Η συζήτηση στις οικογένειες ήταν ζήτημα χρόνου. Να πάμε στις χριστουγεννιάτικες αγορές; Να πάμε στο γήπεδο, σε συναυλίες ροκ μουσικής; Οι απαντήσεις ποικίλουν:
από το «όχι» πολλών μητέρων που λένε «πρέπει να πηγαίνουμε κάθε χρόνο και ιδίως με τα παιδιά;» μέχρι το συγκρατημένο «ναι» των πατεράδων που λένε «η ασφάλεια είναι πάντα μεγαλύτερη αμέσως μετά από ένα τρομοκρατικό χτύπημα».
Οι συζητήσεις αυτές δείχνουν ότι αποκαλύπτεται πλέον και το αφηρημένο πρόσωπο της τρομοκρατίας. Τρυπώνει ως φόβος στο μυαλό, τις καρδιές και τη σκέψη μας. Ο φόβος είναι δικαιολογημένος. Πριν όμως μας κυριεύσει η παράνοια θα πρέπει να σκεφθούμε ψύχραιμα: Ναι ο εχθρός είναι αόρατος. Συνειδητοποιούμε την παρουσία του όταν είναι ήδη πολύ αργά. Όταν μετράμε πια νεκρούς και τραυματίες. Ποια είναι όμως τα συμπεράσματα από τις διαπιστώσεις αυτές;
Η ενίσχυση των μέτρων ασφαλείας είναι απαραίτητη. Για πολλά χρόνια στη Γερμανία θεωρούσαμε απολύτως φυσιολογικές τις περικοπές στην αστυνομία. Πολλές θέσεις εργασίας χάθηκαν και αντ΄ αυτού αυξήθηκαν οι υπερωρίες. Ο εξοπλισμός της αστυνομίας έπαψε προ πολλού να είναι σύγχρονος. Την ίδια στιγμή είναι αυτονόητο ότι οι αστυνομικοί δεν είναι σε θέση να αποτρέψουν όλα σχεδιάζουν αυτόχειρες τρομοκράτες. Και μόνο η εντονότερη παρουσία της αστυνομίας στους δημόσιους χώρους εγγυάται ωστόσο περισσότερη ασφάλεια. Όπως και να το κάνουμε μερικά προσεκτικά μάτια παραπάνω βλέπουν περισσότερα. http://www.dw.com
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.