Ανάλυση του Μάικλ Ρούμπιν: «Θα μπορούσε η Τουρκία με επίθεση-προβοκάτσια να ξεκινήσει πόλεμο με την Ελλάδα;»

Αν η Δύση αφήσει την Τουρκία να συνεχίσει την επίθεσή της κατά των Κούρδων στη Ροζάβα υπό ψευδή προσχήματα, ο Ταγίπ Ερντογάν μπορεί να χρησιμοποιήσει την ίδια τακτική για να δικαιολογήσει μια επίθεση της Άγκυρας στην Ελλάδα!Αυτό υποστηρίζει σε ανάλυσή του στην ιστοσελίδα 19FortyFive, ο καταξιωμένος αναλυτής, πρώην αξιωματούχος του Πενταγώνου και ανώτερος συνεργάτης του American Enterprise Institute, Μάικλ Ρούμπιν.

Ο Αμερικανός περιγράφει πως στήθηκε η προβοκάτσια με την βομβιστική επίθεση στην Κωνσταντινούπολη, η οποία αποτέλεσε αφορμή για να εξαπολύσει ο Ερντογάν αεροπορική επίθεση στη βόρεια Συρία.

 

“Could Turkey Use a False Flag Attack to Start a War with Greece?” (My latest in @19_forty_five arguing that if the West lets #Turkiye use a false flag attack to attack #Rojava, @RTErdogan could use the same tactic to justify an attack on #Greece)-https://t.co/yTSst9J50p @AEIfdp

— Michael Rubin (@mrubin1971) November 30, 2022

 

Ο Ρούμπιν καλεί την Ευρώπη και τη Δύση να διακόψουν άμεσα την τουρκική επιθετικότητα εναντίον των Κούρδων καθώς θεωρεί ότι μια τέτοια κίνηση «μπορεί να αποτρέψει μια θανάσιμη σύγκρουση με την Ελλάδα καθώς πλησιάζουν οι εκλογές στην Τουρκία».

Καταλήγει το άρθρο του Αμερικανού με έναν πολύ χαρακτηριστικό τρόπο:

«Είναι καιρός να αντισταθούμε στον Ερντογάν, να σταματήσουμε τη χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό του τουρκικού στρατού και πράγματι, να αυξήσουμε τις συνέπειες, εάν η Τουρκία επιδιώξει να επιχειρήσει εκτός των συνόρων της».

Η ανάλυση του Μάικλ Ρούμπιν:

Το κόστος της δυτικής σιωπής εν όψει της τουρκικής ψεύτικης τρομοκρατίας:

Στις 13 Νοεμβρίου 2022, μια μικρή βόμβα ταρακούνησε ένα εμπορικό κέντρο πεζών στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης. Μέσα σε μια μέρα, Τούρκοι αξιωματούχοι ισχυρίστηκαν ότι είχαν τον ύποπτο τους. Την Ahlam Albashir, μια γυναίκα από τη Συρία για την οποία οι τουρκικές αρχές ισχυρίστηκαν ότι πήρε τις εντολές της από Κούρδους της Συρίας στο Κομπάνι.

Την παρέλασαν ενώπιον των τηλεοπτικών δικαστηρίων των ΜΜΕ του προέδρου Ταγίπ Ερντογάν με ένα φούτερ “Νέα Υόρκη”. Σε περίπτωση που δεν έλαβαν οι Τούρκοι το μήνυμα, ο υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού ανέφερε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν συνένοχοι.

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία απόδειξη πέρα από την τουρκική επιμονή ότι η Αλμπασίρ έχει σχέση με Κούρδους της Συρίας. Πράγματι, τα στοιχεία που τη συνδέουν με τον υποστηριζόμενο από την Τουρκία, Ελεύθερο Συριακό Στρατό, είναι ισχυρότερα.

Μάλλον, φαίνεται ότι ο Ερντογάν χρησιμοποιεί τον βομβαρδισμό ως πρόσχημα για να πραγματοποιήσει μια προσχεδιασμένη επιχείρηση για να υπονομεύσει το δημοκρατικό κουρδικό πείραμα στη βορειοανατολική Συρία.

Στον απόηχο της επίθεσης στην Κωνσταντινούπολη, τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη έχουν επανειλημμένα χτυπήσει στόχους στην κουρδική ζώνη της Συρίας, σκοτώνοντας όχι μόνο πολιτικούς αξιωματούχους αλλά και πολλούς άλλους πολίτες.

Τα τουρκικά προσχήματα

Ο ισχυρισμός ότι οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις είναι, από τη φύση της εξέλιξής τους από το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK), σε μια τρομοκρατική ομάδα, δεν δικαιολογεί τις ενέργειες της Τουρκίας για δύο λόγους.

Πρώτον, το PKK έχει εξελιχθεί με τα χρόνια, όπως και η ίδια η Τουρκία. Σήμερα, η Τουρκία του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι αγνώριστη από αυτό που ήταν πριν από δύο δεκαετίες. Το ίδιο ισχύει και με το PKK, μια ομάδα που κάποτε με κράτησε για λίγο υπό την απειλή όπλου ενώ ήμουν αξιωματούχος του Πενταγώνου στο Ιρακινό Κουρδιστάν. Πολιτικά, πνευματικά και πολιτιστικά, δεν είναι η ίδια οργάνωση.

Δεύτερον, ενώ το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δραστηριοποιείται στον… αυτόματο και ορισμένοι αναλυτές δεξαμενών σκέψης επιδιώκουν να είναι πιο Τούρκοι από πολλούς Τούρκους στον εξοστρακισμό του PKK, είναι χρήσιμο να θυμόμαστε ότι ο Τουργκούτ Οζάλ, ο οποίος κυριάρχησε στην Τουρκία από το 1983 έως το 1993, ήταν πρόθυμος να συνάψει ειρήνη με την ομάδα. Πριν από το θάνατό του το 1993, είχε στείλει σήματα στον ηγέτη του PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν και φαινόταν έτοιμος να διαπραγματευτεί τον τερματισμό της κουρδικής εξέγερσης.

Ο Λευκός Οίκος και πολλοί Ευρωπαίοι διπλωμάτες μπορεί να πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν τα στραβά μάτια στη συνεχιζόμενη επίθεση της Τουρκίας στη βόρεια Συρία. Άλλωστε, οι Κούρδοι δεν είναι κράτος και άρα δεν έχουν θέση στο διπλωματικό τραπέζι. Δεν βλέπουν κάτι (οι Δυτικοί), άρα δεν υπάρχει. Το πρόβλημα με μια τέτοια λογική δεν είναι μόνο η ηθική της διαστροφή.

Αντίθετα, είτε κατηγορούν τους περιβαλλοντολόγους ότι συμμετείχαν σε μια τεράστια τρομοκρατική συνωμοσία μετά τις διαδηλώσεις στο πάρκο Gezi, είτε υπερβάλλουν με τη συνωμοσία των Γκιουλενιστών στο αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016, είτε αναζητούν πρόσχημα για επίθεση στο Ιράκ ή τη Συρία, οι ψευδείς κατηγορίες εναντίον εχθρών ως πρόσχημα για αστυνομική ή στρατιωτική δράση, έχουν γίνει κοινός τόπος για την Τουρκία.

Ο λόγος είναι απλός: Ο Ερντογάν έχει καταλήξει ότι τέτοιες τακτικές λειτουργούν.

Φάκελος Ελλάδα

Αυτό μας φέρνει στην Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, η Τουρκία κατηγόρησε επανειλημμένα την Ελλάδα για τρομοκρατία. Καθώς ο Ερντογάν κροταλίζει εναντίον του γείτονά του στο ΝΑΤΟ καθώς επιδιώκει να επανασχεδιάσει τον χάρτη του Αιγαίου και να επεκτείνει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Τουρκίας, θα χρειαστεί ένα πρόσχημα για στρατιωτική δράση.

Εάν η Ευρώπη επιτρέψει στον Ερντογάν να ξεφύγει με μια ψευδή κατηγορία εναντίον των Κούρδων της Συρίας για να δικαιολογήσει μια τουρκική αρπαγή γης νότια των συνόρων του, δεν είναι παράλογο να εξετάσουμε ένα άλλο σενάριο που οδηγεί σε αρπαγή γης δυτικά των συνόρων: μια βόμβα εκρήγνυται στο Σμύρνη, την Αλικαρνασσό ή τη Μαρμαρίδα. Μια μέρα αργότερα, ο Σοϊλού θα παρελάσει έναν ύποπτο με φούτερ «Αθήνα», ισχυριζόμενος ότι ομολόγησε ότι ενήργησε κατ’ εντολή Ελλήνων εθνικιστών.

Η Ευρώπη μπορεί τότε να εκφράσει τις αρνήσεις της, αλλά τον Ερντογάν δεν θα τον νοιάζει: Έχει συνηθίσει πολύ τη Δύση να αποδέχεται τα τουρκικά πρότυπα αποδεικτικών στοιχείων, ή χώρες όπως η Σουηδία, να ταπεινώνονται για να τον ευχαριστήσουν.

Αυτό θα είναι λάθος υπολογισμός από την πλευρά του—το ευρωπαϊκό σθένος είναι ισχυρότερο από ό,τι μπορεί να υποδηλώνει το σύνδρομο της Στοκχόλμης του 2022 της Σουηδίας. Ωστόσο, οι πόλεμοι συχνά ξεκινούν εξαιτίας τέτοιων λανθασμένων υπολογισμών.

Γι’ αυτό η σαφήνεια είναι τόσο σημαντική. Η διακοπή της τουρκικής επιθετικότητας εναντίον των Κούρδων σήμερα, μπορεί να αποτρέψει μια θανάσιμη σύγκρουση με την Ελλάδα καθώς πλησιάζουν οι εκλογές στην Τουρκία.

Είναι καιρός να αντισταθούμε στον Ερντογάν, να σταματήσουμε τη χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό του τουρκικού στρατού και, πράγματι, να αυξήσουμε τις συνέπειες, εάν η Τουρκία επιδιώξει να επιχειρήσει εκτός των συνόρων της.

* Ο Δρ. Michael Rubin είναι ανώτατο στέλεχος στο American Enterprise Institute (AEI), συγγραφέας, συν-συγγραφέας και συνεκδότης πολλών βιβλίων που εξερευνούν τη διπλωματία, την ιρανική ιστορία, τον αραβικό πολιτισμό, τις κουρδικές σπουδές και τη σιιτική πολιτική