Μέρες που είναι και καθώς οι πολιτισμένοι γείτονές μας ορέγονται «Γαλάζιες Πατρίδες», ενώ δεν είναι βέβαιο ότι έχουν ακόμη εντοπίσει κατά πού πέφτει η Μάλτα, καλό θα ήταν να θυμηθούμε ότι σαν σήμερα, στις 7 Ιουνίου του 1822, ο Κωνσταντίνος Κανάρης έκανε κάρβουνο την τουρκική ναυαρχίδα στην οποία είχε το «ναυαρχείο» του ο Τούρκος ναύαρχος Καρά Αλής…
Είχε προηγηθεί η φοβερή σφαγή και καταστροφή της Χίου, στις 30 Μαρτίου, ενέργεια κτηνώδης, που είχε προκαλέσει τεράστια αίσθηση σε όλη την Ευρώπη. Και, φυσικά, οι Ελληνες καπεταναίοι, που ήθελαν καθένας 10 «Καρά Αλήδες» στην καθισιά του, αποφάσισαν να δράσουν και να καταφέρουν στους Οθωμανούς καίριο ναυτικό πλήγμα.
Δεν χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια για να σχηματιστεί μια ελληνική αρμάδα από 64 πλεούμενα! Ηταν εξάλλου γνωστό ότι Ελληνες καραβοκυραίοι διαφέντευαν ολόκληρο το Αιγαίο και τη Μαύρη Θάλασσα. Και σε περίοδο πολέμου, ήταν πολύ εύκολο το εμπορικό ναυτικό να γυρίσει σε πολεμική μηχανή!
Η αρμάδα συγκροτήθηκε από 64 πλοία (29 υδραίικα, υπό τον αρχιναύαρχο Ανδρέα Μιαούλη, 19 σπετσιώτικα, με τους καπεταναίους Αναστάσιο Ανδρούτσο και Ανδρέα Χατζηαναργύρου, και 16 ψαριανά). Τα πλεούμενα μαζεύτηκαν στα Ψαρά στα τέλη Απριλίου και οι επικεφαλής άρχισαν να καταστρώνουν τα σχέδια δράσης… Αποφασίστηκε ότι η κατάλληλη στιγμή ήταν το Ραμαζάνι, που άρχιζε στις 10 Μαΐου. Αλλά όσες απόπειρες έγιναν για να πυρποληθεί η τουρκική ναυαρχίδα απέβησαν άκαρπες! Και καθώς περνούσαν οι μέρες, οι Σπετσιώτες αποφάσισαν να φύγουν επειδή τα πληρώματά τους δυσανασχετούσαν καθώς δεν τους είχαν καταβληθεί η μισθοδοσία. «Καλύτερα να φύγωμεν παρά να προκληθούν προβλήματα» είπαν ο Ανδρούτσος και ο Χατζηαναργύρου, και σαλπάρισαν για Σπέτσες την 31η Μαΐου…
Το ίδιο βράδυ, ο Κανάρης, που ηγείται των Ψαριανών, μαθαίνει ότι στην Κρήτη ναυλοχεί ο αιγυπτιακός στόλος. Συγκαλεί αμέσως πολεμικό συμβούλιο και αποφασίζεται να δράσουν το επόμενο βράδυ! Την απόφαση επικροτεί ο αρχιναύαρχος Μιαούλης και οι άλλοι δύο Υδραίοι ναύαρχοι Λάζαρος Λαλεχός και Ιωάννης Βούλγαρης. Η επιχείρηση «κάψτε τους Τούρκους» ανατίθεται σε δύο πυρπολικά, ένα από κάθε πλευρά.
Την 1η Ιουνίου ένα ψαριανό πυρπολικό, με κυβερνήτη τον Κωνσταντίνο Κανάρη, και ένα υδραίικο, με κυβερνήτη τον Ανδρέα Πιπίνο, βγαίνουν για να επισημάνουν την τουρκική αρμάδα. Τους συνοδεύουν τέσσερα σκάφη (μπρίκια): δύο ψαριανά, με καπεταναίους τους Νικόλαο Γιαννίτση και Γεώργιο Κουτσούκο, και δύο υδραίικα, με κυβερνήτες τους Ιωάννη Ζάκα και Αντώνιο Ραφαλιά.
Τα μπρίκια ήταν εκείνα που θα παραλάμβαναν τα πληρώματα των πυρπολικών μετά την επιχείρηση.
Και καθώς το φεγγάρι είχε χαθεί εκείνες τις μέρες, επέλεξαν τη νύχτα της 6ης προς 7η Ιουνίου. Στο κατάστρωμα της τουρκικής ναυαρχίδας έχει στηθεί γλέντι τρικούβερτο για τη λήξη του Ραμαζανιού! Κάτι η νηστεία, κάτι το γλέντι, κάτι η υπεροψία, οι Τούρκοι δεν είχαν λάβει τα προσήκοντα μέτρα, παρότι γνώριζαν τη ζημιά που μπορούσαν να πάθουν! Ο Πιπίνος, με το πυρπολικό του, πλεύρισε εύκολα τη δίκροτη υποναυαρχίδα του τουρκικού στόλου, που είχε κυβερνήτη τον ναύαρχο Μπεκίρμπεη. Ενώ, όμως, είχε σχεδόν κολλήσει το σκάφος στα πλευρά του πλοίου, έπιασε αέρας και το παρέσυρε μακριά!
Ο Κανάρης, κόντρα στον καιρό, με τον τιμονιέρη Ιωάννη Θεοφιλόπουλο έκανε «όλα ανάποδα» και φερμάρισε το πυρπολικό του στα πλευρά της ναυαρχίδας. Το κόλλησε, το λαμπάδιασε και άφησε τη δουλειά να γίνει…
Σε ελάχιστα λεπτά η τουρκική ναυαρχίδα είχε λαμπαδιάσει! Και σε λίγο το ξύλινο σκαρί καιγόταν σαν πασχαλιάτικο βεγγαλικό! Εντρομος ο Καρά Αλής πήδησε σε μια βάρκα με τους υπασπιστές του, αλλά έπεσε -φλεγόμενο- το κεντρικό κατάρτι της ναυαρχίδας, τον βρήκε κατακέφαλα και τον άφησε στον τόπο! Εκείνο το βράδυ χάθηκαν στη θάλασσα σχεδόν και οι 2.000 Τούρκοι που επέβαιναν στο τεράστιο σκάφος, ενώ την ίδια ώρα οι 32 Ελληνες, πληρώματα των πυρπολικών, πλεύριζαν τα μπρίκια. Η επιστροφή τους στα Ψαρά ήταν θριαμβευτική! Με το πλήθος να ζητωκραυγάζει και να ψάλει, έφθασαν στον ναό του Αϊ-Νικόλα και προσευχήθηκαν…
Ο Μπεκίρμπεης, ο οποίος αντικατέστησε στην αρχηγία του στόλου τον καψερό Καρά Αλή, στάθμισε την κατάσταση και παρά την επιθυμία του να επιτεθεί στη Σάμο και στα Ψαρά, εγκατέλειψε τη Χίο και κατέφυγε στον Ελλήσποντο. Οι Τούρκοι, ωστόσο, που βρίσκονταν στη Χίο, αποτελείωσαν το βδελυρό τους έργο καίγοντας τα Μαστιχοχώρια του νησιού!
Ο Κανάρης, που κατάφερε στους Τούρκους το μεγαλύτερο -έως τότε- πλήγμα στη θάλασσα, έγινε θρύλος στην Ευρώπη και σύντομα στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες κυκλοφόρησαν ζωγραφιές (χαλκογραφίες) που τον αποτύπωναν με τον δαυλό στο χέρι να πυρπολεί την τουρκική ναυαρχίδα!
Φιλελληνικά κινήματα στην Ευρώπη συγκέντρωσαν τα χρήματα από τις πωλήσεις των χιλιάδων χαλκογραφιών και τα έστειλαν στην Ελλάδα για τον αγώνα!
Ο Κωνσταντίνος Κανάρης εξελίχθηκε σε σημαντικό πολιτικό άνδρα. Διετέλεσε υπουργός Ναυτικών και πέντε φορές έγινε πρωθυπουργός της Ελλάδας στα 33 χρόνια της πολιτικής σταδιοδρομίας του.
πηγή: εφημερίδα «δημοκρατία»
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.