F-35: Το Μαχητικό Αεροσκάφος "Μερικής Απασχόλησης"- Αμερικανικό δημοσίευμα

Η ανάπτυξη του F-35, του πιο δαπανηρού προγράμματος αεροπορικού εξοπλισμού στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών, έχει χαρακτηριστεί από χρόνια προβλήματα, και καθυστερήσεις που έχουν επηρεάσει την αξιοπιστία και την αποτελεσματικότητα του αεροσκάφους. Παρά τις προσδοκίες για την απόκτηση ενός προηγμένου μαχητικού αεροσκάφους πολλαπλού ρόλου, τα δεδομένα δείχνουν ότι η απόδοση του F-35 απέχει πολύ από το επιθυμητό επίπεδο. Ο στόχος του άρθρου αυτού είναι να εξετάσει την πορεία του προγράμματος, να αναλύσει τα προβλήματα που έχουν προκύψει και να διερευνήσει τις επιπτώσεις για την άμυνα και την οικονομία των ΗΠΑ.
Η Έναρξη και οι Στόχοι του Προγράμματος
Η αρχή του προγράμματος F-35 σημειώθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2001, όταν η Lockheed Martin εξασφάλισε το συμβόλαιο για την ανάπτυξη του αεροσκάφους. Το έργο αυτό ήταν από την αρχή φιλόδοξο: στόχος ήταν να δημιουργηθεί ένα μαχητικό αεροσκάφος που θα μπορούσε να εκτελεί μια ευρεία γκάμα αποστολών, από αεροπορικές επιθέσεις και αναγνωρίσεις μέχρι αποστολές υποστήριξης δυνάμεων στο έδαφος και αφέσεις πυρηνικών όπλων. Ωστόσο, οι προκλήσεις που ακολούθησαν, καθώς και οι συνεχώς αυξανόμενες απαιτήσεις και το κόστος, οδήγησαν σε επανειλημμένες καθυστερήσεις και αναθεωρήσεις του προγράμματος.
Σήμερα, το συνολικό κόστος του προγράμματος αναμένεται να ξεπεράσει τα 1,7 τρισ. $, ενώ η ικανότητα του F-35 να εκτελεί πλήρως τις αποστολές του παραμένει χαμηλή. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του Γραφείου Δοκιμών και Αξιολόγησης του Πενταγώνου (DOT&E)  , ο στόλος των F-35 είναι σε θέση να εκτελεί το σύνολο των αποστολών του μόνο στο 30% του χρόνου που ένα αεροσκάφος είναι διαθέσιμο για χρήση.

Η Πραγματικότητα της Διαθεσιμότητας
Η έννοια της διαθεσιμότητας, όπως ορίζεται από το DOT&E, αναφέρεται στο ποσοστό του χρόνου που ένα αεροσκάφος είναι διαθέσιμο για χρήση, μετρημένο σε μηνιαία βάση. Για τον στόλο των F-35, η διαθεσιμότητα έχει στόχο το 65%, δηλαδή το 65% των αεροσκαφών θα πρέπει να είναι έτοιμο για αποστολές ανά πάσα στιγμή. Ωστόσο, τα δεδομένα δείχνουν ότι αυτός ο στόχος δεν επιτυγχάνεται: το μέσο ποσοστό διαθεσιμότητας για το έτος που έληξε τον Σεπτέμβριο του 2023 ήταν μόλις 51%.
Αν εξετάσουμε πιο προσεκτικά τα δεδομένα, η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο απογοητευτική. Το ποσοστό διαθεσιμότητας αφορά αεροσκάφη που μπορούν να εκτελέσουν τουλάχιστον μία από τις ανατεθείσες αποστολές τους. Όμως, δεδομένης της φύσης του F-35, το σημαντικότερο μέτρο απόδοσης είναι το ποσοστό πλήρους αποστολής, δηλαδή το ποσοστό των αεροσκαφών που είναι έτοιμα να εκτελέσουν όλες τις ανατεθείσες αποστολές τους. Το ποσοστό πλήρους αποστολής για τον στόλο F-35 ήταν μόλις 30% το 2023, σύμφωνα με το DOT&E.
Προβλήματα στη Συντήρηση και Επισκευή
Ένα από τα κύρια προβλήματα που επιδεινώνουν την αξιοπιστία του F-35 είναι η έλλειψη ικανότητας αποτελεσματικής επισκευής των αεροσκαφών. Τα F-35 εμφανίζουν συχνά κρίσιμες βλάβες σχεδόν δύο φορές πιο συχνά από ό,τι αναμενόταν. Παράλληλα, οι επισκευές διαρκούν περισσότερο από το προβλεπόμενο. Οι κεντρικές εγκαταστάσεις συντήρησης, όπου πραγματοποιούνται μεγάλες επισκευές και ανακατασκευές, παρουσιάζουν σοβαρές καθυστερήσεις. 

Οι σημαντικές εργασίες συντήρησης των αεροσκαφών γίνονται σε  εγκαταστάσεις   διάσπαρτες σε όλη τη χώρα .  Το προσωπικό εκτελεί εργοστασιακή συντήρηση, μεγάλες επισκευές, ανακατασκευές και τροποποιήσεις, πέρα ​​από αυτά που μπορούν να γίνουν  σε επίπεδο μονάδας . Το Γραφείο Λογοδοσίας της Κυβέρνησης (GAO)  δημοσίευσε μια έκθεση τον Σεπτέμβριο του 2023, στην οποία περιγράφεται λεπτομερώς η κατάσταση εργοστασιακής συντήρησης. Αποδεικνύεται ότι όχι μόνο τα F-35 παρουσιάζουν βλάβες πιο συχνά από ό,τι αναμενόταν, αλλά σημειώθηκε μεγαλύτερος χρόνος για την επισκευή τους. Το Πεντάγωνο είχε θέσει έναν στόχο 60 ημερών για χρόνους επισκευής (turn around time). Τον Φεβρουάριο του 2023 τα στοιχεία έδειξαν ότι ο χρόνος turn around ήταν κατά μέσο όρο 141 ημέρες .

Ακόμη και η μετάβαση από το υπάρχον σύστημα συντήρησης και logistics (ALIS) στο νέο σύστημα (ODIN) έχει υποστεί μεγάλες καθυστερήσεις. Το ODIN, που θα έπρεπε να ήταν πλήρως λειτουργικό μέχρι το τέλος του 2022, αναμένεται να είναι έτοιμο το 2025.
Καθυστερήσεις στον Εκσυγχρονισμό και στην Αναβάθμιση
Το πρόγραμμα F-35 εξακολουθεί να αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα στον τομέα του εκσυγχρονισμού και της αναβάθμισης. Παρά την έναρξη της προσπάθειας εκσυγχρονισμού (Block 4 ή C2D2) το 2017, οι καθυστερήσεις και το αυξημένο κόστος έχουν οδηγήσει σε νέα προβλήματα. Οι αναγκαίες δοκιμές για τις αναβαθμίσεις αυτές δεν έχουν ολοκληρωθεί, καθυστερώντας περαιτέρω την ανάπτυξη του προγράμματος.

Οι καθυστερήσεις αυτές επηρεάζουν όχι μόνο την ανάπτυξη νέων δυνατοτήτων για το αεροσκάφος, αλλά και την ικανότητα του DOD να αξιολογήσει την απόδοσή του σε ρεαλιστικές συνθήκες. Οι αναβαθμίσεις που απαιτούνται, όπως το Technology Refresh 3 (TR-3), καθυστερούν, με αποτέλεσμα το DOD να αρνείται να παραλάβει νέα αεροσκάφη μέχρι να ολοκληρωθούν οι απαραίτητες εργασίες.
Συμπεράσματα
Το πρόγραμμα F-35 έχει εξελιχθεί σε ένα παράδειγμα των προβλημάτων που μπορεί να προκύψουν όταν η ανάπτυξη όπλων βασίζεται σε ανεπαρκή εποπτεία, ελλιπή λογοδοσία και ανεπαρκή κριτήρια αξιολόγησης. Παρά τις μεγάλες προσδοκίες και το τεράστιο κόστος, το F-35  αδυνατεί να ανταποκριθεί πλήρως στις απαιτήσεις. Η διαθεσιμότητά του είναι χαμηλή, η συντήρησή του προβληματική, και οι αναβαθμίσεις του καθυστερούν.

Καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες σχεδιάζουν τα επόμενα βήματα στην ανάπτυξη στρατιωτικών συστημάτων και αεροσκαφών, είναι απαραίτητο να αντληθούν διδάγματα από την εμπειρία του F-35. Η ανάγκη για πιο αυστηρή εποπτεία, πιο υπεύθυνη διαχείριση και πιο ρεαλιστική αξιολόγηση των προγραμμάτων είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Χωρίς αυτές τις αλλαγές, υπάρχει κίνδυνος να επαναληφθούν τα ίδια λάθη, με σημαντικές επιπτώσεις για την εθνική άμυνα και την οικονομία των ΗΠΑ. 

ΠΗΓΗ

Υ. Γ 

Διαβάστε και αυτά...

Προβλήματα συντήρησης και χαμηλές διαθεσιμότητες των F-35 βρήκε το Κυβερνητικο Γραφείο Λογοδοσίας (GAO) στις ΗΠΑ

GAO για F-35 Joint Strike Fighter: Το πρόγραμμα συνεχίζει να αντιμετωπίζει προβλήματα παραγωγής και καθυστερήσεις εκσυγχρονισμού