Τον θρασύ και παράφρονα Ερντογάν δεν τον αντιμετωπίζεις με φόβο, αλλά με Αντρειοσύνη

Του Μπάμπη Παπασπύρου

Ο Ανδρείος αποτελεί το «μέσον» ανάμεσα στον θρασύ και το δειλό. Αναφέρει ο Αριστοτέλης, ότι και οι δειλοί και οι θρασείς βρίσκονται μόνιμα σε πλάνη, καθώς ο μεν δειλός θεωρεί φοβερά όσα δεν είναι, ενώ ο θρασύς περιφρονεί τα φοβερά είτε από άγνοια είτε σε παροξυσμό τρέλας...

Τα λόγια του Αριστοτέλη δεν απέχουν πολύ από την εικόνα της τουρκικής και της ελληνικής πολιτικής...

Θρασύς εμφανίζεται ο ερντογάν και μάλιστα απρόκλητα, χωρίς μέτρο και φρένο στις διεκδικήσεις του κατά της χώρας μας....

Υπηρετεί η τουρκία επί χρόνια μια σταθερή πολιτική που βασίζεται στην όποια δύναμή της, θέμα που σηκώνει κουβέντα για τις πραγματικές της δυνατότητες, που είναι διογκωμένη και σε πολλές περιπτώσεις υπερτιμημένη...

Με θράσος εδώ και δεκαετίες θέτουν θέμα casus belli οι τούρκοι, σε σειρά θεμάτων με κυρίαρχο αυτό της επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ΝΜ, που είναι μονομερές αναφαίρετο δικαίωμα της χώρας και δεν τίθεται υπό αίρεση με βάση το δίκαιο της θάλασσας....

Σχετικά με την τμηματική επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ΝΜ παντού, υπάρχουν ενστάσεις και διαφορετικές προσεγγίσεις των πολιτικών εδώ και δεκαετίες. Εμείς θα αποκαλέσουμε την τμηματική επέκταση φοβία και φόβο...

Μια βασική και βάσιμη ένσταση είναι πως εάν η Ελλάδα προχωρήσει σε τμηματική επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης σε περιοχές για τις οποίες δεν υπάρχει τουρκική αμφισβήτηση, είναι ως να παραδέχεται εμμέσως ότι στο Αιγαίο υπάρχει ειδικό καθεστώς και δεν μπορούν να εφαρμοστούν τα 12 νμ, κάτι που στην ουσία είναι ο πυρήνας της τουρκικής θέσης. Είναι, δηλαδή, ως η ίδια η Ελλάδα να παραδέχεται ότι στο Αιγαίο υπάρχουν ειδικές συνθήκες ως προς την άσκηση της κυριαρχίας της. 

Ας θυμηθούμε τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης σε δηλώσεις του Νίκου Κοτζιά στις 20 Οκτ. 2018, για επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης από τα 6 στα 12 μίλια... Για «έλλειψη σοβαρότητας και συναίσθησης ευθύνης» έκανε λόγο ο τομεάρχης Εξωτερικών της Νέας Δημοκρατίας. Γιώργος Κουμουτσάκος, σχολιάζοντας παράλληλα ότι η επιλεκτική επέκταση των χωρικών υδάτων έγινε «πρόχειρα και αποσπασματικά»

Ενδεικτικό και το σχόλιο που είχε κάνει τότε ο Ευάγγελος Βενιζέλος: «Μερική επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης εκτός Αιγαίου, με τα χωρικά ύδατα στο Αιγαίο να παραμένουν στα 6 μίλια, σημαίνει αποδοχή, πρώτον, του θεμελιώδους τουρκικού επιχειρήματος περί “ειδικών συνθηκών” στο Αιγαίο...»

Βάλτε τώρα κάτω και δείτε τις θετικές επί της αρχής και σημαντικές αναμφισβήτητα συμφωνίες θαλασσίων ζωνών με Ιταλία και Αίγυπτο (με το όριο του 28ο μεσημβρινού)...

Καθόλου τυχαία δεν θεωρείται η δήλωση του Διεθνολόγου Κ. Φίλη που είχε δηλώσει, στις 26 Αυγ. 2020, για την επέκταση στα 12 νμ "Η συμφωνία εκτείνεται μέχρι το ακρωτήριο Ταίναρο, οπότε δεν περιλαμβάνει τα Κύθηρα, Αντικύθηρα που θα μπορέσει να προκαλέσει κάποια τουρκική αντίδραση..."

Το κοινό που έχουν οι πιο πάνω συμφωνίες είναι ότι διακατέχονται από φόβο... φόβο στο casus belli της τουρκίας. Γι αυτό και εξαιρέθηκαν Κύθηρα και Αντικύθηρα, για τον ίδιο λόγο μπήκε το όριο του 28ο μεσημβρινού...

Ο φόβος στα εθνικά θέματα έφερε πάντα καταστροφές και τραγωδίες...Τον θρασύ δεν τον αντιμετωπίζεις με φόβο...

Αντρειοσύνη είναι η απάντηση στο θράσος της τουρκίας.-