Eurogroup για χώρες με υψηλό χρέος (Ελλάδα, Ιταλία κλπ): Σταθεροποίηση-Μείωση χρέους & έκτακτα έσοδα να χρησιμοποιούνται για μείωση του χρέους

Στο χθεσινό Eurogroup, οι υπουργοί συμφώνησαν ότι οι χώρες με υψηλό χρέος, όπως  Ελλάδα, Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία κλπ, θα πρέπει να επικεντρωθούν στη μείωση του χρέους, ενώ οι χώρες με χαμηλό χρέος θα πρέπει να επικεντρωθούν περισσότερο στις επενδύσεις.

Αρχή #4: Προώθηση δημοσιονομικών στρατηγικών που συνάδουν με μια μεσοπρόθεσμη προσέγγιση της δημοσιονομικής προσαρμογής, λαμβανομένου υπόψη του Μηχανισμού Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΜΑΑ)
Η δημοσιονομική προσαρμογή στα κράτη μέλη με υψηλό χρέος θα πρέπει να είναι σταδιακή, να μην οδηγεί σε υπερβολικά περιοριστικό δημοσιονομικό προσανατολισμό, να υποστηρίζεται από επενδύσεις
και μεταρρυθμίσεις για την επανεκκίνηση του αναπτυξιακού δυναμικού, διευκολύνοντας, με τον τρόπο αυτόν, την επίτευξη αξιόπιστης καθοδικής πορείας του χρέους. Οι σταδιακές και συνεχείς προσπάθειες δημοσιονομικής προσαρμογής θα πρέπει να συμβαδίζουν με τη βελτίωση της σύνθεσης των δημόσιων οικονομικών για να μειωθεί το χρέος μεσοπρόθεσμα. Τα μεσοπρόθεσμα σχέδια πρέπει να συνάδουν με την ανάλυση της βιωσιμότητας του χρέους των κρατών μελών. Τα σχέδια θα πρέπει να υποστηρίζονται από συγκεκριμένες αναφορές στις οικείες προγραμματισμένες επενδύσεις και μεταρρυθμίσεις και θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη το αναμενόμενο χρονοδιάγραμμα εκταμίευσης των κονδυλίων της ΕΕ (συμπεριλαμβανομένων των επιχορηγήσεων του ΜΑΑ). Για την περίοδο μετά το 2023, τα εν λόγω μεσοπρόθεσμα σχέδια θα πρέπει να επικεντρώνονται στην επιδίωξη δημοσιονομικής εξυγίανσης για την επίτευξη μεσοπρόθεσμων συνετών δημοσιονομικών θέσεων με σταδιακό, σταθερό και ευνοϊκό προς την ανάπτυξη τρόπο. Στα σχέδια θα πρέπει να ορίζονται λεπτομερώς τα υποκείμενα μέτρα και οι συνοδευτικές μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις.
...
Η εξυγίανση δεν θα πρέπει να καθυστερήσει αδικαιολόγητα. Εάν μια αναγκαία δημοσιονομική προσαρμογή αναβληθεί για τα επόμενα έτη, αυξάνονται οι κίνδυνοι υλοποίησης και συχνά δυσχεραίνεται η επίτευξη των μεσοπρόθεσμων δημοσιονομικών στόχων που καθορίζονται στα προγράμματα σταθερότητας και σύγκλισης των κρατών μελών. Επιπλέον, η εφαρμογή οπισθοβαρούς δημοσιονομικής στρατηγικής συνδέεται επίσης με κυβερνήσεις που χρησιμοποιούν απρόσμενες θετικές εξελίξεις από πλευράς ανάπτυξης και έκτακτα δημοσιονομικά έσοδα για την αύξηση των τρεχουσών δαπανών ή τις φορολογικές ελαφρύνσεις, αντί να επιταχύνουν τη μείωση του χρέους. Αυτό συχνά συνεπάγεται τη μη ανασύσταση των αποθεμάτων ασφαλείας όταν το επιτρέπουν οι οικονομικές συνθήκες.
Κατά την άποψη της Επιτροπής, τα προγράμματα σταθερότητας και σύγκλισης θα πρέπει να καταδεικνύουν τον τρόπο με τον οποίο τα μεσοπρόθεσμα δημοσιονομικά σχέδια των κρατών μελών εξασφαλίζουν τη σταδιακή καθοδική πορεία του δημόσιου χρέους προς συνετά επίπεδα και βιώσιμη ανάπτυξη μέσω σταδιακής εξυγίανσης, επενδύσεων και μεταρρυθμίσεων.

Αρχή #5: Διαφοροποίηση των δημοσιονομικών στρατηγικών και συνεκτίμηση της διάστασης της ζώνης του ευρώ
Από το 2023, η έναρξη σταδιακής δημοσιονομικής προσαρμογής στα κράτη μέλη με υψηλό χρέος είναι αναγκαία για τη σταθεροποίηση και, στη συνέχεια, τη μείωση των δεικτών χρέους. Όταν το επιτρέψουν οι οικονομικές συνθήκες, εξακολουθεί να είναι σημαντική η ανασύσταση των δημοσιονομικών αποθεμάτων ασφαλείας και η συνέχιση της πορείας μείωσης των δεικτών δημόσιου χρέους προς το ΑΕΠ ώστε να ενισχυθεί η ανθεκτικότητα έναντι μελλοντικών κλυδωνισμών, να διατηρηθούν ευνοϊκές συνθήκες χρηματοδότησης και να εξασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία της ζώνης του ευρώ ενόψει δυνητικών δευτερογενών συνεπειών. Με βάση τις χειμερινές προβλέψεις 2022 της Επιτροπής, όσον αφορά τα κράτη μέλη με υψηλό χρέος κρίνεται σκόπιμη η σταδιακή βελτίωση των υποκείμενων δημοσιονομικών τους θέσεων από το 2023. Για να επιτευχθεί αυτό, οι εθνικά χρηματοδοτούμενες τρέχουσες δαπάνες (εκτός των μέτρων διακριτικής ευχέρειας στο σκέλος των εσόδων) θα πρέπει να αυξάνονται με βραδύτερο ρυθμό σε σχέση με τη μεσοπρόθεσμη δυνητική παραγωγή (όπως μετράται με βάση την τιμή αναφοράς για τις δαπάνες). Τα κράτη μέλη με υψηλό χρέος θα πρέπει να συνεχίσουν να προωθούν τις επενδύσεις που απαιτούνται για τη διττή μετάβαση και να εφαρμόζουν τη δημοσιονομική προσαρμογή στις εθνικά χρηματοδοτούμενες τρέχουσες δαπάνες. Η στρατηγική αυτή θα πρέπει να υποστηρίζεται από την έγκαιρη
υλοποίηση των ΣΑΑ.  

Τυχόν έκτακτα έσοδα, συμπεριλαμβανομένων των απρόσμενων θετικών εξελίξεων από πλευράς ανάπτυξης, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για τη μείωση του χρέους