Αποβιομηχανοποίηση της Ελλάδας: Διαχρονικές Ευθύνες και Μέτρα που Πρέπει να Ληφθούν Άμεσα

Η αποβιομηχανοποίηση της Ελλάδας έχει πολλαπλές αιτίες, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται οικονομικοί, κοινωνικοί και πολιτικοί παράγοντες.

Ο κύριος λόγος είναι η έλλειψη ή η ανεπαρκής εφαρμογή αποτελεσματικών πολιτικών, για την προώθηση της βιομηχανικής ανάπτυξης.
Οι πολιτικοί φέρουν την κύρια ευθύνη για την έλλειψη στρατηγικών και σταθερών πολιτικών που να υποστηρίζουν τη βιομηχανία.
Υπάρχει η πιθανότητα οι ασκούντες εξουσία να μην έχουν πλήρη επαφή με την πραγματικότητα και να είναι ανεπαρκώς ενημερωμένοι για τον τομέα τους και τις εξελίξεις.
Η απουσία σταθερότητας στις πολιτικές επηρεάζει το κλίμα επιχειρηματικότητας και επενδύσεων.
Επιπλέον, η υπερβολική γραφειοκρατία, η ανεπαρκής υποδομή και η  αποδοτικότητα του κρατικού μηχανισμού αποτρέπουν την ενθάρρυνση των επιχειρήσεων.
Σε ένα βαθμό, οι κρατικές δομές ενδέχεται να έχουν γραφειοκρατικούς και ιεραρχικούς μηχανισμούς και να λειτουργούν με παραδοσιακούς τρόπους που δυσκολεύουν τη λήψη γρήγορων και ευέλικτων αποφάσεων και την προσαρμογή στις γρήγορες τεχνολογικές αλλαγές.
Οι παραδοσιακές δομές, η αντίσταση στις αλλαγές και αντικρουόμενα συμφέροντα μπορεί να καθυστερούν την υιοθέτηση νέων προσεγγίσεων και τεχνολογιών.

Η επένδυση στην υποδομή, η εκπαίδευση ειδικευμένου εργατικού δυναμικού και η προώθηση της έρευνας και ανάπτυξης είναι κρίσιμες.
Επιπλέον, πρέπει να υιοθετηθεί μια σταθερή και μακροπρόθεσμη στρατηγική που να προωθεί τη βιομηχανική πολιτική, ενθαρρύνοντας τις καινοτομίες και τις εξαγωγές. Ταυτόχρονα, η συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα και η δημιουργία ενός φιλικού περιβάλλοντος για τις επιχειρήσεις θα προωθήσει την οικονομική ανάπτυξη.
Για την αντιμετώπιση της αποβιομηχανοποίησης, απαιτούνται συνολικές πολιτικές που να περιλαμβάνουν:
Φορολογικά Κίνητρα για Επιχειρήσεις:

• Εφαρμογή φορολογικών κινήτρων για επιχειρήσεις που επενδύουν σε βιομηχανικούς τομείς.

• Δημιουργία φορολογικών κινήτρων για τις επιχειρήσεις που επιδεικνύουν καινοτομία και βιωσιμότητα.

Απλοποίηση της Γραφειοκρατίας:

• Εφαρμογή πολιτικών για τη μείωση της γραφειοκρατίας και επιτάχυνση των διαδικασιών άδειας και εγκρίσεων.

• Ψηφιακή μετάβαση των διοικητικών διαδικασιών για αποτελεσματικότερη εξυπηρέτηση.

Επενδύσεις σε Υποδομές:

Σημαντική αύξηση των επενδύσεων σε υποδομές, όπως μεταφορές, ενέργεια και τηλεπικοινωνίες, για την υποστήριξη της βιομηχανίας.

Εκπαίδευση και Έρευνα:

• Ενίσχυση της εκπαίδευσης στον τομέα της τεχνολογίας και των επιστημών που σχετίζονται με τη βιομηχανία.

• Ενίσχυση της έρευνας και ανάπτυξης, ιδίως σε καινοτόμες τεχνολογίες.

Συνεχής Επιμόρφωση Στελεχών: Κλειδί για την Προσαρμογή στις Τεχνολογικές Εξελίξεις

• Ανάπτυξη Νέων Δεξιοτήτων: Προγράμματα επιμόρφωσης επικεντρώνονται στην απόκτηση νέων τεχνολογικών και διοικητικών δεξιοτήτων.

• Κουλτούρα Καινοτομίας: Η συνεχής εκπαίδευση διαμορφώνει κουλτούρα που ανταποκρίνεται θετικά στις αλλαγές και προωθεί την καινοτομία.

• Ενίσχυση Ικανοτήτων Ανάλυσης και Επίλυσης: Οι εκπαιδευτικές προσπάθειες εστιάζουν στην ανάπτυξη ικανοτήτων ανάλυσης προβλημάτων και αποτελεσματικής επίλυσης.

Η συνεχής επιμόρφωση δεν είναι μόνον επιθυμητή, αλλά αναγκαία για τη διατήρηση μιας ανταγωνιστικής και καινοτόμου δημόσιας διοίκησης.

Ενίσχυση της Καινοτομίας:
Δημιουργία πολιτικών που ενθαρρύνουν την καινοτομία και την εφαρμογή νέων τεχνολογιών στον βιομηχανικό τομέα.
Στήριξη της Εξαγωγικής Δραστηριότητας:
Προώθηση των εξαγωγών μέσω πολιτικών που ενθαρρύνουν τις επιχειρήσεις να διευρύνουν τις αγορές τους.

Η επιτυχημένη εφαρμογή αυτών των μέτρων απαιτεί συντονισμό, μακροπρόθεσμες πολιτικές και σταθερότητα στο πλαίσιο της νομοθεσίας, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα ευνοϊκό περιβάλλον για τη βιομηχανική ανάπτυξη.

Η αποτελεσματική λειτουργία στον δημόσιο τομέα απαιτεί όχι μόνον ενημέρωση και κατανόηση των τεχνολογικών εξελίξεων αλλά και την προώθηση μιας πολιτικής που ενθαρρύνει την ευελιξία, τη συνεργασία και τη διαφάνεια στη λήψη αποφάσεων. 

Είναι σημαντικό να ενθαρρυνθεί ένα περιβάλλον όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται με βάση την ενημέρωση και τις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας.
Για την αναστροφή αυτής της εικόνας, απαιτείται η εφαρμογή συνεκτικών πολιτικών. Πρέπει να υποστηριχθεί η επιχειρηματικότητα με φορολογικά κίνητρα και ελαχιστοποίηση γραφειοκρατικών εμποδίων.

Συνοπτικά, η αντιμετώπιση της αποβιομηχανοποίησης απαιτεί ολοκληρωμένη προσέγγιση, περιλαμβάνοντας σταθερές πολιτικές, επενδύσεις σε υποδομές και ανθρώπινο δυναμικό, καθώς και την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας.