7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1824. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. GREEK REVOLUTION. ΘΑΝΑΤΟΣ ΛΟΡΔΟΥ ΒΥΡΩΝΑ. DEATH of the GREAT PHILHELLENE LORD BYRON.
Ο κορυφαίος ΦΙΛΕΛΛΗΝΑΣ ρομαντικός ποιητής από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ρομαντισμού πεθαίνει στο Μεσολόγγι σε ηλικία 36 ετών.
Τα τελευταία του λόγια ήταν για την Ελλάδα:
«Της έδωσα τον καιρό, την υγεία μου, την περιουσία μου, και τώρα της δίνω τη ζωή μου. Τι μπορούσα να κάνω ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ;»
Ο Λόρδος Βύρων, George Gordon Byron, 6th Baron Byron, γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 1788 στο Λονδίνο. Αγαπούσε τη μελέτη, σπούδασε σε αγγλικά κολέγια, έμαθε ελληνικά και λατινικά και ταξίδευε πολύ. Σε ηλικία 21 χρόνων έγινε βουλευτής και πολλές φορές βρέθηκε αντίθετος με άλλους Λόρδους, διότι έδειχνε ενδιαφέρον για την εργατική τάξη.
Το 1809 ταξίδεψε για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Επισκέφθηκε την Πάτρα, την Πρέβεζα, τη Νικόπολη, την Άρτα, τα Γιάννενα κι έφθασε ως το Τεπελένι, όπου τον φιλοξένησε ο Αλή Πασάς. Ξαναγύρισε στην Πάτρα, πήγε στο Αίγιο, στους Δελφούς, στη Λιβαδειά, στην Αθήνα, όπου έμεινε δυο μήνες, ύστερα στην αρχαία Τροία και την Κωνσταντινούπολη.
Ο Βύρων, με την ποιητική του ευαισθησία, μαγεύτηκε από τις ελληνικές φυσικές ομορφιές και τα αρχαία. Ήταν όμορφος με πυκνά πυρόξανθα σγουρά μαλλιά, ωραίο παράστημα και λίγο κουτσός από το δεξί του πόδι. Οι ερωτικές του περιπέτειες άφησαν εποχή στο Λονδίνο και η περιφρόνησή του για τις κοινωνικές συμβάσεις δημιούργησαν πολλά σκάνδαλα.
Όταν ξέσπασε η Επανάσταση, έδειξε ενδιαφέρον. Το 1823 έγινε μέλος του «Φιλελληνικού Κομιτάτου», ενός Συλλόγου από Άγγλους φιλελεύθερους και φιλέλληνες, που είχαν σκοπό να ενισχύσουν τους Έλληνες επαναστάτες. «Αποφάσισα να πάω στην Ελλάδα. Είναι το μοναδικό μέρος, όπου δοκίμασα πραγματική ευχαρίστηση. Αν είμαι ποιητής το χρωστώ στον αέρα της Ελλάδας» έγραφε σε φίλο του.
3 Αυγούστου 1823 έφθασε στο Αργοστόλι. Οι Έλληνες ήταν διχασμένοι κι αυτό τον πίκραινε. Περίμενε μήπως πάψουν οι διχόνοιες, αλλά τίποτε. Έχοντας διορισθεί αντιπρόσωπος του «Φιλελληνικού Κομιτάτου», μοίρασε στους επαναστάτες τα εφόδια, από το Λονδίνο. Έστειλε στο Μαυροκορδάτο 4.000 λίρες από ΔΙΚΑ του χρήματα για τη συντήρηση του στόλου.
Στις 5 Ιανουαρίου 1824 έφθασε στο Μεσολόγγι, όπου οι αγωνιζόμενοι Έλληνες τον υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό. Εκεί συνεργάσθηκε με άλλους ξένους εθελοντές και με ΔΙΚΑ του ΧΡΗΜΑΤΑ οργάνωσε το ΣΤΡΑΤΟ και φρόντισε για την οχύρωση του Μεσολογγίου. Στις 25 Ιανουαρίου η κυβέρνηση τον έκανε Αρχιστράτηγο. Ο αγώνας του, όμως, για την οργάνωση του στρατού και συμφιλίωση των οπλαρχηγών και το κακό κλίμα, υπέσκαψαν την υγεία του.
Έπεσε στο κρεβάτι με μεγάλο πυρετό. Παραμιλούσε, αλλά ακόμα και τότε παρακινούσε τους Έλληνες να συμφιλιωθούν. Ξημερώματα 7ης Απριλίου, Δευτέρα του Πάσχα, άφησε την τελευταία του πνοή στο Μεσολόγγι.
Ο θάνατός του άπλωσε βαρύ πένθος στην Ελλάδα. Τον έκλαψαν όλοι, έγινε σύμβολο πατριωτισμού και ανακηρύχθηκε εθνικός ήρωας. Μετά την κηδεία του στο Μεσολόγγι η σορός του μεταφέρθηκε στο Λονδίνο.
Ο Διονύσιος Σολωμός έγραψε ένα λυρικό ποίημα «Εις το θάνατο του Λορδ Μπάιρον» αφιερωμένο στον μεγάλο ΦΙΛΕΛΛΗΝΑ:
Λευθεριά, για λίγο πάψε
Νά χτυπάς με το σπαθί·
Τώρα σίμωσε καί κλάψε
Εις του Μπάιρον το κορμί·
Μετά την απελευθέρωση ο Βύρων τιμήθηκε με ανδριάντα που βρίσκεται στο Ζάππειο και παριστάνει τον φιλέλληνα κοντά σε μια γυναίκα –την Ελλάδα– που τον στεφανώνει. Το όνομα του Βύρωνα δόθηκε και στο συνοικισμό προσφύγων, που ιδρύθηκε στην Αθήνα, σήμερα είναι ο Δήμος Βύρωνα.
Ο Λόρδος Βύρων είναι το πρότυπο του ανιδιοτελούς ήρωα και χωρίς αμφιβολία είναι ο μεγαλύτερος Φιλέλληνας κατά την Επανάσταση του 1821.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.