Ενέργεια και ορυκτός πλούτος ψηλά στην ατζέντα των κυπριακών εκλογών

Σε προηγούμενο εκτενές άρθρο του iEpikaira (08/12/22) αναφέρθηκε ότι στις 8 Σεπτεμβρίου 2016 συνεδρίασε η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ με θέμα τις εξελίξεις στα ενεργειακά της Αν. Μεσογείου, παρουσία του τότε Πρέσβεως της Κυπριακής Δημοκρατίας. 

Στην επιτροπή κατέθεσε και ο τότε Ειδικός Απεσταλμένος και νυν Ανώτερος Σύμβουλος Ενεργειακής Ασφάλειας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Άμος Χόκσταϊν (αρχιτέκτονας του γνωστού χάρτη Μπάιντεν, πολέμιος του EastMed και πρωτεργάτης του αμερικανικού non-paper), ο οποίος έκανε σοβαρές αποκαλύψεις ως προς τους ενεργειακούς σχεδιασμούς της Αν. Μεσογείου και δη της Κύπρου

Στην επιτροπή προήδρευσε η Ιλένα Ρος-Λέτινεν (Πρόεδρος της Subcommittee on the Middle East and North Africa). Στον εναρκτήριο λόγο της σε κάποιο σημείο ανέφερε:

«Εάν αυτή η συνεργασία [σσ. ενεργειακή συνεργασία που είχε ως αποτέλεσμα τη σύσφιξη των σχέσεων Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ] συνεχιστεί και επεκταθεί για να συμπεριλάβει και άλλους περιφερειακούς δρώντες [σσ. Τουρκία(;)], το φυσικό αέριο θα μπορούσε να ενώσει την περιοχή όπως ο άνθρακας και ο χάλυβας έφεραν κοντά την Ευρώπη μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο».

Η συγκεκριμένη δήλωση δεν θα μας έκανε εντύπωση εάν δεν εντοπίζαμε τον Νοέμβριο του 2018 -δύο χρόνια αργότερα- δήλωση σε συνέδριο του Economist -παρουσία της πρέσβειρας των ΗΠΑ στη Λευκωσία- του τότε ΥΠΕΞ και νυν υποψήφιου Πρόεδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκου Χριστοδουλίδη, ο οποίος είπε ότι το φυσικό αέριο της Μεσογείου μπορεί να γίνει ότι ήταν ο χάλυβας στην Ευρώπη! Τελικά ποιός κλείνει το μάτι σε ποιόν; 

Ο Ν. Χριστοδουλίδης από το 2016 ήταν πρόδηλο ότι δεν ήταν αντίθετος στα διάφορα σχήματα ενεργειακής συνεργασίας στην Αν. Μεσόγειο, ακόμη και με την Τουρκία και συγκεκριμένα με την κατασκευή ενός αγωγού φυσικού αερίου προς αυτήν. Η μόνη ένστασή του τότε ήταν ότι πρέπει προηγηθεί λύση του Κυπριακού πριν να περάσει αγωγός προς την Τουρκία μέσα από την Κυπριακή ΑΟΖ. 

Ειρήσθω εν παρόδω, οι Τούρκοι ανέκαθεν επιθυμούσαν έναν τέτοιο αγωγό -ανταγωνιστικό στον EastMed που θα υποδαυλίσει το 3+1 σχήμα και θα τους μετατρέψει σε ενεργειακό κόμβο μετακομιδής του φ/α της περιοχής- και προσπάθησαν να έρθουν σε συνεννόηση με το Ισραήλ, το οποίο μάλιστα πρότεινε τον συγκεκριμένο αγωγό στην Τουρκία όταν υπουργός ενέργειας ήταν ο Γιουβάλ Στάινιτζ κατά δήλωση του ιδίου, χωρίς όμως να επιτευχθεί τότε συμφωνία. 

Ο αγωγός αυτός αποτυπώνεται στον γνωστό «χάρτη Μπάιντεν» (παραπάνω). Θα ξεκινάει από την ισραηλινή ΑΟΖ με κατεύθυνση Βορειοανατολικά, θα διέρχεται την Κυπριακή ΑΟΖ (αυτήν που η Τουρκία θεωρεί ότι ανήκει αποκλειστικά στην ίδια και το ψευδοκράτος) και συγκεκριμένα από τα βυθοτεμάχια 13, 2 ενδεχομένως και το 3, και θα καταλήγει στην Αλεξανδρέττα (παρακάμπτοντας τη μεγαλόνησο) όπου θα μετατρέπεται πιθανόν σε LNG ή θα ενώνεται με τον αγωγό TANAP και εν συνεχεία με τον TAP προς την Ευρώπη (όπως προτείνει ο Ισραηλινός π. ΥΠΕΝ Γιουβάλ Στάινιτζ σε ντοκιμαντέρ του τουρκικού TRT World: στο 18:05). Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται δηλαδή ότι οι ζυμώσεις/σχεδιασμοί στην Αν. Μεσόγειο είναι αποτυπωμένοι στον προφητικό χάρτη Μπάιντεν ο οποίος δημιουργήθηκε κατά πάσα πιθανότητα αρχές του 2015 -ή λιγότερο πιθανό τέλος του 2014-.

Εκτός όμως του Ν. Χριστοδουλίδη, και ο Ανδρέας Μαυρογιάννης -επίσης υποψήφιος Πρόεδρος- τίθεται ξεκάθαρα υπέρ ενός τέτοιου αγωγού προκειμένου να «ταράξουν τα λιμνάζοντα νερά» στο Κυπριακό. «Από τη στιγμή που το φυσικό αέριο θα αξιοποιηθεί αποκλειστικά για τις ανάγκες της Τουρκίας, τότε δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος. Κίνδυνος θα μπορούσε να προκύψει μόνον, εάν οι συγκεκριμένες ποσότητες φυσικού αερίου συνεισέφεραν θετικά ή αρνητικά, στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή επηρέαζαν τα συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας» δήλωσε στο ΡΙΚ. Το ΑΚΕΛ μάλιστα σχολιάζοντας την δήλωση τότε, υπογράμμισε ότι η ενέργεια μπορεί να αποτελέσει «κλειδί της λύσης του Κυπριακού», και τάχθηκε υπέρ της πρότασης.

Η συνέχεια ΕΔΩ