Η Ουκρανία τροποποίησε το αρχαίο S-200 για προσβολή στόχων επιφανείας (βίντεο)


Το γεγονός ότι η Ουκρανία έχει αναπτύξει με αξιοπιστία αυτά τα συστήματα και έχει προκαλέσει σημαντική ζημιά στην ίδια τη Ρωσία, υποδεικνύει έναν μεγάλο βαθμό καινοτομίας και πλήρους αξιοποίησης παλιών συστημάτων.

Το παλιό σοβιετικό S-200 (με την ονομασία SA-5 «Gammon» του ΝΑΤΟ) βρέθηκε στο προσκήνιο.  

Ο γνωστός πολεμικός ανταποκριτής David Axe μοιράστηκε μερικές απίστευτες ιστορίες για το πώς αυτό το σύστημα πυραύλων εδάφους-αέρος (SAM) μεγάλου βεληνεκούς και μεγάλου υψομέτρου που αναπτύχθηκε από τη Σοβιετική Ένωση κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου χρησιμοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία από την Ουκρανία εναντίον της Ρωσίας.

Τα αρχαία όπλα εξακολουθούν να λειτουργούν!


Σύμφωνα με τον Axe, «Η πρώτη επιβεβαιωμένη επίθεση με S-200, γύρω στις 9 Ιουλίου 2023, μπορεί να ανατίναξε μια βιομηχανική εγκατάσταση κάπου στην περιφέρεια Μπριάνσκ. Η δεύτερη επιβεβαιωμένη επίθεση, 17 ημέρες αργότερα, κατέληξε με ένα βλήμα 5V28 να βυθίζεται στο Ταγκανρόγκ, μια πόλη στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας της Ρωσίας, 20 μίλια από τα σύνορα με την Ουκρανία και εκατό μίλια από την πρώτη γραμμή». 

Αυτό είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του πώς ο πόλεμος της Ουκρανίας αναδιαμορφώνει τις προσδοκίες για την χρήση παλιών συστημάτων. Το S-200 είναι ένα απολίθωμα σε σχέση με τα σύγχρονα SAM. Ο πύραυλος 5V28 που εκτοξεύει από τον εκτοξευτή του με σταθερό πύραυλο 5P72V ζυγίζει οκτώ τόνους και μπορεί να μεταφέρει μια τεράστια κεφαλή 230 κιλών. Αλλά η ακμή του ήταν η δεκαετία του 1960.

Ωστόσο, επειδή αυτό το σύστημα είναι γνωστό στους Ουκρανούς και η αλυσίδα εφοδιασμού του είναι σε μεγάλο βαθμό εγχώρια, πιθανότατα ήταν πολύ πιο χρήσιμο σε αυτούς από πολλά από τα νεότερα παρόμοια όπλα που παρέχονται από το ΝΑΤΟ.

Οι εκτοξευτές πυραύλων S-200 της Ουκρανίας έχουν μια τεράστια δύναμη

Στις δεκαετίες του 1950 και του 1960, δημιουργήθηκε το σοβιετικό γραφείο σχεδιασμού Alma-Antey (τότε γνωστό ως KB-1) ως μέσο για την καταστροφή των ολοένα και πιο μεγάλων βομβαρδιστικών του ΝΑΤΟ που απειλούσαν την εδαφική ακεραιότητα της Σοβιετικής Ένωσης. Στην πραγματικότητα, το S-200 προοριζόταν να αναχαιτίζει το βομβαρδιστικό B-52 Stratofortress. Το S-200 σχεδιάστηκε για να αναχαιτίζει μεγάλους στόχους σε μεγάλες αποστάσεις και μεγαλύτερα υψόμετρα από το παλαιότερο S-75 SAM που είχαν οι Σοβιετικοί.

Το S-200 δεν ήταν κινητό και δεν προοριζόταν για ταχεία ανάπτυξη. Οι Σοβιετικοί το σχεδίασαν ως ένα στατικό ή ημιστατικό σύστημα για την υπεράσπιση σταθερών στόχων υψηλής αξίας. Αυτό το μεγάλο, πολύπλοκο σύστημα περιλάμβανε πολλά βασικά εξαρτήματα, όπως μια συστοιχία πυραύλων, πολλαπλούς εκτοξευτές, συστήματα radar για την παρακολούθηση στόχων και υποδομή διοίκησης και ελέγχου.

Ο κύριος πύραυλος του συστήματος, ο V-880 (ή 5V21 σε νεότερες εκδόσεις), είναι ένας πύραυλος δύο σταδίων με έναν πύραυλο ενισχυτή στερεού καυσίμου και έναν πύραυλο διατήρησης υγρού καυσίμου. Ανάλογα με την παραλλαγή, μπορεί να εμπλέκει στόχους σε βεληνεκές περίπου 93 έως 186 μιλίων, καθιστώντας τον έναν από τους SAM μεγαλύτερης εμβέλειας της εποχής του. Επιπλέον, το σύστημα μπορεί να αναχαιτίσει στόχους σε υψόμετρα έως και 131.000 ποδιών. Επιπλέον, ο πύραυλος του S-200 μπορεί να φτάσει ταχύτητες έως και Mach 4, επιτρέποντας την ταχεία αναχαίτιση γρήγορα κινούμενων στόχων. Μια κεφαλή υψηλής εκρηκτικότητας 500 λιβρών με πυροσωλήνα εγγύτητας για μεγιστοποίηση της θνησιμότητας έναντι εναέριων απειλών φροντίζει για τις θανατηφόρες δραστηριότητες αυτού του συστήματος.

Αρχικά, το S-200 χρησιμοποιούσε ημιενεργό radar εντοπισμού στόχου, βασιζόμενο σε επίγεια radar όπως το 5N62 (Square Pair) για τον "φωτισμό" του στόχου. Το radar ελέγχου πυρός του συστήματος παρέχει ακριβή παρακολούθηση, ενώ τα radar έγκαιρης προειδοποίησης, όπως το P-14 (Tall King), υποστηρίζουν την ανίχνευση στόχου. 

Η λαμπρή αναβάθμιση των S-200 από την Ουκρανία

Ο Axe εικάζει: «Δεδομένης της αρκετά καλής ακρίβειας των αναβαθμισμένων ουκρανικών S-200 σε ρόλο επιφάνειας-επιφάνειας, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι μηχανικοί του Κιέβου να έχουν εγκαταστήσει έναν καλύτερο seeker». 

Το S-200 αναπτύχθηκε σε συστοιχίες, που συνήθως αποτελούνταν από έξι εκτοξευτές, ένα κέντρο ελέγχου και radar. Η στατική του φύση και η μεγάλη υπογραφή του radar το καθιστούσαν ευάλωτο στην καταστολή των εχθρικών επιχειρήσεων αεράμυνας (SEAD), αλλά η μεγαλύτερη εμβέλειά του επέτρεπε να αντιμετωπίζει απειλές πριν αυτές προλάβουν να πλησιάσουν αμυνόμενες περιοχές.

Το γεγονός ότι η Ουκρανία έχει αναπτύξει αξιόπιστα αυτά τα συστήματα και έχει προκαλέσει σημαντική ζημιά στην ίδια τη Ρωσία με αυτά, υποδεικνύει έναν βαθμό καινοτομίας. Κάποιος μπορεί επίσης να το δει αυτό στην αποτελεσματική χρήση από την Ουκρανία φθηνών μη επανδρωμένων αεροσκαφών από έτοιμα εξαρτήματα, συμβάλλοντας στη διατήρηση της ισορροπίας με το τεράστιο πλεονέκτημα της Ρωσίας στο πυροβολικό.

Πράγματι, η τρέχουσα κατάσταση της Ουκρανίας μπορεί να μην ήταν τόσο επισφαλής αν είχαν ενθαρρυνθεί εξαρχής να διατηρήσουν τα δικά τους συστήματα αντί να βασίζονται σε ξένα. Πώς κατέλαβε τελικά ο στρατός του Φαϊζάλ την Άκαμπα ; Αυτό συνέβη επειδή ακολούθησαν τους παλιές τακτικές των βεδουίνων μέχρι τη νίκη.

Το ΝΑΤΟ έχει αδικήσει την Ουκρανία αναγκάζοντάς την να γίνει μια μικρογραφία ευρωπαϊκού τύπου στρατού που βασίζεται σε παρεμφερή τεχνολογικό εξοπλισμό. Αν η Ουκρανία είχε αφεθεί στην τύχη της, θα είχε βρει καλύτερο δρόμο για την επόμενη μέρα, τόσο για τη χώρα της όσο και για τη διάταξη των ενόπλων δυνάμεών της. 

National interest


Σχόλια