάστηκαν αδυναμίες κρίσιμες ως προς την πλοήγηση και ακρίβεια σε συνθήκες παρεμβολών.

Η απαίτηση καλύφθηκε, αλλά όχι με το επίπεδο αξιοπιστίας που απαιτείται για σύγχρονους επιχειρησιακούς στόχους.

Οργανωτικές δυσλειτουργίες

Παράγονται λύσεις, αλλά δεν υπάρχει σαφής διαδρομή υιοθέτησης και χρηματοδότησης από τις αμυντικές υπηρεσίες.

Το αρμόδιο πλαίσιο αγοράς και η βιβλιογραφία διαδικασιών δεν έχει προσαρμοστεί στο δυναμικό των νέων τεχνολογιών.

Μελλοντικές κινήσεις

Το DIU θα συνεχίσει να απαιτεί partner, με επίκεντρο στρατιωτικές αποκεντρωμένες δομές.

Οι μεταρρυθμίσεις που προωθούνται  στοχεύουν στην αποδέσμευση αυτών των μικρών drone και την απελευθέρωση κονδυλίων.

Τα προγράμματα Blue UAS, Artemis και GI (δοκιμές “έτοιμων” συστημάτων) επενδύουν στην επείγουσα ανάπτυξη drone, αλλά η πλήρης ένταξη τους δεν έχει ακόμα επιτευχθεί.

Αναγκαία βήματα για το μέλλον.

Επίλυση τεχνικών ατελειών: 

• Βελτιστοποίηση πλοήγησης, λογισμικού και συστημάτων αντοχής σε EW
• Συμβατότητα με επιχειρησιακές απαιτήσεις: Διασύνδεση με πεδία χρήσης (π.χ. οι σύνδεσμοι στις αεροπορικές και χερσαίες μονάδες).
• Δημιουργία σαφών κανόνων αγοράς: Απλοποίηση προδιαγραφών, διαδικασιών πιστοποίησης και χρηματοδότησης
• Συνεργασία με ιδιωτικό τομέα: Ενίσχυση εγχώριας παραγωγής και ανταγωνιστικότητας, χωρίς εξάρτηση από ξένες τεχνολογίες.
• Σταθερές πηγές αξιολόγησης: Μετά τις δοκιμές, καθορισμός επόμενης φάσης (συμβόλαια, υποστήριξη, εκπαίδευση χρηστών).

Συνοπτικά

Η άσκηση στην Αλάσκα ανέδειξε τις μεγάλες προκλήσεις στο χώρο μη επανδρωμένων επιθετικών συστημάτων: η τεχνολογία ακόμη δεν είναι ώριμη για την κατά μέτωπο αντιμετώπιση ηλεκτρονικού πολέμου και ο αμερικανικός διοικητικός μηχανισμός δυσκολεύεται να υιοθετήσει και να χρηματοδοτήσει έγκαιρα τις καινοτομίες. Η πορεία προς το «drone dominance» απαιτεί τόσο τεχνική βελτίωση όσο και διοικητική μεταρρύθμιση. Χωρίς αυτά τα δύο, οι καθυστερήσεις χρηματοδότησης και η αγορά θα συνεχίσουν να αποτρέπουν την ταχεία ενσωμάτωση των νέων συστημάτων.