The Economist:Η επιδρομή στη βίλα Τράμπ στη Φλόριντα θα μπορούσε να κλονίσει τα θεμέλια της Αμερικής

Έχει ήδη δώσει ώθηση στον Ντόναλντ Τραμπ

Άλλη μέρα στον παράδεισο, παρατήρησε χαρούμενα ο Ντόναλντ Τραμπ αφού πράκτορες του FBI εισέβαλαν στο σπίτι του στη Φλόριντα ως μέρος μιας ποινικής έρευνας. Δεν υπάρχει λόγος να υποθέσουμε ότι ήταν σαρκαστικός. Η επιδρομή είχε προκαλέσει μια "Τραμπιανή Εδέμ": Τα μάτια του έθνους καρφώθηκαν πάνω του για άλλη μια φορά. Οι Ρεπουμπλικάνοι νομοθέτες που είχαν απομακρυνθεί συσπειρώθηκαν πίσω του, όπως και οι πιθανοί αντίπαλοι για την προεδρική υποψηφιότητα των Ρεπουμπλικάνων. Μερικοί από τους υποστηρικτές του καλούσαν ξανά στο Διαδίκτυο για εμφύλιο πόλεμο για να υπερασπιστούν τον πρωταθλητή τους. Ο Τραμπ μπόρεσε να παρουσιαστεί στο αγαπημένο του φως, ως θύμα σκοτεινών, κομματικών δυνάμεων για να προστατεύσουν το κατεστημένο τραβώντας τον προς τα κάτω. Έχοντας διαβάλλει το FBI και το Υπουργείο Δικαιοσύνης για χρόνια, είχε προετοιμάσει όχι μόνο τους βασικούς πιστούς του, αλλά πιθανώς τη μισή χώρα να υποψιαστεί ότι το κράτος δικαίου υπονομευόταν δεν τιμούνταν.

Για αυτούς τους λόγους και όχι μόνο, η επιδρομή είναι ένας εφιάλτης για την Αμερική. Ο Merrick Garland , ο γενικός εισαγγελέας, θα το περίμενε αυτό. Είναι ένας επίπονος πρώην εισαγγελέας και δικαστής—πολύ επίπονος για πολλούς Δημοκρατικούς που, όπως ισχυρίζονται οι Ρεπουμπλικάνοι, τρέμουν να δουν τον Τραμπ να διώκεται. Εάν ο κ. Garland έπαιρνε την απόφαση να προχωρήσει ο ίδιος, όπως φαίνεται πιθανό, θα πρέπει να είχε συμπεράνει ότι τα στοιχεία που υποδεικνύουν την εγκληματικότητα ήταν τόσο συντριπτικά που δεν είχε άλλη επιλογή.

Η δύναμη του κ. Τραμπ να παραμορφώνει την πραγματικότητα είναι τόσο μεγάλη που αυτή η πράξη ακεραιότητας εναντίον του, μπορεί πραγματικά να τον βοηθήσει να καταστρέψει τη δημοκρατία. Έχοντας αντέξει τις προσπάθειές του να κλέψει τις εκλογές, το δικαστικό σύστημα της Αμερικής θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μια άγρια ​​επίθεση.

Υπάρχουν λίγα πολύτιμα στοιχεία για αυτήν την έρευνα στα οποία πρέπει να βασιστούμε, πολλά από αυτά που είναι γνωστά προέρχονται από τον κ. Τραμπ. Για μια φορά, όμως, η εικασία για το πόσο άσχημα μπορεί να γίνουν τα πράγματα είναι υπεύθυνη, παρά επιπόλαια. Ο Τραμπ έχει ξεπεράσει ξανά και ξανά τα όρια της αμερικανικής πολιτικής φαντασίας. Ο Τραμπ αναμενόταν ήδη να είναι υποψήφιος για τρίτη φορά για πρόεδρος. Φαίνεται σίγουρο ότι θα το κάνει τώρα. Φανταστείτε ότι η επιδρομή δίνει στοιχεία εγκληματικότητας, οδηγώντας στην απαγγελία του κατηγορητηρίου. Τίποτα στην ιστορία του πρώην προέδρου δεν υποδηλώνει ότι, από κάποιο αίσθημα ευπρέπειας, πόσο μάλλον ντροπής, θα ανέστειλε τότε την εκστρατεία του. Αντίθετα, θα είχε ακόμη μεγαλύτερο λόγο να υποδαυλίσει τη δυσπιστία και ακόμη και το μίσος για το αμερικανικό νομικό σύστημα, καθώς και τη διοίκηση του προέδρου Τζο Μπάιντεν.

Ακόμη και μια γρήγορη δίκη και καταδίκη θα ήταν λιγότερο πιθανό να αποκλείσει την υποψηφιότητα Τραμπ, παρά να ξεκινήσει περισσότερους γύρους δικαστικών διαφορών. Το σύνταγμα, το οποίο διευκρινίζει τα προσόντα για να υπηρετήσει κανείς ως πρόεδρος, σιωπά σχετικά με το ζήτημα του ποινικού μητρώου. Αυτό είναι ένα υποθετικό σενάριο, αλλά όχι τραβηγμένο: η Αμερική αντιμετωπίζει την πιθανότητα ένας κατηγορούμενος ή καταδικασμένος υποψήφιος να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές ενώ κάνει εκστρατεία κατά του κράτους δικαίου. Ή, ίσως χειρότερα, να χάσει αυτές τις εκλογές. Δεν χρειάζεται να βασιστείτε σε εικασίες για να φανταστείτε πώς θα ήταν αυτό.

Ωστόσο, ίσως η επιδρομή να αποφέρει καταδικαστικά στοιχεία που ακόμη και οι Ρεπουμπλικάνοι νομοθέτες που απειλούν να ερευνήσουν τον κ. Γκάρλαντ, θα αποκηρύξουν επιτέλους τον Τραμπ. Ή ίσως μία από τις πολλές άλλες γραμμές έρευνας σχετικά με τις ενέργειες του κ. Τραμπ, ή το σωρευτικό τους βάρος, θα έχει αυτό το αποτέλεσμα. Ο Τραμπ βρίσκεται υπό ποινική έρευνα στη Γεωργία και τη Νέα Υόρκη. Η επιδρομή φαίνεται να προέρχεται από μια έρευνα για τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε απόρρητες πληροφορίες. το Υπουργείο Δικαιοσύνης διεξάγει ξεχωριστή έρευνα σχετικά με την παρατήρηση του αξιώματος.

Όλα αυτά τα χρόνια μετά, η απάντηση είναι προφανής. Η δύναμη είναι η απελπισμένη ανάγκη του ίδιου του Τραμπ, ο θολωτός ναρκισσισμός του. Αυτή είναι τώρα η ισχυρότερη δύναμη στη δημόσια ζωή της Αμερικής, η μαύρη τρύπα στο επίκεντρο της πολιτικής της. Έχει παραμορφώσει τις αρχές του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, έχει βγάλει από την ισορροπία το Δημοκρατικό Κόμμα και έχει αφαιρέσει τη φήμη από άντρες και γυναίκες που κάποτε σεβάστηκαν. Σκίζει τους κυβερνητικούς θεσμούς της Αμερικής. Η επιδρομή στο Mar-a-Lago μπορεί να ήταν απαραίτητη για την απόδοση δικαιοσύνης. Μια δίωξη μπορεί τελικά να αποδειχθεί επίσης απαραίτητη. Η ελπίδα είναι ότι το κράτος δικαίου έχει αρκετό βάρος για να επιβιώσει στον ανταγωνισμό.

economist.com