Αθήνα-Λευκωσία αποποιούνται του δικαιώματος για κοινό θαλάσσιο σύνορο ;

Χάρτης-1: Το όριο του FIR Αθηνών (κόκκινη γραμμή) βάσει του οποίου ο σταθμός Navtex του Ηρακλείου εξέδωσε την ελληνική αντι-Navtex (576/24 στις 25/06/24). Με ροζ γραμμή η Ελληνοαιγυπτιακή τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ (A,B,C,D,E) η οποία τερματίζει λίγο πριν τον 28ο Μεσημβρινό (σημείο Α). Με κίτρινη σκίαση (εντός των ορίωνA,B,C,D,E,F και G) η τουρκική Navtex (0592/24 που εκδόθηκε 24/06/24). Με μπλε σκούρο η όδευση της ελληνικής αντι-Navtex (576/24 στις 25/06/24). Πηγή: iEpikaira 

Σε προηγούμενο σημείωμά μας (26/06/24) γράψαμε σχετικά με τις πολύ ύποπτες εργασίες πόντισης καλωδίου οπτικών ινών από το ιταλικό πλοίο «C/S Teliri» στην περιοχή νοτίως της Ρόδου και του Καστελόριζου. Τότε θέσαμε τα παρακάτω ερωτήματα:
«Το πρώτο ερώτημα που ανακύπτει είναι πότε ενημερώθηκαν οι ελληνικές αρχές για τις εργασίες που πρόκειται το «C/S Teliri» να διεξάγει; Το δεύτερο είναι, το ότι προηγήθηκε η τουρκική Navtex σημαίνει ότι η διαχειρίστρια εταιρεία του «C/S Teliri» ζήτησε πρώτα άδεια από την Τουρκία; Αν ναι γιατί; Το πιο κρίσιμο ερώτημα όμως είναι, γιατί ενώ η Τουρκία διεκδίκησε υφαλοκρηπίδα εντόςq της οριοθετημένης ελληνικής ΑΟΖ (δυτικά του 28ου Μεσημβρινού) και της ελληνικής υφαλοκρηπίδας -η οποία υφίσταται ipso facto et ab initio (ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού)-, παρά ταύτα η Ελλάδα εξέδωσε αντι-Navtex μόνο με την όδευση του καλωδίου που θα ποντιστεί, αφήνοντας αναπάντητη την τουρκική αξίωση; Τέλος, είναι τυχαίο το γεγονός ότι η όδευση του καλωδίου βρίσκεται εντός των ορίων του χάρτη που κατέθεσε η Τουρκία στον ΟΗΕ και τερματίζει δυτικά πάνω στο όριο που διεκδικεί (μεταξύ σημείων E και D); Υπήρχε συνεννόηση μεταξύ Τουρκίας και διαχειρίστριας εταιρείας του «C/S Teliri»; Ή μήπως γνώριζε και η Ελλάδα;»

Χάρτης-2: Σε συνέχεια του τουρκολιβυκό ψευδομνημόνιο (σημεία F,E) η Τουρκία χάραξε τα όρια της υφαλοκρηπίδας που παρανόμως διεκδικεί και τα κατέθεσε στον ΟΗΕ (A/74/757) με τον συγκεκριμένο χάρτη, στις 18/03/2020 (μαύρη γραμμή A,B,C,D,E,F και G ανατολικά της Κρήτης που δεν διακρίνεται)
Εντωμεταξύ, στις 30/06/24 η τουρκική «Milliyet» παρουσιάζοντας τον Χάρτη-2, τον οποίο η Τουρκία κατέθεσε στον ΟΗΕ (A/74/757) στις 18/03/20 σε συνέχεια του τουρκολιβυκό ψευδομνημόνιο διεκδικώντας την υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ της Ανατολικής Μεσογείου, έγραψε: «Η Τουρκία δεν άφησε την Ελλάδα και την Κύπρο να κάνουν εργασίες στην υφαλοκρηπίδα της, στη Γαλάζια Πατρίδα». Η εφημερίδα «Turkiye» ανέφερε ότι: «το εμπορικό πλοίο πόντισης καλωδίων 'TELIRI' ιδιοκτησίας της ιταλικής εταιρείας 'Elettra', πιθανώς μετά από διαβούλευση με την ιταλική κυβέρνηση, υπέβαλε αίτηση στην Τουρκία, για να ενημερώσεις για τις εργασίες στα τμήματα της τουρκικής υφαλοκρηπίδας εντός της 'Γαλάζιας Πατρίδας', στο πλαίσιο της πόντισης καλωδίου επικοινωνίας μεταξύ Ιταλίας και Κύπρου». Πρόσθεσε επίσης ότι: «Η Τουρκία εξέδωσε επίσης την απαιτούμενη NAVTEX μέσω του σταθμού της Αττάλειας. Η κατάσταση αυτή εξόργισε την Ελλάδα και την 'ελληνοκυπριακή διοίκηση' [σ.σ. Κυπριακή Δημοκρατία], που σύμφωνα με τον λεγόμενο χάρτη της Σεβίλλης, η περιοχή ανήκει σε αυτές και ως εκ τούτου η Λάρνακα ήταν ο μόνος σταθμός που έχει το δικαίωμα να εκπέμπει NAVTEX».
Η ίδια εφημερίδα έγραψε με νόημα: «Αυτή η αποφασιστικότητα της Τουρκίας έκανε πολλές χώρες να ξυπνήσουν από τα όνειρα που έβλεπαν σχετικά με την ανατολική Μεσόγειο. Ήθελαν να κατασκευάσουν τον αγωγό EastMed, που αγνοούσε την τουρκική υφαλοκρηπίδα και σχεδίαζαν το αέριο του Ισραήλ να το μεταφέρουν στην Ευρώπη. Η Τουρκία με σεισμικές έρευνες και γεωτρήσεις δεν υποχώρησε καθόλου σχετικά με τις θέσεις της για τις θαλάσσιες περιοχές ευθύνης της». 
Λίγες ημέρες αργότερα (03/07/24) η «Καθημερινή» αποκάλυψε ότι:
«Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, η ιταλική κυβέρνηση είχε ειδοποιήσει αρμοδίως τόσο την Αθήνα όσο και την Άγκυρα για τις σχεδιαζόμενες δραστηριότητες του «Teliri» για λογαριασμό της εταιρείας Elettra Tlc SpA. Μάλιστα, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών είχε εγκρίνει το σχετικό αίτημα στις 18 Απριλίου, ενώ εκτιμάται ότι ανάλογες πρωτοβουλίες είχε λάβει η Ρώμη προς την κατεύθυνση της Τουρκίας». 
Ο υποναύαρχος ε.α. Κωνσταντίνος Φυτιρής έκανε επίσης μια σημαντική παρατήρηση (07/07/24) σε κυπριακό Μέσο και αναφέρει ότι κατά τη διάρκεια πόντισης καλωδίου από το «C/S Teliri», κορβέτα του τουρκικού πολεμικού ναυτικού  toπαρακολουθεί από απόσταση χωρίς να παρενοχλεί (sic) τις εργασίες του, συμπεραίνοντας ότι: «Για να συμβαίνει αυτό εκτιμάται ότι η ιταλική εταιρεία έχει λάβει διπλή άδεια, δηλαδή και από την Κυπριακή Δημοκρατία αλλά και την Τουρκία, οπότε φαινομενικά ικανοποιούνται όλες οι πλευρές». Η «Καθημερινή» βέβαια αναφέρει ότι η συνεννόηση έγινε και με το ελληνικό ΥΠΕΞ... 
Υπό αυτό το πρίσμα προκύπτουν νέα ζητήματα σχετικά με τον ύποπτο ρόλο της Ρώμης αλλά κυρίως την στάση που κράτησε το ελληνικό ΥΠΕΞ, το οποίο καίτοι ενημερώθηκε και ενέκρινε το σχετικό αίτημα της εταιρίας για την πόντιση καλωδίου από τις 18/04/24 (sic): 
-αφενός, επέτρεψε στην Τουρκία να εκδώσει πρώτη την παράνομη NAVTEX (0592/24 στις 24/06/24) με την οποία διεκδικεί την εν λόγω περιοχή (κίτρινη σκίαση) ως δήθεν τουρκική υφαλοκρηπίδα βάσει του τουρκολιβυκού ψευδομνημονίου [όπως εξηγήθηκε στο προηγούμενο σημείωμά μας (26/06/24)] και, 
-αφετέρου, εξέδωσε αντι-NAVTEX (576/24 στις 25/06/24) η οποία άφησε αναπάντητη την τουρκική αξίωση αφού απλώς περιγράφει τις συντεταγμένες της όδευσης του καλωδίου, και ταυτόχρονα αγνοεί τον χάρτη της Σεβίλλης -δηλαδή την «αρχή της μέσης γραμμής»- λαμβάνοντας υπόψη αντ' αυτού τα όρια του ελληνικού FIR.

Αναδημοσίευση καθ. Θεόδωρου Καρυώτη. Πηγή: slpress.gr

Με άλλα λόγια, σύμφωνα με τις πληροφορίες που διέρρευσαν, εργαλειοποιώντας την πόντιση ενός καλωδίου οπτικών ινών, Αθήνα και Λευκωσία κατέληξαν κοινή συναινέσει να εκχωρήσουν έμμεσα κυριαρχικά δικαιώματα -τα οποία αποποιούνται de facto- που απορρέουν από το Δίκαιο της Θάλασσας, σε μείζονα περιοχή/κλειδί η οποία σύμφωνα με τον χάρτη της Σεβίλλης δίνει κοινό θαλάσσιο σύνορο σε Ελλάδα-Κυπριακή Δημοκρατία.

iEpikaira