Αποχωρεί το Βέλγιο από τη Συνθήκη για τον Χάρτη Ενέργειας που ευνοεί τις εταιρείες


Τη Δευτέρα (24 Οκτωβρίου), κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Συμβουλίου Περιβάλλοντος, η Βελγίδα υπουργός Περιβάλλοντος Ζακία Κατάμπι επανέλαβε την υποστήριξή της στην αποχώρηση του Βελγίου από τη Συνθήκη του Χάρτη Ενέργειας.

Την Κυριακή (23 Οκτωβρίου), καθώς περίπου 25.000 άνθρωποι διαδήλωναν στους δρόμους των Βρυξελλών για να απαιτήσουν πιο φιλόδοξα μέτρα για το κλίμα, η Βελγίδα υπουργός Περιβάλλοντος, Κλίματος, Βιώσιμης Ανάπτυξης και Πράσινης Συμφωνίας Ζακία Κατάμπι ζήτησε την αποχώρηση από τη Συνθήκη του Χάρτη Ενέργειας, σύμφωνα με επίσημο δελτίο τύπου.

Η Συνθήκη, η οποία χρονολογείται από το 1998 και έχει υπογραφεί από 53 χώρες, παρέχει ειδική προστασία στους επενδυτές στον τομέα της ενέργειας και επιτρέπει στις εταιρείες να προσφεύγουν κατά κρατών ενώπιον ιδιωτικού διαιτητικού δικαστηρίου για να αμφισβητήσουν αποφάσεις που θεωρούν επιβλαβείς για τα συμφέροντά τους.

ΜΚΟ και ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν διαμαρτυρηθεί ότι η Συνθήκη χρησιμοποιείται από ενεργειακές εταιρείες και επενδυτές για να αποθαρρύνουν τις αναπτυσσόμενες χώρες από τη σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων και να ζητούν κυρώσεις.

Στο Βέλγιο, τα πράσινα κόμματα έχουν ήδη ζητήσει στο παρελθόν τη συντονισμένη αποχώρηση των κρατών μελών της ΕΕ από τη Συνθήκη, και τη θέση αυτή επανέλαβε χθες το γραφείο της Κατάμπι, το οποίο πρόσθεσε ότι μια τέτοια κίνηση θα ήταν «η ιδανική επιλογή», αναφέρει το πρακτορείο ειδήσεων Belga.

Τα τελευταία χρόνια, η Συνθήκη βρίσκεται σε διαδικασία εκσυγχρονισμού, η οποία ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο μετά από 15 γύρους διαπραγματεύσεων. Έχει προγραμματιστεί να εγκριθεί επίσημα σε σύνοδο κορυφής στη Μογγολία στις 22 Νοεμβρίου.

Αν και υπάρχουν ορισμένες βελτιώσεις, αυτές είναι «σε μεγάλο βαθμό ανεπαρκείς», σύμφωνα με την Κατάμπι. Στην πραγματικότητα, η υπουργός είναι εδώ και καιρό πεπεισμένη ότι η εν λόγω συνθήκη δεν θα μπορούσε ποτέ να συμμορφωθεί με τους κλιματικούς στόχους της ΕΕ και την αποκαλεί «δούρειο ίππο» για την κλιματική πολιτική της Ένωσης.

«Αντιμετωπίζουμε τώρα τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής με τον πιο βίαιο τρόπο. Παρά τον εκσυγχρονισμό της, είναι σαφές ότι η Συνθήκη αυτή έρχεται σε αντίθεση με τις βελγικές και τις κλιματικές φιλοδοξίες της ΕΕ», δήλωσε η ίδια.

Αναφερόμενη στη διαδήλωση για το κλίμα που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες την Κυριακή και κατά την οποία η κοινωνία των πολιτών απαίτησε ισχυρές πολιτικές και στροφή από τα λόγια στη δράση, η υπουργός δήλωσε ότι οι υπουργοί της ΕΕ «βρίσκονται στη διαδικασία έγκρισης […] της διαπραγματευτικής εντολής της ΕΕ για την COP27» και ότι είναι «απαραίτητο να δοθεί ένα σαφές μήνυμα, ιδίως από τη στιγμή που οι εμπειρογνώμονες της IPCC στην έκθεσή τους του Απριλίου κατήγγειλαν τις καταστροφικές συνέπειες της Συνθήκης για τον Ενεργειακό Χάρτη».

Η υπουργός επιθυμεί έτσι να ακολουθήσει τον δρόμο της Πολωνίας, της Ισπανίας, της Ολλανδίας και της Γαλλίας, οι οποίες επίσης αποφάσισαν να αποχωρήσουν από τη Συνθήκη.

Από την πλευρά της, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπερασπίστηκε τη Δευτέρα τη μεταρρύθμιση της Συνθήκης, θεωρώντας ότι «τα αποτελέσματα της διαδικασίας εκσυγχρονισμού σέβονται τους στόχους της ενεργειακής μετάβασης και του κλίματος, καθώς και τους σύγχρονους κανόνες προστασίας των επενδύσεων, κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό στο σημερινό πλαίσιο όπου αναμένεται ένα κύμα επενδύσεων στην πράσινη ενέργεια», δήλωσε στο RTBF εκπρόσωπος του εκτελεστικού οργάνου της ΕΕ.

Ο εκπρόσωπος δήλωσε επίσης ότι ο εκσυγχρονισμός «αντιμετωπίζει» τις ανησυχίες σχετικά με το δικαίωμα των κρατών να ρυθμίζουν για κλιματικούς σκοπούς και «επιτρέπει στα μέρη να αποκλείουν νέες επενδύσεις σε ορυκτά καύσιμα από την προστασία».

Πρόσθεσε επίσης ότι η απόσυρση από τη Συνθήκη θα σήμαινε «τη συνέχιση της εφαρμογής της παλαιάς έκδοσης της Συνθήκης στις υφιστάμενες επενδύσεις […] για δύο δεκαετίες», και αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους επιλέχθηκε ο εκσυγχρονισμός, καθώς η άλλη επιλογή ήταν «χειρότερη».

Ωστόσο, τον Σεπτέμβριο, η CNCD-11.11.11, μια ΜΚΟ, ζήτησε μια άλλη λύση, τη συντονισμένη αποχώρηση μιας μεγάλης ομάδας κρατών από τη Συνθήκη, η οποία θα ήταν «η καλύτερη επιλογή», καθώς τα κράτη θα μπορούσαν τότε να απενεργοποιήσουν τη ρήτρα των δύο δεκαετιών μεταξύ τους.

euractiv.gr


Σχόλια