Μια επισκόπηση των Βρετανικών drone και των προγραμμάτων ανάπτυξης νέων συστημάτων (φώτο και βίντεο)

Βρετανικά drone και προγράμματα ανάπτυξης νέων συστημάτων

MQ-9 Reaper

Η RAF άρχισε να χρησιμοποιεί μη επανδρωμένα αεροσκάφη MQ-9 Reaper στο Αφγανιστάν τον Οκτώβριο του 2007, με την πρώτη βρετανική επίθεση με drone που έλαβε χώρα στα τέλη Μαΐου 2008. Ενώ τα ίδια τα drones βρίσκονται στο εξωτερικό, χειρίζονται από πλήρωμα αεροσκάφους της RAF από την αεροπορική βάση Creech στο Νεβάδα και, από τον Απρίλιο του 2013, στο RAF Waddington στο Lincolnshire.

Μετά τη συντριβή ενός UK Reaper τον Απρίλιο του 2008, αγοράστηκαν επιπλέον Reaper, ανεβάζοντας τον αριθμό πρώτα σε πέντε και στη συνέχεια, τον Ιούλιο του 2014, σε δέκα. Όλα τα βρετανικά drones Reaper αποσύρθηκαν από το Αφγανιστάν μέχρι το τέλος του 2014

Τον Οκτώβριο του 2014, drones RAF Reaper αναπτύχθηκαν για επιχειρήσεις κατά του ISIS στο Ιράκ. 

Από το 2019, τα UK Reapers είναι γνωστό ότι αναλαμβάνουν στρατιωτικές επιχειρήσεις εκτός της Επιχείρησης Shader (η επιχείρηση του Ηνωμένου Βασιλείου κατά του ISIS στο Ιράκ και τη Συρία), αν και η κυβέρνηση αρνείται να αποκαλύψει ποιος είναι ο σκοπός αυτών των εξόδων ή πού πραγματοποιούνται. 

Protector (SkyGuardian)

Τον Οκτώβριο του 2015, ο τότε πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον ανακοίνωσε ότι , το Ηνωμένο Βασίλειο θα διπλασιάσει τον στόλο των οπλισμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών αποκτώντας τη νεότερη έκδοση του αεροσκάφους Predator που η General Atomics αποκαλεί «SkyGuardian», αλλά το Ηνωμένο Βασίλειο επιλέγει να αποκαλεί «Protector». Το drone Protector πρόκειται να είναι σε υπηρεσία με τη RAF από τα μέσα περίπου του 2024, αλλά τα αρχικά αεροσκάφη είναι πιθανό να παραδοθούν στη RAF για δοκιμαστικές πτήσεις εντός των ΗΠΑ πριν από αυτό.

Η General Atomics έφερε ένα SkyGuardian στο Ηνωμένο Βασίλειο για δοκιμές πτήσεων το καλοκαίρι του 2021. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, ο Αρχηγός του Επιτελείου Αεροπορίας επέμεινε ότι τα οικονομικά προβλήματα του έργου (με τα οποία το κόστος αυξήθηκε κατά 74%) είχαν τελειώσει.

Μια βασική διαφορά μεταξύ του SkyGuardian/Protector και του Reaper είναι ότι κατασκευάζεται σύμφωνα με πρότυπα, που θα του επιτρέψουν να πιστοποιηθεί για να πετάει χωρίς περιορισμούς στον πολιτικό εναέριο χώρο. Καθώς το Ηνωμένο Βασίλειο είναι η πρώτη χώρα που αγόρασε το νέο αεροσκάφος, ένα βασικό ζήτημα για το Υπουργείο Άμυνας θα είναι να πείσει τις ρυθμιστικές αρχές του εναέριου χώρου και το κοινό ότι είναι ασφαλές να πετάει στους ουρανούς του ΗΒ. Το Protector θα έχει έδρα στο RAF Waddington στο Lincolnshire. Το Υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός παγκόσμιου κόμβου εκπαίδευσης στο Waddington, για την εκπαίδευση πιλότων από το Ηνωμένο Βασίλειο και το εξωτερικό να χρησιμοποιούν το SkyGuardian/Protector.

 Watchkeeper

 

Το Watchkeeper είναι ένα μεγάλο μη οπλισμένο drone που λειτουργεί από τον Βρετανικό Στρατό και όχι από τη RAF. Ο πρωταρχικός του σκοπός είναι να κατευθύνει τις βολές πυροβολικού και ρουκετών.

Το Watchkeeper κατασκευάστηκε από κοινού από την Thales UK και την ισραηλινή εταιρεία Elbit Systems. Βασίζεται στο drone Hermes 450 της Elbit. Πενήντα τέσσερα Watchkeepers κατασκευάστηκαν βάσει σύμβασης 1 δισεκατομμυρίου λιρών και αρχικά επρόκειτο να λειτουργήσουν το 2011. Με μεγάλη καθυστέρηση, ένας μικρός αριθμός Watchkeepers αναπτύχθηκε στο Αφγανιστάν τις τελευταίες εβδομάδες των επιχειρήσεων του Ηνωμένου Βασιλείου στα τέλη του 2014.

Πέντε drones Watchkeeper έχουν συντριβεί στο Ηνωμένο Βασίλειο κατά τη διάρκεια δοκιμών ή ασκήσεων εκπαίδευσης από το 2014. Ένας μικρός αριθμός Watchkeepers έχει αναπτυχθεί επί του παρόντος στην Κύπρο για εκπαιδευτικούς σκοπούς, ενώ άλλα χρησιμοποιούνται για εκπαιδευτικές πτήσεις πάνω από το Salisbury Plain. Το Watchkeeper αναπτύχθηκε για να βοηθήσει στον εντοπισμό προσφύγων που προσπαθούσαν να περάσουν τη Μάγχη τον Σεπτέμβριο του 2020, αλλά η επιχείρηση ολοκληρώθηκε αθόρυβα τον επόμενο μήνα. Αναφέρθηκε τον Ιανουάριο του 2022 ότι συνεχίζονταν συνομιλίες μεταξύ του MoD και της Elbit Systems σχετικά με μια πιθανή αναβάθμιση ...

Taranis

Το Taranis είναι ένα πειραματικό αεροσκάφος  που χρηματοδοτείται από κοινού από το Υπουργείο Άμυνας και την BAE Systems. Παρουσιάστηκε το 2010 και πέρασε από μια σειρά από πτητικές δοκιμές και ελέγχους στην Αυστραλία.

Το Taranis έχει τρεις τρόπους πτήσης: χειροκίνητα, αυτόματα και αυτόνομα. Σύμφωνα με την BAE Systems, όταν βρίσκεται σε αυτόματη πτήση – η κύρια λειτουργία για απογείωση, πτήση και προσγείωση – το Taranis ακολουθεί ουσιαστικά τρισδιάστατα σημεία. Όταν βρίσκεται σε αυτόνομη λειτουργία, ωστόσο, το αεροσκάφος «αρχίζει να σκέφτεται και να αυτοπλοηγείται». «Μπορεί να αυτοπλοηγηθεί μέσα σε ένα όριο καθορισμένων περιορισμών», είπαν στα μέσα ενημέρωσης μηχανικοί που το σχεδίασαν . «Έχει όντως περιορισμούς σε ό,τι του δίνουμε στο σχέδιο αποστολής – μπορεί να πετάξει μόνο σε ορισμένες περιοχές – αλλά σκέφτεται μόνο του, θα πλοηγηθεί και θα αναζητήσει στόχους». Ο τρίτος τρόπος λειτουργίας, ο χειροκίνητος, παρέχει μια ασφαλή λειτουργία, αν και σπάνια χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια δοκιμαστικών πτήσεων.

Ελάχιστα έχουν ειπωθεί για τον Taranis από το 2016, εκτός από τα «διδάγματα» από την ανάπτυξή του που θα τροφοδοτηθούν σε μελλοντικά έργα όπως το Tempest (βλ. παρακάτω). Ωστόσο, είναι πιθανό το Taranis να αναπτύσσεται κρυφά.

Tempest / Future Combat Air System (FCAS)

Το 2012 και το 2014 το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία υπέγραψαν συμφωνίες και δέσμευσαν χρηματοδότηση για την ανάπτυξη ενός νέου αγγλο-γαλλικού μη επανδρωμένου αεροσκάφους με το όνομα Future Combat Air System (FCAS). Αυτό το νέο drone θα βασίζεται στο Taranis και στο ευρωπαϊκό ανεπτυγμένο nEUROn στο οποίο συμμετείχε και η ΕΑΒ. 

Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει δεσμεύσει 2 δισεκατομμύρια λίρες από το 2018 για την αρχική φάση του έργου και επί του παρόντος συνεργάζεται με την Ιταλία , τη Σουηδία & με άλλους πιθανούς εταίρους, συμπεριλαμβανομένης της Σαουδικής Αραβίας και της Ιαπωνίας.

Δεν είναι ακόμη σαφές σε αυτό το στάδιο εάν το Tempest θα έχει πιλότο, θα ελέγχεται από το έδαφος ή θα έχει και τις δύο επιλογές. Συχνά περιγράφεται ως σύστημα συστημάτων . Τον Δεκέμβριο του 2020, μια ενημέρωση του Υπουργείου Άμυνας για το Tempest ανέφερε ότι, οι αναμενόμενες δυνατότητες περιλαμβάνουν τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης για να βοηθήσει τον πιλότο, την ικανότητα διαχείρισης drones για υποστήριξη του μαχητή (βλ. Mosquito, παρακάτω) και «όλες τις εξελίξεις που ήρθαν μαζί με προηγούμενα αεροσκάφη παραγωγής», συμπεριλαμβανομένης της τεχνολογίας stealth και της επεξεργασίας δεδομένων. Δεν αναμένεται ότι θα υπάρξει περαιτέρω οικονομική απόφαση σχετικά με τις κρατικές δαπάνες για το Tempest μέχρι το 2025. Ωστόσο, έχουν ήδη τεθεί σοβαρά ερωτήματα σχετικά με το κόστος του έργου και προτάσεις ότι το έργο υπό την ηγεσία του Ηνωμένου Βασιλείου θα πρέπει τελικά να συγχωνευθεί με το Γαλλικό/Γερμανικό πρόγραμμα.

Drone Project Mosquito / Loyal Wingman

Τον Ιούλιο του 2019, το Υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε ότι η RAF είχε αναθέσει συμβάσεις σε  3 εταιρείες/κοινοπραξία για την ανάπτυξη ενός νέου μη επανδρωμένου drone «loyal wingman», στο πλαίσιο ενός έργου που ονομάζεται «Mosquito».

Η ιδέα των drone "loyal wingman" είναι να πετούν δίπλα ή λίγο μπροστά από μεγαλύτερα στρατιωτικά αεροσκάφη και να αναλαμβάνουν διάφορες αποστολές, όπως επιτήρηση, ηλεκτρονικό πόλεμο, όπλα καθοδήγησης λέιζερ σε στόχους ή ακόμα και να εκτελούν βολές αέρος-αέρος ή αέρος-εδάφους. Τα drone θα ελέγχονται από τα μεγαλύτερα αεροσκάφη, αλλά έχουν υψηλό βαθμό αυτονομίας.

Τον Ιανουάριο του 2021, το MoD ανακοίνωσε ότι, ανέθεσε ένα συμβόλαιο ανάπτυξης £ 30 εκατομμυρίων σε μια ομάδα με επικεφαλής την Spirit AeroSystems στο Μπέλφαστ, για την παραγωγή ενός drone πλήρους κλίμακας για ένα δοκιμαστικό πρόγραμμα που ξεκινά το 2023. Το Mosquito αναπτύσσεται στο πλαίσιο του Lightweight Affordable Novel του Υπουργείου Άμυνας Πρόγραμμα Combat Aircraft (LANCA).

Σμήνη drones

Το Υπουργείο Άμυνας σχεδιάζει την ανάπτυξη  σμηνών drones (δηλαδή, τουλάχιστον 10–20 μικρών drones που δρουν σε συνεννόηση) με το όνομα «Alvina»...

Τον Οκτώβριο του 2020, η ιταλική εταιρεία Leonardo  αποκάλυψε  ότι, είχε πραγματοποιήσει μια δοκιμή ενός σμήνους drone σε συνεργασία με τη RAF. Κατά τη διάρκεια της επίδειξης, μια σειρά από μικρά, τηλεχειριζόμενα drone Callen Lenz, επιτρέποντας σε κάθε drone να προσφέρει ξεχωριστά δυνατότητες  εξελιγμένων παρεμβολών. Επιπλέον προγραμματίστηκαν και πλοηγήθηκαν ώστε να λειτουργούν συλλογικά για να προκαλέσουν μέγιστη σύγχυση. 

Zephyr 

Το Zephyr είναι ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος HALE, που τροφοδοτείται  με ηλιακή ενέργεια...Είναι πρόγραμμα του Υπουργείου Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά δεν βρίσκεται ακόμη σε λειτουργία. Το drone, που κατασκευάστηκε από την Airbus, έχει σχεδιαστεί για να παραμένει σε υψόμετρο περίπου 70.000 ποδιών (21 χιλ.) για μήνες. Το σκάφος, το οποίο έχει άνοιγμα φτερών 25 μέτρων (82 πόδια), ζυγίζει 75 κιλά (165 λίβρες) και εκτοξεύεται με το χέρι από τρία άτομα.

Ενώ τρία αεροσκάφη έχουν παραγγελθεί με κόστος που πιστεύεται ότι είναι περίπου 15 εκατομμύρια £, ένα συνετρίβη κατά τη διάρκεια δοκιμαστικής πτήσης στην Αυστραλία τον Μάρτιο του 2019 και μια δεύτερη συντριβή ενός Zephyr σημειώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2019. Τα διδάγματα που αντλήθηκαν από αυτές τις συντριβές ενσωματώθηκαν σε ένα νέο πρόγραμμα δοκιμών, αλλά αυτό είχε καθυστερήσει λόγω του Covid-19. Οι επόμενες δοκιμές πτήσεων, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2021, ήταν «ένα σημαντικό βήμα» προς την επιχειρησιακή λειτουργία, ανέφερε το MoD στα τέλη του 2021. Το MoD ανακοίνωσε το Project Aether τον Δεκέμβριο του 2021, επιδιώκοντας «μια στρατοσφαιρική ικανότητα επικοινωνίας και πληροφοριών, επιτήρησης και αναγνώρισης (ISR) χωρίς πλήρωμα με παγκόσμια εμβέλεια σε σχεδόν πραγματικό χρόνο».

Desert Hawk III

Το Desert Hawk III είναι ένα μικρό drone που λειτουργεί με μπαταρίες σε υπηρεσία από τον Βρετανικό Στρατό. Αναπτύχθηκε από τη Lockheed Martin το 2002 και έχει υποστεί μια σειρά από αναβαθμίσεις. Το drone εκτοξεύεται με το χέρι και μπορεί να πετάξει για περίπου μία ώρα σε ακτίνα περίπου δεκαπέντε χιλιομέτρων. Τον Απρίλιο του 2020 το Υπουργείο Άμυνας ανέφερε ότι υπήρχαν 229 drones Desert Hawk III που κατείχαν οι ένοπλες δυνάμεις του Ηνωμένου Βασιλείου. Συνολικά περίπου 70 εκατομμύρια £ που δαπανήθηκαν για το σύστημα.

Τον Σεπτέμβριο του 2021, το Υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε ότι επιδιώκει να αποκτήσει δύο νέα μικρά μη επανδρωμένα αεροσκάφη στο πλαίσιο του προγράμματός του Tiquila (βλ. παρακάτω), τα οποία είναι πιθανό να αντικαταστήσουν το Desert Hawk III.

Black Hornet

Το Black Hornet είναι ένα νάνο drone (μερικές φορές ονομάζεται μίνι) που χωράει στην παλάμη ενός χεριού και ζυγίζει λιγότερο από 200 γραμμάρια. Διαθέτει βιντεοκάμερα πλήρους κίνησης και χρησιμοποιείται κυρίως από στρατιώτες για εξερεύνηση μέσα και γύρω από κτίρια. Έχει εμβέλεια περίπου 300 μέτρα.

160 αγοράστηκαν το 2013 με κόστος 20 εκατομμυρίων λιρών για χρήση στο Αφγανιστάν και στη συνέχεια αποσύρθηκαν το 2017. Τον Σεπτέμβριο του 2021, το MoD ανακοίνωσε ότι, επιδιώκει να αποκτήσει δύο νέα μικρά μη επανδρωμένα αεροσκάφη στο πλαίσιο του προγράμματος Tiquila (βλ. παρακάτω).

Puma AE

Το drone Puma AE είναι ένα μικρό, drone σχεδιασμένο για χερσαίες και θαλάσσιες επιχειρήσεις. Κάθε σύστημα περιλαμβάνει τρία εναέρια οχήματα και δύο επίγειους σταθμούς και μπορεί να εκτοξευθεί με το χέρι ή με καταπέλτη, με το drone να μπορεί να προσγειωθεί σε νερό ή ξηρά. Η κύρια χρήση του είναι για επιτήρηση και συλλογή πληροφοριών και είναι εξοπλισμένο με ηλεκτρο-οπτικές και υπέρυθρες κάμερες, ενώ μπορεί να φέρει πρόσθετα ωφέλιμα φορτία, συμπεριλαμβανομένων συστημάτων επικοινωνιών και καταδεικτών λέιζερ.

Το ΗΒ έχει δοκιμάσει το σύστημα σε πλοία του Βασιλικού Ναυτικού.... Το drone έχει μήκος λίγο πάνω από 4½ πόδια, με άνοιγμα φτερών 9 πόδια και βάρος περίπου 12 λίβρες και μπορεί να πετάξει έως και δύο ώρες με τελική ταχύτητα 50 mph. Το φθινόπωρο του 2021, το Πολεμικό Ναυτικό ανακοίνωσε ότι απέκτησε άλλα 12 drones Puma.

Drone40 (D40)

Το DefendTex Drone40 (D40) είναι ένα νανο UAV/περιπλανώμενο πυρομαχικό, που αναπτύχθηκε σε επιχειρήσεις με βρετανικές δυνάμεις στο Μάλι. Τα συστήματα μπορούν να εκτοξευθούν με το χέρι ή εναλλακτικά από έναν εκτοξευτήρα χειροβομβίδων. Σύμφωνα με τον κατασκευαστή, έχει μέγιστο χρόνο πτήσης 60 λεπτά και μέγιστη εμβέλεια 12 km.

Το D40 μπορεί να μεταφέρει μικρά πυρομαχικά, αλλά σύμφωνα με αξιωματικούς στο Μάλι, «η έκδοση που χρησιμοποιούμε εκτοξεύεται με το χέρι και δεν περιλαμβάνει πυρομαχικά – χρησιμοποιείται καθαρά για επιτήρηση και αναγνώριση». Τον Φεβρουάριο του 2021, το Υπουργείο Άμυνας δήλωσε: «Οι Ένοπλες Δυνάμεις του Ηνωμένου Βασιλείου που αναπτύσσονται στο Μάλι για ειρηνευτικές επιχειρήσεις του ΟΗΕ, είναι εξοπλισμένες με το DefendTex D40 και άλλα υπερσύγχρονα μη επανδρωμένα εναέρια συστήματα, για να τους παρέχουν την καλύτερη δυνατή επίγνωση της κατάστασης».

Bug drone

Το «Bug» της UAVTek είναι ένα νανο-drone βάρους 196 gr – παρόμοιο με το βάρος ενός smartphone – με διάρκεια μπαταρίας 40 λεπτών και αυτονομία 2 χιλ. Σε συνεργασία με την BAE Systems, ο βρετανικός στρατός αγόρασε 30 drones για να δοκιμαστούν.

Το drone Bug έχει δυνατότητα ωφέλιμου φορτίου έως και 50 g, αλλά έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει ωφέλιμο φορτίο έως και 100 gr

Το drone μπορεί να μεταφέρει μια σειρά συστημάτων όπως μικρόφωνο, μεγάφωνο, λευκό/υπέρυθρο (IR)/κόκκινο φως, κάμερα χαρτογράφησης, θερμική κάμερα κλπ. Η εταιρεία λέει ότι το drone αναπτύσσεται για να λειτουργεί και ως συσκευή ακρόασης.

Thor

Η ισραηλινή εταιρεία Elbit Systems αναφέρει ότι, έχει προμηθεύσει στο Υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου «πέντε αυτόνομα σμήνη από έξι συστήματα μη επανδρωμένων αεροσκαφών το καθένα» για το έργο Robotics and Autonomous Systems (RAS) του Βρετανικού Στρατού. Πιστεύεται ότι πρόκειται για το mini-UAS Thor .

  

 Skydio X2D

Τον Μάιο του 2022, η αμερικανική εταιρεία Marlborough Communications ανακοίνωσε ότι, έχει υπογράψει σύμβαση 3 εκατομμυρίων λιρών για την παροχή απροσδιόριστου αριθμού νανο drones Skydio X2D στο Υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου.  Το Skydio X2D ζυγίζει περίπου 3 λίβρες και έχει μήκος περίπου ένα πόδι και πλάτος 5,5 ίντσες

Project Vampire

Το Project Vampire έχει σαν σκοπό να αποκτηθεί ένα νέο drone σταθερής πτέρυγας για το Βασιλικό Ναυτικό για αποστολές πληροφοριών, επιτήρησης και αναγνώρισης, καθώς και ηλεκτρομαγνητικών επιχειρήσεων και προσομοίωσης απειλών. Η Φάση 1, η οποία προβλέπεται να διαρκέσει έως και τέσσερα χρόνια, επιδιώκει να παραδώσει έως και τέσσερα εναέρια οχήματα....

Malloy T-600 / Windracer Ultra

Το Βασιλικό Ναυτικό έχει αναλάβει δύο προγράμματα δοκιμών με drones, που μπορούν να μεταφέρουν ωφέλιμο φορτίο 100 κιλών σε μεγάλη απόσταση και άνω των 250 κιλών σε μικρότερη απόσταση για να ανεφοδιάσει τα πλοία του.

Τα drone που δοκιμάστηκαν ήταν το μεγάλο τετρακόπτερο Malloy T-160 και το drone Windracer's Ultra. Το Ultra είναι ένα σκάφος εξ ολοκλήρου από αλουμίνιο, το οποίο έχει δοκιμαστεί σε εμπορικές πτήσεις του Royal Mail στα νησιά Όρκνεϊ και στις Νήσους Scilly. Το T-600 της Malloy είναι μια αναβαθμισμένη έκδοση των drone της , τα οποία βρίσκονται σε στρατιωτική και εμπορική υπηρεσία σήμερα.

dronewars.net