Η πρόσβαση στο Ταμείο Ανάκαμψης και οι «όροι» για τα κράτη μέλη

Το σχέδιο ανάκαμψης που εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν αποτελεί λευκή επιταγή.
Για να έχουν πρόσβαση στα χρήματα, τα κράτη μέλη θα
πρέπει να τηρούν μια σειρά προϋποθέσεων, παρότι η Επιτροπή κατέστησε σαφές ότι δεν έχει καμία σχέση με τις οδυνηρές ρυθμίσεις των σχεδίων διάσωσης που συνδέονται με την οικονομική κρίση του 2008.
Ο Ευρωπαίος Επίτροπος Οικονομικών, Πάολο Τζεντιλόνι, τόνισε: «Δεν είναι ένα εργαλείο διάσωσης με ενσωματωμένες προϋποθέσεις. Ξέρω ότι αυτή ήταν η εμπειρία μας στο παρελθόν. Αλλά δεν θα ισχύει το ίδιο στο μέλλον. Συνεπώς, είναι και για εμάς προφανώς μια πρόκληση».
Ας αναλύσουμε τους όρους:
Τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλουν ένα εθνικό σχέδιο με επενδυτικές προτάσεις.
Και για να το εγκρίνει η Επιτροπή, οι επενδύσεις θα πρέπει να δίνουν προτεραιότητα στη μετάβαση σε μια πιο πράσινη και πιο ψηφιακή οικονομία.
Η Σάντρα Πάρτι, μέλος του Γερμανικού Οικονομικού Ινστιτούτου, σημειώνει: «Νομίζω ότι η κύρια διαφορά με το προηγούμενο σχέδιο για την οικονομική κρίση, είναι ότι αυτή τη φορά αφορά επενδύσεις και όχι λιτότητα. Αυτή τη φορά τα κράτη μέλη θα πρέπει να ξοδεύσουν χρήματα. Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι η Επιτροπή θα αξιολογήσει τα εθνικά σχέδια και τις προτάσεις. Έτσι πράγματι παρεμβαίνει σε κάποιο βαθμό».
Ο δεύτερος όρος είναι ότι τα εθνικά σχέδια θα πρέπει να στοχεύουν στον εκσυγχρονισμό της οικονομίας και στο να την κάνουν πιο ανθεκτική. Πολλοί το χαρακτηρίζουν αυτό ως διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Οι λεγόμενες χώρες «frugal» είναι οι πιο απρόθυμες να δεχτούν το σχέδιο της Επιτροπής και θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτόν τον όρο για να διαπραγματευτούν. Η Αυστρία, η Δανία, η Σουηδία και η Ολλανδία θα μπορούσαν να προσπαθήσουν να εισαγάγουν περισσότερους όρους.
Η Σάντρα Πάρτι συμπληρώνει: «Πιστεύω ότι θα προσπαθήσουν να συνδέσουν τα χρήματα που θα ξοδευτούν μέσω του σχεδίου ανάκαμψης με πολλές προϋποθέσεις, ειδικά σε ό,τι αφορά την οικονομική διακυβέρνηση, ένα είδος δημιουργίας συνταξιοδοτικών συστημάτων, ίσως, κάτι τέτοιο».
Αλλά μπορεί να μην είναι ο μόνος στόχος τους, στη διάρκεια των επερχόμενων δύσκολων διαπραγματεύσεων.
Ο Ισπανός ευρωβουλευτής Λουίς Γκαριθάνο, από την πολιτική ομάδα «Renew Europe», σημειώνει: «Νομίζω ότι θα έχουν δύο βασικούς στόχους. Πρώτον, θα προσπαθήσουν να μειώσουν το ποσοστό των επιχορηγήσεων και να αυξήσουν το ποσοστό των δανείων. Και δεύτερον να παρουσιάσουν περισσότερες προϋποθέσεις».
Το πρόβλημα είναι το χρονοδιάγραμμα. Οι χώρες χρειάζονται τώρα τα χρήματα. Και οι διαπραγματεύσεις θα μπορούσαν να διαρκέσουν πολύ.
Στην καλύτερη περίπτωση, οι κυβερνήσεις θα μπορούσαν να παρουσιάσουν τα εθνικά τους σχέδια τον επόμενο Απρίλιο και να αρχίσουν να λαμβάνουν τα χρήματα το 2021.
Euronews