Οι Ένοπλες Δυνάμεις Αυστραλίας χρειάζονται ασύμμετρη τεχνολογία για οπλισμένα drone σε μελλοντικούς πολέμους....Εδώ όλα καλά ;

Τελικά η τεχνολογία των ταινιών επιστημονικής φαντασίας γίνεται πραγματικότητα και τα drone

που χρησιμοποιούνται εναντίον ανθρώπων, ήδη συμβαίνουν σε γκρίζες ζώνες και σε συγκρούσεις που έχουν αναφερθεί σε όλο τον κόσμο. 

Ενώ η Αυστραλία παραμένει απασχολημένη με μια σύγκρουση στην οποία εμπλέκεται η Κίνα με μαζικές συμβατικές δυνάμεις, τα γεγονότα στη Συρία, τη Γάζα, τη Λιβύη, την Ουκρανία και στον Καύκασο, δίνουν μια διαφορετική εικόνα του πώς μπορεί να μοιάζει ένας μελλοντικός πόλεμος. 

Αυτές οι υβριδικές συγκρούσεις περιλαμβάνουν ένα μείγμα παλαιών τεχνολογιών σε συνδυασμό με την αυξανόμενη χρήση μικρών, σχετικά φθηνών εναέριων συστημάτων - με εκρηκτικά και τετρακόπτερα που εκτοξεύονται με το χέρι - που ενσωματώνουν εξελίξεις στο λογισμικό αναγνώρισης εικόνων και την τεχνητή νοημοσύνη. 

Η μεγαλύτερη πρόοδος έχει σημειωθεί κυρίως στις μάχες εδάφους και αέρος-εδάφους, αν και drone, ρομποτικά συστήματα κάνουν επίσης μεγάλα βήματα στους τομείς αέρος-αέρος και ναυτικού τομέα. Οι περισσότερες από αυτές τις εξελίξεις εξακολουθούν να απαιτούν έναν άνθρωπο (χειριστή), αλλά η τεχνολογία υπάρχει ήδη για να παράγει σμήνη θανατηφόρων, μικρών, αυτόνομων, αυτορυθμιζόμενων οπλισμένων drone. 

Μια γεύση ενός πιθανού μέλλοντος για χερσαία σύγκρουση ήταν, ο σύντομος αλλά έντονος πόλεμος μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας για την αμφισβητούμενη περιοχή Ναγκόρνο-Καραμπάχ στα τέλη του 2020. Όντας μακριά από την Αυστραλία και με ονόματα που δύσκολα προφέρονται, έλαβε ελάχιστη κάλυψη στα μέσα ενημέρωσης, αλλά οι υπεύθυνοι της άμυνας και οι σχεδιαστές συστημάτων κάθισαν και σημείωσαν. Ήταν μια από τις πιο μονόπλευρες στρατιωτικές συγκρούσεις στην πρόσφατη ιστορία, με το Αζερμπαϊτζάν να πετυχαίνει μια συντριπτική νίκη με την εφαρμογή νέων τεχνολογιών, ιδιαίτερα drones εξοπλισμένων με πυραύλους stand-off

Η Χριστιανική Αρμενία και το μουσουλμανικό Αζερμπαϊτζάν αντιμάχονται για μια χιλιετία, χωρίς κανένα από τα δύο να έχει κερδίσει κάτι σημαντικό για πολύ. Σε ένα μεγάλο αριθμό προηγούμενων συγκρούσεων πολέμησαν, με τη μία πλευρά να τερματίζει ονομαστικά μπροστά και μετά την άλλη. ΟΧΙ όμως αυτή τη φορά. 

Η Αρμενία παρουσίασε μια μεγάλη και βαριά οπλισμένη συμβατική δύναμη, δομημένη γύρω από εκατοντάδες ρωσικά Άρματα μάχης και βαρέα συστήματα αεράμυνας – αλλά αυτή τη φορά το Αζερμπαϊτζάν έκανε κάτι διαφορετικό. Στον εξίσου βαριά οπλισμένο κλασικό στρατό τους, πρόσθεσαν οπλισμένα drone από την Τουρκία που μεταφέρουν πυραύλους . 

Ως συνέπεια των εμπάργκο όπλων στην Τουρκία, η χώρα αυτή έχει αναπτύξει μια εντυπωσιακή βάση αμυντικής βιομηχανίας, με τη βοήθεια πολλών άλλων χωρών. 

Αυτό οδήγησε στην ανάπτυξη συστημάτων όπως το drone Bayraktar TB2, το οποίο μπορεί να μεταφέρει 150 κιλά έξυπνων πυρομαχικών και να ίπταται για περισσότερες από 24 ώρες. Η Τουρκία τα έχει χρησιμοποιήσει επιτυχώς σε μικρό αριθμό εναντίον Κούρδων στο εσωτερικό, στη Συρία και επίσης στη Λιβύη. 

Λόγω του μεγέθους τους είναι αόρατα με γυμνό μάτι όταν επιχειρούν σε υψόμετρο μάχης 20.000 ποδιών και είναι εξίσου δύσκολο να εντοπιστούν από ραντάρ και ηλεκτροοπτικά συστήματα, χρησιμοποιώντας πολλές ανθρακονήματα στην κατασκευή τους. Το Αζερμπαϊτζάν αγόρασε έναν αριθμό - που πιστεύεται ότι είναι αρκετές δεκάδες - στα μέσα του 2020 και άρχισε να σχεδιάζει την άμεση συντονισμένη χρήση τους εναντίον των αρμενικών δυνάμεων. 

Αφού έκανες επιδρομές για να απομακρύνουν αρμενικά ραντάρ και συστοιχίες πυραύλων, τα drone άρχισαν στη συνέχεια να στοχεύουν μεθοδικά αρμενικά τεθωρακισμένα, πυροβολικό, οχυρωμένες θέσεις και κόμβους διοίκησης και ελέγχου, επιλέγοντάς τα κατά βούληση. Ο σύντομος απολογισμός είναι ότι σε λίγες εβδομάδες κατέστρεψαν περίπου 200 Αρμενικά  άρματα μάχης – και πλάνα από κάμερα έδειξαν στρατιώτες του εχθρού να σκύβουν σε χαρακώματα, χωρίς να έχουν ιδέα από πού ερχόταν η βροχή των κατευθυνόμενων βλημάτων ενώ ταυτόχρονα ήταν ανίσχυροι για να προστατευτούν.

Το αποτέλεσμα ήταν να παραδοθεί η Αρμενία και να παραδοθεί το Ναγκόρνο-Καραμπάχ στο Αζερμπαϊτζάν, τερματίζοντας πιθανώς για πάντα τη διαμάχη αιώνων. Υπήρχαν διάφοροι άλλοι παράγοντες, όπως το Αζερμπαϊτζάν που χρησιμοποιεί μισθοφόρους από τη Συρία για να περιορίσει τις απώλειές της και πιο σύγχρονο εξοπλισμό συνολικά... Σχεδόν όλοι οι αναλυτές συμφωνούν ότι τα κρίσιμα στοιχεία που άλλαξαν το παιχνίδι ήταν τα φτηνά, πολυάριθμα, ημιαυτόνομα drones που χρησιμοποιούν λογισμικό αναγνώρισης στόχων. 

Εάν αυτά είχαν αναπτυχθεί εναντίον των Αυστραλιανών Ενόπλων Δυνάμεων (ADF), οι συνέπειες θα μπορούσαν να ήταν εξίσου ασαφείς, επειδή το ADF δεν έχει κάνει ακόμη σημαντικές επενδύσεις σε συστήματα αντι drones. 

Τα τρέχοντα αποκτήματα όπως το Boxer 8x8 και τα μελλοντικά IFV, έχουν αμυντική ικανότητα έναντι συμβατικών απειλών με κύρια πυροβόλα 30 χιλιοστών και κατευθυνόμενους αντιαρματικούς πυραύλους. 

Ωστόσο, αυτά θα είχαν περιορισμένη αποτελεσματικότητα ενάντια σε drone τύπου Bayraktar που πετάει ψηλά και επιτίθεται σχεδόν κάθετα και ακόμη λιγότερο σε ένα φτηνό τετρακόπτερο που  πετάει χαμηλά και γρήγορα με εκρηκτικά 1 κιλού. 

Η αυστραλιανή βιομηχανία σκέφτεται την πρόκληση κατά των drone, με εταιρείες όπως η EOS να αναπτύσσουν σύστημα λέιζερ και όπλων και η DroneShield με ραντάρ και ηλεκτρονικά αντίμετρα, αλλά προς το παρόν ο στρατός φαίνεται να είναι μόνο ευγενικά περίεργος για αυτά τα προϊόντα. 

Η RAAF (Αυστραλιανή Αεροπορία) επικεντρώνεται στην αεροπορική μάχη, αλλά πρέπει να σκεφτεί επειγόντως την άμυνα των βάσεων, οι περισσότερες από τις οποίες είναι εξαιρετικά ευάλωτες. Το RAN (Αυστραλιανό Ναυτικό) επενδύει σε εξαιρετικά ακριβά και πολύ ικανά συστήματα εναέριας και πυραυλικής άμυνας περιοχής, αλλά θα ήταν αβοήθητο απέναντι σε ένα σμήνος μικροσκοπικών drones που στοχεύουν κάθε ελικόπτερο στο κατάστρωμα ενός πλοίου. 

Ενώ η συμβατική απειλή από την Κίνα φαίνεται να είναι η κύρια, υπάρχουν πολλά σενάρια για μελλοντική ασύμμετρη μάχη που είναι εξίσου ανησυχητική, αν όχι περισσότερο.

theaustralian.com