Η προτεραιότητα στη διπλωματία είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο, η ρητορική από μόνη της δεν θα οδηγήσει σε πραγματική επίλυση της κρίσης. Για να αποφευχθεί η καταστροφή της Ουκρανίας και να μειωθεί ο κίνδυνος εμπλοκής των Ηνωμένων Πολιτειών, σε έναν αντιπαραγωγικό πόλεμο με τη μόνη άλλη πυρηνική υπερδύναμη, οι διπλωματικές προσπάθειες του Μπάιντεν θα απαιτήσουν την αντιμετώπιση της βασικής αιτίας της σύγκρουσης στην Ουκρανία: την επέκταση του ΝΑΤΟ.
Υπάρχει καλός λόγος να πιστεύουμε ότι το Κρεμλίνο δεν μπλοφάρει. Ο Πούτιν επανέλαβε πρόσφατα τις κόκκινες γραμμές της Μόσχας και δήλωσε ότι, η Ρωσία επιδιώκει νομικές εγγυήσεις ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί προς τα ανατολικά. Η Ρωσία θέλει επίσης τη διασφάλιση ότι τα στρατεύματα και τα όπλα της συμμαχίας, κυρίως οι πύραυλοι, δεν θα σταθμεύουν στο ουκρανικό έδαφος.
Οι κόκκινες γραμμές του Πούτιν αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα ότι θεωρεί την αποτροπή της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, ως βασικό συμφέρον της Ρωσίας για την ασφάλεια. Ως εκ τούτου, η Μόσχα είναι έτοιμη να κάνει ότι είναι απαραίτητο για την επίτευξη αυτού του στόχου — και έχει αποδείξει την προθυμία της να χρησιμοποιήσει στρατιωτική δύναμη. Επομένως, μια ρεαλιστική ειρηνική επίλυση της κρίσης στην Ουκρανία θα απαιτήσει από το Κίεβο και την Ουάσιγκτον να λάβουν υπόψη τις ανησυχίες της Ρωσίας.
Ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky φαίνεται να αναγνωρίζει αυτή την πραγματικότητα. Σε πρόσφατη ομιλία του στο ουκρανικό κοινοβούλιο, ο Ζελένσκι είπε: «Πρέπει να πούμε την αλήθεια ότι δεν θα μπορέσουμε να σταματήσουμε τον πόλεμο χωρίς άμεσες συνομιλίες με τη Ρωσία». Πράγματι, ο Ζελένσκι κέρδισε άφοβα την προεδρία το 2019 με ρητορική που ζητούσε ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης.
Μέχρι σήμερα, υπολογίζεται ότι 14.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους ως αποτέλεσμα των μαχών.
Ενώ η σύγκρουση έχει παραμείνει σε μεγάλο βαθμό παγωμένη τα τελευταία χρόνια, χωρίς καμία από τις δύο πλευρές να αποκτά σημαντικό έδαφος, μια πλήρους κλίμακας ρωσική εισβολή στην Ουκρανία θα αποδεικνυόταν σίγουρα καταστροφική. Η διαπραγμάτευση με τον Πούτιν, όσο δυσάρεστη κι αν είναι για κάποιους στην Ουάσιγκτον και το Κίεβο, παραμένει η καλύτερη στρατηγική για να αποφευχθεί ένας ακόμη πιο καταστροφικός πόλεμος και να αποτραπεί περαιτέρω ανθρώπινος πόνος στην Ουκρανία.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν πιθανότατα -και δυστυχώς- παρέτεινε τη σύγκρουση παρέχοντας ψεύτικες ελπίδες στην Ουκρανία ότι, οι ΗΠΑ θα υπερασπίζονταν το Κίεβο σε περίπτωση ρωσικής επίθεσης, δηλώνοντας μια «σιδηρά δέσμευση» για την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας. Αυτό έχει δημιουργήσει ένα πρόβλημα ηθικού κινδύνου, όπου το Κίεβο αποτρέπεται να κάνει τις δύσκολες πολιτικές διευθετήσεις που απαιτούνται για τον τερματισμό της σύγκρουσης. Δεδομένου του κινδύνου πυρηνικής κλιμάκωσης, μια άμεση σύγκρουση ΗΠΑ-Ρωσίας είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη προοπτική και η πολιτική των ΗΠΑ θα πρέπει να αντικατοπτρίζει αυτήν την πραγματικότητα.
Σε αντίθεση με τη Ρωσία, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν ισχυρό συμφέρον ασφαλείας για την Ουκρανία που θα δικαιολογούσε τα αμερικανικά στρατεύματα να πολεμούν και να πεθαίνουν για την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας. Χωρίς άμεση στρατιωτική επέμβαση, η κυβέρνηση Μπάιντεν φέρεται να εξετάζει το ενδεχόμενο επιβολής αυστηρών οικονομικών κυρώσεων στη Ρωσία, την αύξηση των στρατιωτικών δυνατοτήτων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη και την παροχή περισσότερης βοήθειας στην Ουκρανία. Η αποτρεπτική δύναμη μιας τέτοιας στρατηγικής είναι απίθανο να είναι αποφασιστική, ωστόσο, καθώς τα χρόνια των υφιστάμενων κυρώσεων, η αύξηση των προϋπολογισμών του ΝΑΤΟ και η παροχή βοήθειας για την ασφάλεια στο Κίεβο 2,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων δεν άλλαξαν τον λογισμό της Μόσχας για την Ουκρανία.
Επιπλέον, τα δυτικά οικονομικά αντίποινα πιθανότατα θα κάνουν ελάχιστα για να παρηγορήσουν τους μέσους Ουκρανούς που θα αντιμετώπιζαν τη φρίκη του πολέμου στην αυλή τους. Η διπλωματία, λοιπόν, παραμένει ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος για ειρηνική επίλυση.
Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ θα πρέπει πάντα να χρησιμεύει στην αύξηση της ασφάλειας και της ευημερίας του αμερικανικού λαού. Σε αυτήν την περίπτωση, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επίσης ευθύνη να μην οδηγήσουν την Ουκρανία περαιτέρω στον δρόμο χωρίς επιστροφή. Ο Πούτιν έχει αποδείξει ότι είναι αδίστακτος, αλλά έχει δείξει επίσης μια ρεαλιστική προθυμία να διαπραγματευτεί.
Η οριστική δήλωση ότι η Ουκρανία δεν θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, όχι μόνο ενισχύει την ασφάλεια των ΗΠΑ μειώνοντας την πιθανότητα ενός πολέμου ΗΠΑ-Ρωσίας — αντιμετωπίζει επίσης τη βασική αιτία του πολέμου στην Ουκρανία. Η συνομιλία του Μπάιντεν με τον Πούτιν θα πρέπει να είναι το πρώτο βήμα, για τη διευκόλυνση σταθερών και προβλέψιμων σχέσεων με τη Ρωσία. Η δέσμευση σε ειλικρινή διπλωματική προσπάθεια και όχι σε κλιμακωτές μεθοδεύσεις είναι ο καλύτερος τρόπος για να δείξει η Ουάσιγκτον ότι επιθυμεί πραγματικά να δει ειρήνη στην Ουκρανία
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.