Οι πολίτες απαιτούν ξεκάθαρες κουβέντες όχι "χρησμούς" και πολιτικά παιχνίδια

Μπάμπης Παπασπύρος

Στην πολιτική σκηνή, οι παρεμβάσεις πρώην ηγετών, υπουργών ή άλλων προβεβλημένων στελεχών κομμάτων αποτελούν ένα σχετικά συχνό φαινόμενο. Τα πρόσωπα αυτά, λόγω της εμπειρίας και του κύρους τους, έχουν τη δυνατότητα να επηρεάζουν την κοινή γνώμη, καθώς και τις εξελίξεις σε επίπεδο κομμάτων και κυβέρνησης. Ωστόσο, η πρακτική με την οποία εκφράζουν τις απόψεις τους για μείζονα εθνικά ζητήματα συχνά εγείρει προβληματισμούς, ειδικά όταν αυτή γίνεται με γρίφους, υπονοούμενα ή διαρροές.
Η Ανάγκη Εσωτερικής Συζήτησης
Η δημοκρατία και η πολιτική ζωή απαιτούν ανοιχτό διάλογο. Ειδικά για ζητήματα που αφορούν τα εθνικά θέματα, η πρώτη και αυτονόητη επιλογή θα πρέπει να είναι η συζήτηση εντός των θεσμικών οργάνων του κόμματος και της κυβέρνησης. Η έκφραση αντιρρήσεων ή κριτικής, όταν γίνεται με εποικοδομητικό τρόπο, μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση της ασκούμενης πολιτικής. Ωστόσο, όταν αυτά τα ζητήματα τίθενται μέσω ασαφών δηλώσεων, διαρροών ή ανεπίσημων κύκλων, δημιουργείται σύγχυση και ανασφάλεια, όχι μόνο στους πολίτες αλλά και στο ίδιο το πολιτικό σύστημα.
Η Επικίνδυνη Πρακτική των Υπονοούμενων
Η επιλογή πρώην ηγετών ή άλλων προβεβλημένων στελεχών να ασκούν κριτική με υπονοούμενα και «χρησμούς» ενέχει σοβαρούς κινδύνους:

• Διατάραξη Εσωτερικής Συνοχής: Οι ασαφείς δηλώσεις ή διαρροές δημιουργούν εντάσεις εντός των κομματικών σχηματισμών. Οι υποστηρικτές διχάζονται και το μήνυμα του κόμματος προς τους πολίτες θολώνει.
• Αποδυνάμωση της Εθνικών Θέσεων: Σε θέματα εθνικής σημασίας, όπως τα ελληνοτουρκικά ή η εξωτερική πολιτική, η δημόσια κριτική που γίνεται με υπονοούμενα μπορεί να δώσει λάθος μηνύματα τόσο στους πολίτες όσο και στους διεθνείς παράγοντες.
• Πλήγμα στην Εμπιστοσύνη των Πολιτών: Όταν οι πολίτες γίνονται αποδέκτες πληροφοριών μέσω δηλώσεων και «κύκλων» χάνεται η εμπιστοσύνη τους στους θεσμούς. Οι πολίτες αντί να αισθάνονται ότι οι ηγέτες εργάζονται για το κοινό καλό, βιώνουν μια αίσθηση πολιτικής αδιαφάνειας.

Πότε Πρέπει να Κοινοποιείται η Κριτική;
Η δημόσια παρέμβαση για θέματα που αφορούν την εθνική πολιτική είναι σημαντική, αλλά μόνο υπό αυστηρές προϋποθέσεις:

• Αποτυχία Εσωτερικής Επίλυσης: Πρώτα πρέπει να εξαντλούνται όλα τα περιθώρια εσωτερικού διαλόγου. Η διαφωνία να εκφράζεται αρχικά εντός των αρμόδιων οργάνων, με σαφή και τεκμηριωμένα επιχειρήματα.
• Αδιάσειστα Στοιχεία: Αν η προσπάθεια αυτή αποτύχει, η δημόσια τοποθέτηση πρέπει να γίνεται με πλήρη διαφάνεια και ακλόνητα στοιχεία, όχι εικασίες, που να υποστηρίζουν την κριτική.
• Ξεκάθαρο Μήνυμα: Η κριτική πρέπει να είναι σαφής, ώστε να μην αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες ή δημιουργία εντυπώσεων.

Η Ευθύνη των Πρώην Ηγετών
Οι πρώην ηγέτες και προβεβλημένα στελέχη έχουν ιδιαίτερη ευθύνη απέναντι στην κοινωνία και τη χώρα. Το κύρος και η εμπειρία τους δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για την προώθηση προσωπικών στρατηγικών ή εσωκομματικών αντιπαραθέσεων. Αντιθέτως, οφείλουν να λειτουργούν ως παράγοντες σταθερότητας και εμπιστοσύνης.
Συμπέρασμα
Η πολιτική των γρίφων και των υπονοούμενων δεν συμβάλλει στη δημοκρατική λειτουργία ούτε στην ενίσχυση της εθνικής συνοχής. Η δημόσια κριτική είναι υγιής όταν γίνεται με διαφάνεια, σαφήνεια και υπευθυνότητα. 

Οι πολίτες απαιτούν ξεκάθαρες απαντήσεις και όχι πολιτικά παιχνίδια. Είναι καιρός οι ηγέτες να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να επιλέξουν το δρόμο της ανοιχτής επικοινωνίας και να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.