Τα διλήμματα και οι προκλήσεις των Ινδικών ενόπλων δυνάμεων για την αντιμετώπιση drones, μετά την τελευταία επίθεση σε αεροπορική βάση

Η επίθεση με drones στη Βάση Πολεμικής Αεροπορίας στο Τζαμού, άλλαξε τη δυναμική και τον σχεδιασμό του ινδικού υπουργείου άμυνας και ασφάλειας. 

Όπως ήταν αναμενόμενο, η κυβέρνηση του Narendra Modi και οι δυνάμεις ασφαλείας προχωρούν σε προμήθεια συστημάτων αντι-drone, ενώ  επικεντρώνονται και στην ενίσχυση των δικών τους ικανοτήτων, σε σχέση με τα μη επανδρωμένα εναέρια συστήματα. Τους επόμενους μήνες, θα υπογραφούν συμβόλαια πολλών εκατομμυρίων δολαρίων με εγχώριες και ξένες εταιρείες για να αποκτήσουν συστήματα που μπορούν να αντεπεξέλθουν στην απειλή των drone, ειδικά από mini drone, που διατίθενται στο εμπόριο και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να πραγματοποιήσουν επιθέσεις τύπου Τζαμού . 

Από μόνη της, η επίθεση του Τζαμού δεν κόστισε πολύ, αλλά ανάγκασε την Ινδία να ξοδέψει τελικά εκατομμύρια δολάρια για να αντιμετωπίσει την απειλή των φθηνών drone... Ενώ υπάρχουν συστήματα για την αντιμετώπιση των μεγαλύτερων στρατιωτικών μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων (UAV), δεν υπάρχει τίποτα στις ινδικές δυνάμεις ασφαλείας για την αντιμετώπιση των μικρότερων, εμπορικά διαθέσιμων UAV που πετούν κάτω από την παραδοσιακή κάλυψη ραντάρ. 

Ένας ανώτερος ινδός αξιωματικός τόνισε: «Το να πω ότι έχουμε στη διάθεσή μας συστήματα αντι-drone θα ήταν πολύ αφελές. Έχουμε την τεχνολογία για αυτό, αλλά σε περιορισμένη ικανότητα και δυνατότητες ». Οι δυνάμεις ασφαλείας της Ινδίας εξακολουθούν να εξαρτώνται από τον οπτικό εντοπισμό μέσω ανθρώπων και την καταστολή τέτοιων αεροσκαφών με τουφέκια. Ακόμη και το πιο πρόσφατο αντι-drone σύστημα που αγοράστηκε από το Ναυτικό, το SMASH 2000 Plus, λειτουργεί με περιορισμούς οπτικής επαφής. 

Μεγαλύτερη πρόκληση για τον Στρατό Ξηράς

Ο Στρατός δοκίμασε επίσης το Smash 2000 Plus νωρίτερα αυτό το έτος κατά μήκος της γραμμής ελέγχου (LoC) στο Τζαμού και Κασμίρ, αλλά δεν ήταν πολύ εντυπωσιακά τα αποτελέσματα. Λέγεται ότι ενώ το σύστημα μπορεί να λειτουργήσει για το Πολεμικό Ναυτικό, το οποίο συνήθως αντιμετωπίζει ανοιχτό έδαφος, ενδέχεται να μην είναι αποτελεσματικό για τον Στρατό, ο οποίος αντιμετωπίζει εδαφικές...

Θα ήταν μια πολύ δαπανηρή υπόθεση να έχουμε συστήματα αντι-drone που καλύπτουν κάθε στρατιωτική βάση και όλα τα σύνορα. Ακόμα κι αν έχουμε τέτοια συστήματα για να καλύψουμε όλες τις βάσεις μας, δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε 100% προστασία από επιθέσεις. Δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι παρά το γεγονός ότι έχουμε αναπτύξει πολλαπλά πλέγματα, κατά της διείσδυσης και εκατομμύρια στρατιώτες στα σύνορα, οι τρομοκράτες καταφέρνουν να περάσουν. 

Ο στρατός χρησιμοποιεί επί του παρόντος τόσο σταθερούς παρεμβολείς (jammers) όσο και φορητές συσκευές για την αντιμετώπιση των drone. Όμως, το να δεις-εντοπίσεις το drone είναι απαραίτητη προϋπόθεση. Το περιορισμένο εύρος και των δύο αυτών συστημάτων είναι ένας άλλος περιορισμός. 

Οι ένοπλες δυνάμεις εξετάζουν τα συστήματα soft kill και hard kill για την αντιμετώπιση των drone. Αλλά δεν υπάρχει εξοπλισμός στον κόσμο που να εγγυάται 100% προστασία από τέτοιες επιθέσεις. Ακόμη και χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία και το Ισραήλ, οι οποίες διοχετεύουν δισεκατομμύρια δολάρια στην έρευνα και την ανάπτυξη τόσο των drone όσο και των συστημάτων αντι-drone, δεν μπόρεσαν να δημιουργήσουν ένα τέλειο σύστημα. 

Αυτές οι χώρες βασίζονται σε πολλαπλά συστήματα χειρός, σταθερά και κινητά για την αντιμετώπιση μικρότερων drone. Η Ινδία έχει αναπτύξει ένα σύστημα που προσφέρει τόσο jamming όσο και εκπομπή λέιζερ για την αντιμετώπιση drones. Αλλά πρέπει να αναπτυχθεί περαιτέρω, για να διασφαλιστεί ότι μπορεί να αναπτυχθεί παραγωγικά. 

Ένα άλλο ζήτημα είναι ο φόβος των συσκευών παρεεμβολής, που προορίζονται για συστήματα του εχθρού, τα οποία παρεμβαίνουν στις συχνότητες που χρησιμοποιούνται για τη λειτουργία των δικών μας drone. 

Ο στρατός για παράδειγμα χρησιμοποιεί τετρακόπτερα και τακτικά UAV για επιτήρηση κατά μήκος των συνόρων και στην ενδοχώρα. Σε μια από τις δοκιμές που διεξήγαγαν οι δυνάμεις ασφαλείας, το ζήτημα επισημάνθηκε. Ο Σταθμός Πολεμικής Αεροπορίας του Τζαμού είναι μια από τις βάσεις για τα UAVS, όπως το Searcher Mk II και Herons  (Ισραηλινής προέλευσης). Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο  δεν είχαν τοποθετήσει συσκευές παρεμβολής κατά του drone μέχρι την επίθεση. 

Μια εξελισσόμενη τεχνολογία 

Η άμεση πρόκληση, εξήγησε ένας στρατιωτικός αξιωματούχος, είναι ότι τα drone και τα συστήματα αντι-drone εξελίσσονται.... Ενώ το ενδιαφέρον επικεντρώνεται επί του παρόντος στην αντιμετώπιση 2-3 drone που επιτίθενται ταυτόχρονα, η μεγαλύτερη ανησυχία είναι η επίθεση σμήνους, μια προοπτική που θα μπορούσε να είναι το επόμενο βήμα του εχθρού. 

Η επίθεση του Τζαμού ή στις εγκαταστάσεις πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας είναι μόνο ένα μέρος του τι μπορούν να κάνουν τα drone...

Ενώ ορισμένοι εμπειρογνώμονες επισημαίνουν τους περιορισμούς των UAV - μπορούν να λειτουργούν μόνο σε εναέριο χώρο που δεν διαθέτει συστήματα αεροπορικής άμυνας - πρέπει να θυμόμαστε ότι πολλές χώρες επικεντρώνονται τώρα σε μη επανδρωμένα μαχητικά αεροσκάφη χωρίς πιλότους που είναι και το μέλλον της τεχνολογίας drone. 

Η μόνη λύση για την καταπολέμηση των αεροσκαφών μακροπρόθεσμα είναι να αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο δαπανάται ο αμυντικός προϋπολογισμός της Ινδίας και η επένδυση στην έρευνα και την ανάπτυξη των δικών της συστημάτων.

(Από άρθρο του ThePrint )