Δύσκολες μέρες περνάμε...
Είναι τελικά η απομόνωση κι ο εγκλεισμός δύσκολος για πολλούς λόγους...
Ο πιο σοβαρός είναι γιατί αναγκάζεσαι να κάνεις κάτι που σου επιβάλλουν...ακόμα κι αν είναι για το καλό σου...
Να μπεις σε μια κατάσταση και λογική που εσύ δεν θες...
Σ αυτή την κατάσταση δεν είσαι μόνος...έχεις κι άλλους μαζί σου...
Δεν αναφέρομαι στους οικείους αποκλειστικά και μόνο..
Είναι και άλλοι συν έγκλειστοι στην ίδια μοίρα με εσένα..
Όμως ίσως εσύ θα πρέπει να κάνεις ότι μπορείς για σένα...
Ο καθένας για τον εαυτό του και όλοι μαζί..για τους άλλους....
Εσύ ξέρεις καλύτερα τον εαυτό σου...
Εσύ μπορείς να νοιώσεις καλύτερα...
Μην αφήνεσαι στους άλλους..αυτοί δεν σε ξέρουν...ίσως και δεν σε γνωρίζουν...
Τώρα είναι η ώρα σου...
Ανακάλυψε εαυτό σου....το δικό σου φάρμακο...κάνε το δικό σου εμβόλιο...
Βρες το αντίδοτο στον ιό...
Κάνοντας πράγματα.. γράφοντας..μιλώντας..διαβάζοντας...
ταξιδεύοντας μέσα από φωτογραφίες στο παρελθόν..σχεδιάζοντας το μέλλον...
Ξαναβρίσκουμε φίλους...που ξεχάσαμε στο διάβα του χρόνου..
Δεν ξεχνάμε να βάζουμε δόσεις φαντασίας..χαράς...πίστης..ελπίδας και προσμονής...
Μένουμε στο Σπίτι...
με τα δικά μας "φάρμακα" που μας δυναμώνουν...για να είμαστε έτοιμοι & θωρακισμένοι για το αύριο που έρχεται.-
Είναι τελικά η απομόνωση κι ο εγκλεισμός δύσκολος για πολλούς λόγους...
Ο πιο σοβαρός είναι γιατί αναγκάζεσαι να κάνεις κάτι που σου επιβάλλουν...ακόμα κι αν είναι για το καλό σου...
Να μπεις σε μια κατάσταση και λογική που εσύ δεν θες...
Σ αυτή την κατάσταση δεν είσαι μόνος...έχεις κι άλλους μαζί σου...
Δεν αναφέρομαι στους οικείους αποκλειστικά και μόνο..
Είναι και άλλοι συν έγκλειστοι στην ίδια μοίρα με εσένα..
Όμως ίσως εσύ θα πρέπει να κάνεις ότι μπορείς για σένα...
Ο καθένας για τον εαυτό του και όλοι μαζί..για τους άλλους....
Εσύ ξέρεις καλύτερα τον εαυτό σου...
Εσύ μπορείς να νοιώσεις καλύτερα...
Μην αφήνεσαι στους άλλους..αυτοί δεν σε ξέρουν...ίσως και δεν σε γνωρίζουν...
Τώρα είναι η ώρα σου...
Ανακάλυψε εαυτό σου....το δικό σου φάρμακο...κάνε το δικό σου εμβόλιο...
Βρες το αντίδοτο στον ιό...
Κάνοντας πράγματα.. γράφοντας..μιλώντας..διαβάζοντας...
ταξιδεύοντας μέσα από φωτογραφίες στο παρελθόν..σχεδιάζοντας το μέλλον...
Ξαναβρίσκουμε φίλους...που ξεχάσαμε στο διάβα του χρόνου..
Δεν ξεχνάμε να βάζουμε δόσεις φαντασίας..χαράς...πίστης..ελπίδας και προσμονής...
Μένουμε στο Σπίτι...
με τα δικά μας "φάρμακα" που μας δυναμώνουν...για να είμαστε έτοιμοι & θωρακισμένοι για το αύριο που έρχεται.-
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.