Το θαύμα του αφανισμού των άπιστων Τούρκων-Την περίοδο της
Τουρκοκρατίας,
σε κάποιο μικρό εκκλησάκι οι κατακτητές δεν άφηναν τον Ιερέα να λειτουργήσει.
Πήγαιναν και έκαναν βρώμικα πράγματα μέσα στο εκκλησάκι και τις Κυριακές παραφύλαγαν να τον σκοτώσουν.
Όμως η Αγία Παρασκευή καθοδηγούσε τον Ιερέα στον ύπνο του πώς να πάει να χτυπήσει την καμπάνα, διότι όταν χτυπούσε την καμπάνα, δεν τον πείραζαν μετά.
Κάποια Κυριακή όμως που παραλίγο να τον σκοτώσουν, ο ιερέας στην προσευχή του είπε στην Αγία αγανακτισμένος:
– Δεν μπορώ πια, Αγία μου, δεν μπορώ!
Εκείνη τότε παρουσιάστηκε στον ύπνο του και του είπε:
– Πήγαινε εσύ να χτυπήσεις την καμπάνα κι εγώ θα πάω στην πόλη να φέρω χολέρα να τους εξαφανίσω [ίσως και στην Πόλη στην οποία είχε ανάλογη επιδημία].
Και, όπως διηγούνται οι Γέροντες, αρρώστησαν από χολέρα μόνο οι Τούρκοι, και σιγά-σιγά πέθαιναν ο ένας πίσω από τον άλλο.
Τότε κατάλαβαν το θαύμα οι χωριανοί.
Επειδή οι Τούρκοι ήταν αβάπτιστοι, δεν τους έθαβαν στο κοιμητήριο των χριστιανών.
Τους πήγαιναν, κάτω από το χωριό, σε ένα ερημικό μέρος.
Όταν ήμουν, δώδεκα ετών το μέρος αυτό βυθίστηκε και φανερώθηκαν τα τουρκικά οστά.
Η τοποθεσία ονομάζεται «Τουρκομνήματα».
Από το βιβλίο του Παρασκευά Λαμπρόπουλου οι “Εμπειρίες μου από τον Άγιο Πορφύριο”, έκδοση η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, Μήλεσι 2015.
πηγή: ekklisiaonline.gr
σε κάποιο μικρό εκκλησάκι οι κατακτητές δεν άφηναν τον Ιερέα να λειτουργήσει.
Πήγαιναν και έκαναν βρώμικα πράγματα μέσα στο εκκλησάκι και τις Κυριακές παραφύλαγαν να τον σκοτώσουν.
Όμως η Αγία Παρασκευή καθοδηγούσε τον Ιερέα στον ύπνο του πώς να πάει να χτυπήσει την καμπάνα, διότι όταν χτυπούσε την καμπάνα, δεν τον πείραζαν μετά.
Κάποια Κυριακή όμως που παραλίγο να τον σκοτώσουν, ο ιερέας στην προσευχή του είπε στην Αγία αγανακτισμένος:
– Δεν μπορώ πια, Αγία μου, δεν μπορώ!
Εκείνη τότε παρουσιάστηκε στον ύπνο του και του είπε:
– Πήγαινε εσύ να χτυπήσεις την καμπάνα κι εγώ θα πάω στην πόλη να φέρω χολέρα να τους εξαφανίσω [ίσως και στην Πόλη στην οποία είχε ανάλογη επιδημία].
Και, όπως διηγούνται οι Γέροντες, αρρώστησαν από χολέρα μόνο οι Τούρκοι, και σιγά-σιγά πέθαιναν ο ένας πίσω από τον άλλο.
Τότε κατάλαβαν το θαύμα οι χωριανοί.
Επειδή οι Τούρκοι ήταν αβάπτιστοι, δεν τους έθαβαν στο κοιμητήριο των χριστιανών.
Τους πήγαιναν, κάτω από το χωριό, σε ένα ερημικό μέρος.
Όταν ήμουν, δώδεκα ετών το μέρος αυτό βυθίστηκε και φανερώθηκαν τα τουρκικά οστά.
Η τοποθεσία ονομάζεται «Τουρκομνήματα».
Από το βιβλίο του Παρασκευά Λαμπρόπουλου οι “Εμπειρίες μου από τον Άγιο Πορφύριο”, έκδοση η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, Μήλεσι 2015.
πηγή: ekklisiaonline.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.