Το δίλημμα των υποψηφιοτήτων για ένταξη στο ΝΑΤΟ Φινλανδίας και Σουηδίας

Ψεύτικές επιθέσεις από ρωσικά βομβαρδιστικά μέσα στη νύχτα. Μυστηριώδη μίνι υποβρύχια που εμφανίζονται στα νερά έξω από τη Στοκχόλμη. Ένα μικρό ιδιωτικό νησί στο νότιο κόλπο της Βοθνίας με δορυφορικές κεραίες και ελικοδρόμιο.

Για χρόνια, η κάποτε ουδέτερη Σουηδία και Φινλανδία έχουν κλίνει προς το ΝΑΤΟ μετά από προκλήσεις όπως αυτές από τη Ρωσία, αλλά ο πόλεμος του μεγαλύτερου ανατολικού γείτονά τους στην Ουκρανία ενίσχυσε την προσπάθειά τους να ενταχθούν στη συμμαχία. Ο Φινλανδός πρόεδρος Sauli Niinistö επισκέφτηκε τις Ηνωμένες Πολιτείες μόνο μια εβδομάδα μετά τη ρωσική εισβολή, πιθανώς για να συζητήσει το ενδεχόμενο. Η κοινή γνώμη και στις δύο χώρες φαίνεται όλο και πιο ευνοϊκή για την ένταξη στο ΝΑΤΟ και ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ είπε πρόσφατα ότι, οι δύο χώρες θα γίνουν δεκτές με ανοιχτές αγκάλες. Η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ που προγραμματίζεται για τον Ιούνιο θα ήταν η φυσική στιγμή για την έναρξη της διαδικασίας, αν και μπορεί να συμβεί ακόμη νωρίτερα.

Αλλά οι πιθανές αιτήσεις τους για ένταξη αποτελούν ένα εγγενές αίνιγμα. Από τη μια πλευρά, η ρωσική εχθρότητα είναι η αιτία του ενδιαφέροντός τους. Από την άλλη, δημιουργεί μια πραγματική πιθανότητα η συμμαχία να τους υπερασπιστεί έναντι μιας ρωσικής επίθεσης εάν ενταχθούν. Και αν η Σουηδία και η Φινλανδία δεν είναι αρκετά ασφαλείς με τους δικούς τους στρατούς, τότε η εισαγωγή τους μπορεί να δημιουργήσει μια νέα μεγάλη ευπάθεια για τη συμμαχία, καθώς αυξάνονται οι πιθανότητες σύγκρουσης με τη Ρωσία.

Και οι δύο χώρες έχουν μικρούς, αν και προηγμένους, στρατούς. Η Φινλανδία έχει μια περιορισμένη αλλά υψηλού επιπέδου εθνική αμυντική δύναμη και έναν πολύ μεγάλο στρατό εφεδρείας έτοιμο να κινητοποιηθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα για να αμυνθεί από μια ρωσική επίθεση. Ο στρατός της Σουηδίας ήταν κάποτε από τους μεγαλύτερους στην Ευρώπη, αλλά μειώθηκε γρήγορα μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, όταν οι αμυντικές δαπάνες έπεσαν στα χαμηλότερα επίπεδα στην Ευρώπη. Τόσο η Σουηδία όσο και η Φινλανδία έχουν αυξήσει σημαντικά τις αμυντικές τους δαπάνες ως απάντηση στον πόλεμο. Ως χώρες με υψηλά επίπεδα κατά κεφαλήν εισοδήματος, θα μπορούσαν να συνεισφέρουν καθαρά στις στρατιωτικές δυνατότητες του ΝΑΤΟ με την πάροδο του χρόνου.

Επιπλέον, και οι δύο χώρες ενδιαφέρονται πραγματικά περισσότερο για τα δικά τους σύνορα. Δικαίως βλέπουν την ασφάλεια ολόκληρης της γειτονιάς τους ως κλειδί για την οικονομική τους ευημερία. Είναι λογικό να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στην υπεράσπιση ολόκληρης της περιοχής της Βαλτικής, για παράδειγμα, προσθέτοντας ενισχυμένη αεροπορική και πυραυλική άμυνα, συνεισφορά στις χερσαίες δυνάμεις του ΝΑΤΟ στην Εσθονία, τη Λετονία και τη Λιθουανία και δημιουργία καλύτερης περιφερειακής άμυνας στον κυβερνοχώρο και στον ηλεκτρονικό πόλεμο. Υπάρχει ακόμη και η πιθανότητα η ένταξη τους στο ΝΑΤΟ να αναγκάσει τη Ρωσία να είναι πιο προσεκτική σε μελλοντικές συγκρούσεις. Τουλάχιστον το Κρεμλίνο θα πρέπει να βρει τι να κάνει για τα 850 μίλια σύνορά του με τη Φινλανδία.

Αλλά αυτά τα ίδια σύνορα είναι επίσης ένας πιθανός πονοκέφαλος για το ΝΑΤΟ, το οποίο θα έπρεπε να αναπτύξει και να εφοδιάσει ένα αξιόπιστο σχέδιο για να τα υπερασπιστεί ενάντια στη Ρωσία. Και εδώ βρίσκεται η τριβή. Δεν είναι ρεαλιστικό και δεν θα ήταν συνετό να περιμένουμε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, να επωμιστούν οποιοδήποτε σημαντικό μέρος μιας τέτοιας νέας δέσμευσης, δεδομένης της εσωτερικής πολιτικής της Αμερικής, άλλων παγκόσμιων αμυντικών προτεραιοτήτων και του γεγονότος ότι οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι, θα πρέπει να είναι σε θέση να φέρουν τη μερίδα του λέοντος στα δικά τους.

Η Ουάσιγκτον πρέπει να αποφύγει να βιαστεί αδιάκοπα σε δεσμεύσεις για τις οποίες μπορεί αργότερα να μετανιώσει. Θα πρέπει να διεξαγάγει μια σοβαρή μελέτη των συμβατικών και αντισυμβατικών απαιτήσεων για την άμυνα των συνόρων της Φινλανδίας και χρειάζεται ισχυρές δεσμεύσεις και από τις δύο χώρε...Όχι μόνο να χρηματοδοτήσουν την άμυνα των εδαφών τους, αλλά και να συνεισφέρουν πραγματικά στην υπεράσπιση ασθενέστερων συμμάχων κατά μήκος του ΝΑΤΟ στην ανατολική πλευρά. Θα πρέπει επίσης να αναγνωρίσει ότι καμία χώρα δεν θα προσθέσει τίποτα ουσιαστικό στην πολιτική ασφαλείας των ΗΠΑ στην Ασία, τουλάχιστον όσο αυτή η πολιτική επικεντρώνεται στον ανταγωνισμό με την Κίνα. Η Σουηδία ήταν μια από τις πρώτες ευρωπαϊκές χώρες που άκουσαν τις προειδοποιήσεις των ΗΠΑσχετικά με τους κινδύνους που ενέχουν οι κινεζικές εταιρείες τηλεπικοινωνιών Huawei και ZTE, αλλά η ισχυρή επιχειρηματική της κοινότητα παραμένει επικεντρωμένη στην κινεζική αγορά. Η Volvo Cars, μια σουηδική εταιρεία, ανήκει στον κινεζικό όμιλο Geely. Αν και πρόσφατα επικρίνει το Πεκίνο, το Ελσίνκι έχει επίσης μακρά ιστορία θερμών σχέσεων με την Κίνα.

Μερικοί ειδικοί αναμφίβολα θα προτρέψουν να βιαστεί να φέρει και τις δύο χώρες στο ΝΑΤΟ, μήπως η ουδετερότητά τους προκαλέσει μια ευκαιριακή ρωσική επίθεση. Αλλά όσο ο ρωσικός στρατός είναι δεσμευμένος σε έναν κλιμακούμενο πόλεμο στην Ουκρανία, αυτό είναι ένα απίθανο σενάριο.

Άλλοι μπορεί να δουν την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, για να τιμωρήσουν τη Ρωσία για τον πόλεμό της στην Ουκρανία, αλλά αυτό επίσης δεν έχει πολύ νόημα. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δεν είναι μαθητής έτοιμος να πάρει μαθήματα από το ΝΑΤΟ. Αν μη τι άλλο, θα δει έναν ακόμη γύρο διεύρυνσης ως περαιτέρω δικαιολογία για τον πόλεμό του στην Ουκρανία.

Και πάλι, η Φινλανδία και η Σουηδία δεν είναι Ουκρανία. Η ένταξη τους στη συμμαχία θα μπορούσε να προσφέρει πραγματικά πλεονεκτήματα που αυξάνουν την ασφάλεια στην Ευρώπη, εάν αντιμετωπιστούν σωστά. Αλλά πρώτα, η Ουάσιγκτον πρέπει να βεβαιωθεί ότι οι Φινλανδοί και οι Σουηδοί είναι πραγματικά έτοιμοι να μοιραστούν τα βάρη και να κάνουν τις θυσίες που συνεπάγεται η ένταξη στο ΝΑΤΟ — όχι απλώς να απολαμβάνουν τα οφέλη που φέρνει.

carnegieendowment