Από το 2011 η ΜΚΟ του Σόρος "International Crisis Group" έχει έτοιμο σχέδιο συμφωνίας Ελλάδας με την τουρκία
Πρόκειται για μια δεξαμενή σκέψης, που χρησιμοποιείται από υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και ακαδημαϊκούς, πραγματοποιώντας έρευνα και ανάλυση σε παγκόσμιες κρίσεις.
Η ICG αναφέρει στον σκοπό της ότι «προσπαθεί να αποτρέψει πολέμους και να διαμορφώσει πολιτικές που θα οικοδομήσουν έναν πιο ειρηνικό κόσμο».
Ο επενδυτής και ο φιλάνθρωπος Τζορτζ Σόρος παρείχε τη χρηματοδότηση του οργανισμού και συνεχίζει να τον υποστηρίζει.
Στα μέσα του 1995, ο οργανισμός εγγράφηκε επίσημα στις Η.Π.Α. ως αφορολόγητος μη κερδοσκοπικός οργανισμός. Από το 1996 έως το 1999, η Crisis Group είχε ετήσιο προϋπολογισμό περίπου 2 εκατομμυρίων $ και περίπου 20 υπαλλήλους πλήρους απασχόλησης. Το 2017 ο προϋπολογισμός του είχε αυξηθεί σε πάνω από 17 εκατομμύρια δολάρια με 43% της χρηματοδότησής του από κυβερνήσεις, 31% από ιδρύματα, 22% από τον ιδιωτικό τομέα, 2% από εισφορές σε είδος και 2% από έσοδα από επενδύσεις.
Πολλές από τις μελέτες της ICG, υπήρξαν «προπομποί» ιδεών και θέσεων που η γραφειοκρατία της ΕΕ προσπαθεί, καθόλου τυχαία, να επιβάλλει στην Αθήνα και Λευκωσία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα έκθεση του ICG (2006) που καθοδηγήθηκε από τον Τούρκο πρέσβη στις Βρυξέλλες και εξυμνήθηκε από Κύπριους και Ελλαδίτες θιασώτες του Σχεδίου Ανάν σε επίσημες παρουσιάσεις σε Λευκωσία και Αθήνα.
Δεν κάνει σε κανέναν εκτιμώ αίσθηση και εντύπωση να αναφέρω πως το ΕΛΙΑΜΕΠ συνεργάζεται με το ICG του Σόρος...
Όπως είναι αναμενόμενο...έχει ασχοληθεί επισταμένως με τα ελληνοτουρκικά το ICG...με την έκδοση αρκετών μελετών-προτάσεων...
Μια απ αυτές που εκπονήθηκε τον Ιουλ. 2011 έχει τίτλο "Τουρκία και Ελλάδα Καιρός να επιλυθεί η διένεξη στο Αιγαίο" ...
Διαβάστε τι λέει σε γενικές γραμμές η εν λόγω μελέτη και διαβάστε τα 4 στάδια υλοποίησής της...
Τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία θα επωφελούνταν συμβάλλοντας στην επίλυση της μακροχρόνιας και δαπανηρής διένεξης, με τα οικονομικά πλεονεκτήματα του τερματισμού αυτής της κατ’επίφαση στρατιωτικής φιλονικίας να είναι ιδιαίτερα εμφανή για την Ελλάδα. Η Τουρκία, επίσης, θα επωφελούνταν οικονομικά, αλλά εξίσου σημαντικό, ένας τέτοιος διακανονισμός θα μπορούσε να ενδυναμώσει και πάλι τις σχέσεις της με την ΕΕ και να αυξήσει την αξιοπιστία της πολιτικής «των μηδενικών προβλημάτων» με τους γείτονες.
Η διαδικασία για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο θα μπορούσε να περιλαμβάνει τα ακόλουθα από κοινού βήματα:
Πρώτο στάδιο: η Τουρκία επίσημα θέτει τέλος στις υπερπτήσεις πάνω από ακατοίκητα ελληνικά νησιά. Η Ελλάδα δεσμεύεται να προχωρήσει σε αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου με το που επιτευχθεί και επικυρωθεί μια περιεκτική συμφωνία με την Τουρκία που θα αφορά το Αιγαίο, σύμφωνα με δεσμεύσεις στις οποίες είχε προβεί σε μια σειρά προηγούμενων συνθηκών. Η Τουρκία δεσμεύεται να προχωρήσει σε ταυτόχρονη διάλυση της Τέταρτης Στρατιάς της ή σε μετεγκατάστασή της μακριά από το Αιγαίο
Δεύτερο στάδιο: αμφότερα τα μέρη να ανακοινώσουν ότι είναι έτοιμα να διαπραγματευτούν ειδικές συμφωνίες για το Αιγαίο, οι οποίες θα ευθυγραμμίζονται με τις γενικές αρχές της ευθιδικίας και των ειδικών συνθηκών της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Η Ελλάδα να αναγνωρίσει δημόσια ότι η Τουρκία, ως παράκτιο κράτος, έχει δικαιώματα που πρέπει να συνυπολογιστούν σε περίπτωση οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών του Αιγαίου, λαμβάνοντας υπόψη ότι τέτοιου είδους ζητήματα έχουν διευθετηθεί ή επιδικαστεί από άλλα κράτη που διαθέτουν ακτογραμμές και μοιράζονται την ίδια θαλάσσια περιοχή. Η Τουρκία να δεσμευτεί δημοσίως ότι θα επικυρώσει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας και θα αναγνωρίσει καταρχήν το διεθνές δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα κατά δώδεκα ναυτικά μίλια. Οι δύο πλευρές από κοινού να διακηρύξουν ότι οι διαπραγματεύσεις θα περιλαμβάνουν τη διατήρηση των διαδρόμων ανοιχτής θάλασσας προς όλα τα μείζονα τουρκικά λιμάνια, καθώς επίσης και τα τουρκικά στενά στη Μαύρη Θάλασσα, τα οποία μπορεί να χρησιμοποιηθούν για τη διεθνή ναυσιπλοΐα.
Τρίτο στάδιο: η Ελλάδα και η Τουρκία να διαπραγματευτούν την οριοθέτηση των χωρικών υδάτων τους με βάση την αρχή των δώδεκα ναυτικών μιλίων ως όριο. Να συμφωνήσουν επί των ενδιάμεσων θαλάσσιων ορίων, όπου αυτά τα όρια συμπίπτουν και στη μείωση των ελληνικών χωρικών υδάτων, όπου αυτό κριθεί απαραίτητο, για να διασφαλιστούν οι διάδρομοι ανοιχτής θάλασσας για τις διεθνείς μεταφορές μέσω του Αιγαίου. Να συμφωνήσουν εκ των προτέρων ότι θα εξουσιοδοτήσουν το ΔΔΧ να επιδικάσει, σύμφωνα με τις αρχές που αναφέρθηκαν στα στάδια δύο και τρία, οποιαδήποτε διένεξη σχετικά με τη χάραξη των ορίων των χωρικών υδάτων.
Τέταρτο στάδιο: η Τουρκία και η Ελλάδα να θίξουν τα οποιαδήποτε εναπομείναντα ζητήματα, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας, και επομένως, να απευθυνθούν για οποιεσδήποτε εναπομένουσες διαφορές στο ΔΔΧ..
Υ.Γ
Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει από το 2011...
Οι διαφορές όμως με την τουρκία παραμένουν οι ίδιες..
Όμως η πίεση το τελευταίο διάστημα από τον διεθνή παράγοντα και τις μεγάλες δυνάμεις "να τα βρούμε" με τους Τούρκους έχει ενταθεί....
Σε αυτό έχει συμβάλλει η απίστευτη συμπεριφορά της τουρκίας τους τελευταίους μήνες, με τις προκλήσεις-απειλές και παραβίαση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα αλλά και την ΑΟΖ με Αίγυπτο..
Υπ αυτήν την έννοια κάποιοι τόσο εντός αλλά κυρίως εκτος Ελλάδος...ίσως ξεσκονίζουν αυτή την μελέτη του ICG και ετοιμάζονται σιγά σιγά να την επιβάλλουν...
Ας μην ξεχνάμε κατά καιρούς τις τοποθετήσεις ελλήνων υπουργών, το 1996, όπως ο Πάγκαλος που μίλαγε για μεταφορά της 4ης Στρατιάς και αποστρατικοποίηση των ελληνικών νησιών του Αιγαίου...
Δηλαδή, διαβάσατε το σχέδιο λύσης και διαφωνείτε; Κακές υπηρεσίες προσφέρει το ίδρυμα του Σώρου; ή αγνόησε το ΕΛΙΑΜΕΠ, εάν υποτεθεί ότι συνεργάζονται; Προσωπικά από όσα διάβασα εξασφαλίζει όλα μας τα νόμιμα δικαιώματα (12νμ στο Αιγαίο, επίλυση της υφαλοκρηπίδας με βάση το διεθνές δίκαιο μιας και προβλέπει προσφυγή στη Χάγη αφού προηγουμένως η Τουρκία υπογράψει το Δίκαιο της Θάλασσας, αλλά επιπλέον και διάλυση της τουρκικής στρατιάς του Αιγαίου), και σε μία διαπραγμάτευση με βάση αυτό το σχέδιο θεωρώ ότι τα δύο σημεία προβληματισμού που βλέπω μπορούν να διορθωθούν:
ΑπάντησηΔιαγραφήα. αφενός η αποστρατιωτικοποίηση να αφορά τα επιθετικά όπλα και μέσα και στις δύο πλευρές- ιδεατά στα αεροδρόμια του Αιγαίου (σε νησιά όπως η Λήμνος και στης Δυτικής τουρκικής ενδοχώρας) θα κάνουμε κοινές συνασκήσεις ως σύμμαχες χώρες, ώστε να διασφαλίζεται ότι πράγματι δεν υπάρχει απειλή από καμία πλευρά.
β. αφετέρου εκεί που αναφέρεται σε ευθυδικία και νόμιμα δικαιώματα της Τουρκίας ως παράκτιου κράτους τα οποία θεωρώ ότι σε συνδυασμό με την υπογραφή του Δικαίου της Θάλασσας και την αποδοχή από την Τουρκία του δικαιώματος επέκτασης στα 12νμ, δεν θα φτάσει να στερήσει τα νησιά από υφαλοκρηπίδα πέραν των 12νμ, ενδεχομένως απλώς θα μοιράσει το μικρό έτσι κι αλλιώς εναπομένον μέρος των διεθνώ υδάτων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας (μόνο στο Ανατολικό Αιγαίο), τα οποία έτσι κι αλλιώς είναι υπό διαπραγμάτευση, ενώ πρακτικά η Τουρκια μας έχει απαγορεύσει την επέκταση της Αιγιαλίτιδας ζωνης στο Αιγαίο αλλά πλέον και στο Λιβυκό. Δηλαδή, εάν το 1996 ή το 2011 είχε λυθεί το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας, ΑΟΖ και συνακόλουθα με τον τρόπο που προτείνει ο Σώρος (να δεχθώ ότι ο Σώρος κι όχι οι δεκάδες επιστήμονες διεθνών σχέσεων που χρηματοδοτεί μεταξύ των οποίων και Έλληνες), αυτό οριμένοι από εμάς το εκλαμβάνετε ως κακή υπηρεσία; Δηλαδή εάν είχαμε προλάβει τις γκρίζες ζώνες το τουρκολιβυκό μνημόνιο και όσα άλλα μεσολάβησαν από τότε; Εάν το είχε λύσει ο Σώρος το πρόβλημα έτσι όπως το περιγράφει στην παραπομπή, προσωπικά θα πρότεινα να τον αναγορεύαμε σε Εθνικό Ευεργέτη.
Μιας και γίνεται μία αναφορά και στο σχέδιο Ανάν, δεν γνωρίζω τι επίδραση είχε ο Σώρρος σε αυτό, αλλά αλήθεια, κάποια στιγμή, 20 χρόνια μετά, και με την Τουρκία έτοιμη να εποικήσει και τη Αμμόχωστο, μήπως πρέπει κάποια στιγμή να το ξαναδιαβάσουμε και να αξιολογήσουμε τις προβλέψεις του, που εάν δεν κάνω λάθος έδινε άμεσα την Αμμόχωστο κι ορισμένα ακόμη μέρη στην ελληνοκυπριακή πλευρά, κι επίσης σε 15 χρόνια (2016?) προέβλεπε και την πλήρη αποχώρηση του κατοχικού στρατού και δεν θυμάμαι τι άλλο, ίσως κι επιστροφή Ελληνοκυπρίων στο Βόρειο μέρος και των περιουσιών τους; Να ενημερώσω ακόμη, εάν ίσως δεν προβλήθηκε ώστε να το μάθουμε, ότι εκείνη την υπόθεση της ιδιοκτησίας στα κατεχόμενα που αρχικά μία Κύπρια την κέρδισε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), να την αποζημιώσει η Τουρκία και να της επιτρέψει τη χρήση της, στο τέλος (δεν θυμάμαι εάν αφορά και τη συγκεκριμένη περιουσία ή μόνο όλες τις άλλες που θα προσέφευγαν αργότερα και μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν), το ίδιο Δικαστήριο (το ΕΔΔΑ) έκρινε ότι Δηλαδή, εάν τότε με εθνική υπερηφάνεια πανηγυρίσαμε ότι ο Τάσος Παπαδόπουλος πήρε μία "εθνικά υπερήφανη" απόφαση κι ότι η Κύπρος θα είχε "πολύ καλύτερες ευκαιρίες" στο μέλλον ως μέλος της ΕΕ να επιλύσει το Κυπριακό κι αν πάρουμε τις προβλέψεις του χρονικά, χρόνο χρόνο κι αξιολογούμε την πιθανότητα υλοποίησης τους, όχι με βάση την σημερινή Τουρκία, αλλά την Τουρκία του 2006, 2009, 2011, 2015, 2018 πριν το πραξικόπημα... Τελικά πόσοι έχουμε την ευθυκρισία να πούμε ότι το σχέδιο Ανάν ήταν η μόνη λύση που βρέθηκε και ίσως τελικά να μην υπάρξει άλλη ειρηνική λύση;
ΑπάντησηΔιαγραφή