Οι ΗΠΑ και τα στρατεύματά τους στο εξωτερικό είναι ευάλωτοι σε drones ιπτάμενα σε χαμηλό ύψος

Πέρυσι, οι Αμερικανοί παρακολουθήσαμε συγκλονισμένοι, ένα κινεζικό κατασκοπευτικό μπαλόνι μεγέθους πολλών σχολικών λεωφορείων να διασχίζει τις Ηνωμένες Πολιτείες, προτού καταρριφθεί από την Πολεμική Αεροπορία στα ανοικτά των ακτών της Νότιας Καρολίνας.

Αυτό το δημόσιο περιστατικό αποδείχθηκε ότι ήταν η κορυφή ενός ολοένα και πιο μεγάλου παγόβουνου. Αρκετά ακόμη εναέρια αντικείμενα έχουν ανακαλυφθεί & πρόσφατες αναφορές δείχνουν ότι τα κατασκοπευτικά μπαλόνια δεν είναι παρά μερικές από τις χιλιάδες εναέριες επιδρομές που έχει αντιμετωπίσει η χώρα μας. Τα περισσότερα περιστατικά περιλαμβάνουν μικρά μη επανδρωμένα αεροσκάφη  που πετούν σε πολύ χαμηλό ύψος, μερικές φορές μόνο 100 πόδια από το έδαφος.
Αυτά τα συστήματα μη επανδρωμένων  αεροσκαφών, ή UAS ή drones, θέτουν πολλαπλές προκλήσεις: Έχουν παρενοχλήσει πτήσεις εμπορικών αεροσκαφών και διέσχισαν τα νότια σύνορά μας αδιαμφισβήτητα. Πολλά  έχουν εντοπιστεί να πετούν πάνω από στρατιωτικές βάσεις και πυρηνικές εγκαταστάσεις, όπως η αεροπορική βάση Langley στη Βιρτζίνια, η αεροπορική βάση Whiteman στο Μιζούρι και τα πεδία δοκιμών μας στις δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες.
Προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων που αναπτύσσεται στο εξωτερικό αντιμετωπίζει ολοένα και περισσότερο απειλές από αυτά τα drones. Οι τρεις Αμερικανοί στρατιώτες που στοχοποιήθηκαν σε επίθεση στην Ιορδανία τον περασμένο Ιανουάριο έχασαν τη ζωή τους από ένα μικρό ιρανικό drone. 

Αυτά τα συστήματα αποτελούν ένα σημαντικό πρόβλημα ασφάλειας, για το οποίο ο αμερικανικός στρατός έχει ελάχιστα αντίμετρα. Η επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ αυτόν τον μήνα απλώς υπογράμμισε την απειλή.
Σε απόρρητες ενημερώσεις και ανοιχτές συζητήσεις, η επιτροπή μας εξέτασε την απειλή που θέτουν τα drones πετώντας σε μεγάλα ύψη αλλά και πολύ χαμηλά. Ανακαλύψαμε μια σειρά από υποκείμενα ζητήματα που περιπλέκουν μια αποτελεσματική απάντηση σε αυτά.
Το πρώτο πρόβλημα είναι ότι το έθνος μας δεν διαθέτει επαρκή ικανότητα ανίχνευσης μικρών drones. Εξακολουθούμε να βασιζόμαστε στα radar έγκαιρης προειδοποίησης που μας εξυπηρέτησαν τόσο καλά κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Σήμερα, ωστόσο, δεν είναι σε θέση να εντοπίσουν, να αναγνωρίσουν και να παρακολουθήσουν μικρά drones τόσο σε μεγάλα όσο και σε χαμηλά ύψη. Εντός των Ηνωμένων Πολιτειών, δύσκολα μπορούμε να παρακολουθήσουμε τίποτα άλλο εκτός από στρατιωτικά & εμπορικά αεροσκάφη. Σχεδόν καμία από τις στρατιωτικές μας βάσεις δεν έχει τους αισθητήρες για την αναγνώριση μικρών drones.
Ωστόσο, εάν επιλύαμε το πρόβλημα παρακολούθησης, θα προέκυπτε ένα δεύτερο πρόβλημα. 

Οι υπηρεσίες των ΗΠΑ δεν έχουν σαφείς γραμμές εξουσίας σχετικά με το ποια υπηρεσία είναι υπεύθυνη για την αντιμετώπιση των εισβολών. Αντίθετα, ένας ιλιγγιώδης λαβύρινθος αλληλοεπικαλυπτόμενων δικαιοδοσιών και άκαμπτης γραφειοκρατίας μπερδεύει, αντί να ξεκαθαρίζει, την απάντηση στην κρίση. Κυβερνητικοί αξιωματούχοι υπηρεσιών - Υπουργείο Άμυνας, Υπουργείο Δικαιοσύνης, Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας, Ομοσπονδιακή Διοίκηση Αεροπορίας - αφιερώνουν ώρες, αν όχι μέρες, απλώς συζητώντας ποιος μπορεί να αναλάβει δράση όταν εντοπιστεί ένα drone. Πολύ συχνά, οι εισβολές σε χαμηλό υψόμετρο αντιμετωπίζονται ως ζήτημα επιβολής του νόμου αντί ως ζήτημα εθνικής ασφάλειας.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να ξεκινήσουν μια ευρεία αναθεώρηση των δυνατοτήτων ανίχνευσης και να εξορθολογίσουν την ικανότητά τους να ανταποκρίνονται μόλις εντοπιστεί μια απειλή. Ένα τρίτο βήμα θα ήταν να ενισχύσουμε σημαντικά τις αμυντικές μας ικανότητες έναντι εχθρικών drones στις στρατιωτικές μας βάσεις στο εξωτερικό, οι οποίες σχεδόν όλες δεν διαθέτουν δυνατότητες αντιμετώπισης drones.
Στο Κογκρέσο, εργαζόμαστε με στρατιωτικούς αξιωματούχους για να δώσουμε στα μέλη των ενόπλων δυνάμεων τις μεθόδους ανίχνευσης, το θεσμικό πλαίσιο και τα εργαλεία αντιμετώπισης που χρειάζονται για να χειριστούν το μέγεθος και τον όγκο των μικρών drones.
Οι πρόσφατες εκδόσεις του Νόμου περί Εξουσιοδότησης Εθνικής Άμυνας περιλαμβάνουν αναθεωρήσεις πρωτοκόλλων, διάφορες μεταρρυθμίσεις και ορισμένες προμήθειες νέων εργαλείων αντιμετώπισης drones. Αλλά καμία στρατηγική μέχρι σήμερα δεν έχει λύσει αυτό το πρόβλημα με ολοκληρωμένο, βιώσιμο τρόπο.
Χρειαζόμαστε ένα γενικό σχέδιο που να διασχίζει όλους τους φορείς. Όπως απέδειξε η επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ, οι αντίπαλοί μας βλέπουν τα drones ως μια φθηνή, θανατηφόρα λύση για να διεισδύσουν στις πιο εξελιγμένες πολυεπίπεδες αντιαεροπορικές άμυνες. Δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι η πρόκληση περιορίζεται στους ουρανούς πάνω από το Ιράκ και το Ισραήλ. Θα μπορούσε να απειλήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες και μάλιστα γρήγορα. Αυτό σημαίνει ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ δεν έχουν χρόνο να αφιερώσουν για να δημιουργήσουν ένα καλύτερο σχέδιο για την άμυνα κατά των drones.
Στο μεταξύ, οι αρχικές μας προσπάθειες για την αντιμετώπιση των drones σε χαμηλό υψόμετρο έχουν μετατραπεί σε ένα αδικαιολόγητα περίπλοκο πρόβλημα. Τουλάχιστον μισή ντουζίνα υπηρεσίες σε όλο το Πεντάγωνο αναπτύσσουν και διαθέτουν εξοπλισμό anti-drone, και πολλές από αυτές τις προσπάθειες αλληλεπικαλύπτονται ή είναι  πολλαπλών σκοπών. Καθώς αφιερώνουμε χρόνο κινούμενοι προς πάρα πολλές κατευθύνσεις, οι εχθροί μας αναβαθμίζουν τα drones τους, ενώ ο δικός μας εξοπλισμός anti-drone παραμένει αναποτελεσματικός. Αυτό θα μπορούσε σύντομα να έχει θανατηφόρες επιπτώσεις στο πεδίο της μάχης ή - με την κατάσταση της εγχώριας άμυνας μας.

Είναι καιρός να σπάσουμε το γραφειοκρατικό κατεστημένο και να οικοδομήσουμε μια πλήρους κλίμακας προσέγγιση για την απειλή των μικρών drones. Η ανάπτυξη αυτών των λύσεων θα βελτιώσει την ικανότητά μας να υπερασπιστούμε τα μέλη των υπηρεσιών και τους πολίτες.
Οι αυξανόμενοι κίνδυνοι που θέτουν η Κίνα, η Ρωσία, το Ιράν και η Βόρεια Κορέα απαιτούν μεγάλο μέρος της αμυντικής μας εστίασης. Ωστόσο, δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι η εθνική ασφάλεια ξεκινά από τη δική μας χώρα.

Άρθρο στην Washington Post : Γερουσιαστής Jack Reed (RI), Δημοκρατικός, πρόεδρος της Επιτροπής Υπηρεσιών Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας και Γερουσιαστής Roger Wicker (Miss.) Ρεπουμπλικανός μέλος της Επιτροπής.