Ο Αμερικανός Πτέραρχος Τζέφρι Χαρίτζιαν, διοικητής των Αεροπορικών δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη και την Αφρική, ανέφερε: Βρήκαμε «ευκαιρίες να εκπαιδευτούμε, σε μεγάλο βαθμό με τους εταίρους μας σε όλη την Ευρώπη», με στενή αεροπορική υποστήριξη. Υποστήριξε με βεβαιότητα «είμαι πολύ ικανοποιημένος που μπορούμε να λειτουργούμε με κοινούς ελεγκτές αεράμυνας, τις οντότητες τους στο έδαφος, από τη Βαλτική μέχρι τη Μεσόγειο έως και στη Ρουμανία», επισημαίνοντας τη «συνεχή αλληλεπίδραση μαζί τους. Αυτό μας επέτρεψε να διατηρήσουμε τις ικανότητές αεροπορικής υποστήριξης στο σωστό επίπεδο και να συνεχίσουμε να βελτιώνουμε την ετοιμότητά μας».
Σε περίπτωση σύγκρουσης με τη Ρωσία, οι αεροπορικές δυνάμεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ θα αντιμετωπίσουν έναν εναέριο χώρο, μεταξύ των επίγειων δυνάμεων και των μαχητικών αεροσκαφών. Η ενσωμάτωση μικρών τακτικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών, πυραύλων χαμηλής πτήσης, συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου και μικρών οπλισμένων drone από τη Ρωσία, θα παίξει σημαντικό ρόλο στον εναέριο έλεγχο κάτω από τα ύψη της συμβατικής αεροπορικής υπεροχής.
Ο Ρώσος Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατηγός Βαλερί Γερασίμοφ σημείωσε το 2018 ότι η σύγχρονη μάχη είναι «...αδιανόητη χωρίς drones – χρησιμοποιούνται από πυροβολητές, επίγειες, ναυτικές δυνάμεις, πιλότους...από όλους». Μεγάλος αριθμός ρωσικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών μάχης και αντιαεροπορικού πυροβολικού κατευθυνόμενου από ραντάρ, καθώς και πυραύλων μικρής εμβέλειας εδάφους-αέρος (SAM) και φορητά συστήματα αεράμυνας (MANPADS) όπως τα SA-24 Igla-S και SA -25 Verba, θα κάνουν την περιοχή των ακτών πιο επικίνδυνη και πιο θανατηφόρα. Στην ανατολική Ουκρανία, από το 2014, η Ρωσία έχει χρησιμοποιήσει πολλά μικρά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, που πετούν σε διαφορετικά ύψη, για να εντοπίσουν στόχους και να κατευθύνουν χτυπήματα πυροβολικού. Ως αποτέλεσμα, τα πυρά του ρωσικού πυροβολικού ήταν θανατηφόρα ακριβή. Στο μέλλον, η Ρωσία σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει σμήνη γνωστά ως «drones kamikaze», για να δημιουργήσει ένα είδος «εναέριου ναρκοπεδίου».
Με τη Ρωσία να αμφισβητεί τον έλεγχο της εναέριας παράκτιας ζώνης, το ΝΑΤΟ θα δυσκολευτεί να παράσχει αποτελεσματική στενή αεροπορική υποστήριξη. Τα αεροσκάφη υψηλών προδιαγραφών είναι απλώς πολύ ακριβά και λίγα σε αριθμό για να τεθούν σε κίνδυνο, σε μια αμφισβητούμενη αεροπορική παράκτια περιοχή. Με αυτά τα αεροσκάφη να απωθούνται περισσότερο από την επίγεια μάχη, θα είναι λιγότερο αποτελεσματικά σε ρόλο υποστήριξης. Παρόλο που το F-35 μπορεί να επιχειρεί από ασφαλέστερα υψόμετρα, η απόσταση μη έκθεσης σε κίνδυνο που απαιτείται από τα προηγμένα SAM, θα επιμηκύνει το παράθυρο για τις ρωσικές μονάδες εδάφους να πυροβολούν και να σκοτώνουν.
Μια κρίσιμη πρόκληση για το ΝΑΤΟ είναι ότι, αυτό το έλλειμμα της αποστολής εγγύς αεροπορικής υποστήριξης, δεν μπορεί να αντισταθμιστεί από επίγεια συστήματα πυρός, δεδομένου του ελλείμματος του ΝΑΤΟ σε βαρύ πυροβολικό. Ενώ η Ρωσία βασίζεται στο πυροβολικό για το 65 % της ισχύος πυρός της, το ΝΑΤΟ εξαρτάται από την αεροπορική δύναμη για περίπου το 80% της δύναμης πυρός του. Το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και τρεις δεκαετίες αντιτρομοκρατικών και επιχειρήσεων καταστολής επαναστατών, που ευνόησαν αεροπορικές επιδρομές ακριβείας συχνά από μεγάλα υψόμετρα, έχουν αφήσει τους αμερικανικούς και ευρωπαϊκούς στρατούς με κρίσιμες ελλείψεις σε βαρύ πυροβολικό.
Στην αρχή τυχόν στρατιωτικής σύγκρουσης με τη Ρωσία, τα χερσαία στρατεύματα του ΝΑΤΟ θα κινδύνευαν με ήττα. Αν και οι στρατιώτες του ΝΑΤΟ ενεργοποιήθηκαν για αυτόν τον κίνδυνο μετά τη σύγκρουση του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, παραμένουν απροετοίμαστοι να αποκρούσουν σμήνη drones και πυραύλων μικρού βεληνεκούς. Τέτοια συστήματα, που λειτουργούν σε ένα μεγάλο εύρος συχνοτήτων και κοντά στο έδαφος, θα είναι ανθεκτικά στην αντιμετώπιση και στις παρεμβολές...
Επιπρόσθετα αυτές οι μικρές και χαμηλά ιπτάμενες πλατφόρμες είναι πιο δύσκολο να εντοπιστούν και να εμπλακούν από τα παραδοσιακά συστήματα. Το Πεντάγωνο έχει επενδύσει δισεκατομμύρια δολάρια σε συστήματα αντι-drones τα τελευταία χρόνια, αλλά εξακολουθεί να αποτυγχάνει να εντοπίσει το 60% των drones σε δοκιμές, σύμφωνα με αναφορές.
Το πιο επικίνδυνο από όλα, θα μπορούσε να δώσει στους Ρώσους την ιδέα ότι θα μπορούσαν να κερδίσουν μια γρήγορη νίκη με σχετικά χαμηλό κόστος, οδηγώντας σε αποτυχία την αποτροπή.
Ποια πρακτικά βήματα μπορεί να λάβει το ΝΑΤΟ για να αντιμετωπίσει αυτή τη νέα απειλή;
Η συμμαχία πρέπει πρώτα να κλείσει το χάσμα δυνατοτήτων. Οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ θα μπορούσαν να αναβαθμίσουν ή να αποκτήσουν περισσότερο βαρύ πυροβολικό και επίγεια συστήματα αεράμυνας, αλλά η διόρθωση αυτού του ελλείμματος θα απαιτούσε σημαντικό χρόνο και επενδύσεις. Οι συμμαχικές δυνάμεις θα πρέπει να αποκτήσουν και να ενσωματώσουν μεγάλους αριθμούς μικρών, φθηνών μη επανδρωμένων αεροσκαφών, μαζί με άλλα εναέρια μέσα υψηλής τεχνολογίας και επίγεια πυρά στο σχέδιο ελιγμών του ΝΑΤΟ, για να αποκτήσουν τοπική αεροπορική υπεροχή και πρόσθετη ισχύ πυρός. Μπορεί απλώς να είναι αρκετό για να βοηθήσει να μετατραπεί η ρωσική προέλαση σε μια σκληρή και δαπανηρή καταστροφή, κερδίζοντας χρόνο για να φτάσουν οι ενισχύσεις του ΝΑΤΟ στο θέατρο επιχειρήσεων.
Αλλά οι τεχνολογικές λύσεις από μόνες τους είναι ανεπαρκείς. Το ΝΑΤΟ πρέπει επίσης να κλείσει το εννοιολογικό χάσμα. Η Κοινή Στρατηγική Αεροπορικής Ισχύος του ΝΑΤΟ, που δημοσιεύτηκε το 2018, αποτυγχάνει να αντιμετωπίσει τις αναδυόμενες απειλές για τον εναέριο χώρο χαμηλότερου υψομέτρου. Η αντιμετώπιση αυτών των απειλών απαιτεί μια επανασύνδεση του εναέριου ελέγχου, τον οποίο το ΝΑΤΟ ορίζει επί του παρόντος ως «τον απαιτούμενο βαθμό ελευθερίας που είναι απαραίτητος για την αεροπορική υπεροχή». Οι δογματικές έννοιες του ΝΑΤΟ πρέπει να προσαρμοστούν ανάλογα, με τον εναέριο έλεγχο να γίνεται κατανοητός σε τρεις διαστάσεις, ως συνάρτηση του χρόνου, της απόστασης και του υψομέτρου.
Πάνω απ' όλα, το ΝΑΤΟ πρέπει να προετοιμαστεί για τον έλεγχο της εναέριας παραθαλάσσιας περιοχής, ακόμη κι αν δεν είναι η πιο εύκολη -ή η πιο ελκυστική- αποστολή στις αεροπορικές δυνάμεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Οι μέρες δόξας των μαχητικών αεροπλάνων και των αερομαχιών (dog fights) μπορεί να έχουν περάσει ή να μην έχουν περάσει, αλλά δεν είναι πλέον οι μοναδικοί ή οι πιο σημαντικοί αγώνες στον ουρανό.
Υ.Γ
Ο ένας εκ των δυο συγγραφέων του άρθρου είναι ο Σμήναρχος της USAF Maximilian K. Bremer (Director of the Special Programs Division at Air Mobility Command)
Όπως αντιλαμβάνεστε η άποψή του είναι και σοβαρή και βαρύνουσα...
Τι μας είπε ο Σμήναρχος Bremer για τα drone:
"Το Πεντάγωνο έχει επενδύσει δισεκατομμύρια δολάρια σε συστήματα αντι-drones τα τελευταία χρόνια, αλλά εξακολουθεί να αποτυγχάνει να εντοπίσει το 60% των drones σε δοκιμές, σύμφωνα με αναφορές."
Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στην USAF και αποδεικνύουν το πόσο δύσκολος είναι ο εντοπισμός drones...εδώ στην χώρα μας έχουμε radar που αποδεδειγμένα αποκαλύπτει drone και μάλιστα εντός κατοικημένων περιοχών...όμως ουδείς ενδιαφέρεται για την αξιοποίησή του.
Φυσικά αναφερόμαστε στο radar "ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ" της ΕΑΒ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.