ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΘΟΝΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΜΕΡΕΣ ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ...

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου*

Από τη στιγμή που ανακοινώθηκε το ταξίδι Τσίπρα στη Ρωσία για τη διμερή συνάντησή του με τον Πούτιν και τον Μεντβέντεφ, όλα τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και τα χειραγωγούμενα από αυτή ΜΜΕ πολλών ευρωπαϊκών κρατών, αλλά και μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδες πέραν του Ατλαντικού, “λύσσαξαν” στην κυριολεξία κατά της απόφασης του Τσίπρα να επισκεφθεί τη Μόσχα αποδεχόμενος την πρόσκληση του Ρώσου Προέδρου.

Αυτή η έντονη επικριτική διάθεση συνεχίστηκε κατά την παραμονή του Έλληνα Πρωθυπουργού στην Ρωσική πρωτεύουσα, αλλά και κατά την επιστροφή του στην Πατρίδα.

Όμως, από όλα τα υστερικά δημοσιεύματα, όλων αυτών των ημερών, θα σταθώ ιδιαίτερα στο δημοσίευμα της εφημερίδος “Κρόνεν Τσάιτουνγκ” που έγραψε πρωτοσέλιδα: “Η νέα φιλία εξοργίζει την ΕΕ”. Και στην αναφορά της για τη συνάντηση Τσίπρα-Πούτιν, επεσήμανε η Αυστριακή εφημερίδα της “φίλης” χώρας και συνεταίρου μας στην ΕΕ: “Τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία εξ αιτίας της κρίσης στην Ουκρανία, ο Έλληνας Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας γίνεται δεκτός στο Κρεμλίνο από τον Πρόεδρο Πούτιν, ο οποίος δελεάζει τον Τσίπρα με εμπορικές ανακουφίσεις”.

Σε αυτή την αναφορά κρύβεται το μεγαλύτερο μέρος της αλήθειας και από την οποία προήλθε η σφοδρή ενόχληση των “εταίρων” μας για το ταξίδι Τσίπρα στη Ρωσία. Είναι η καταλυτική τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα και η οποία προηγήθηκε αυτού του ταξιδιού, στην επιστολή που έλαβε λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ως Πρωθυπουργού της χώρας, από τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ούτε λίγο ούτε πολύ του γνωστοποιούσε την απόφαση της ΕΕ υπέρ των οικονομικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας: «Μην θεωρείτε τη θέση της Ελλάδας δεδομένη. Άλλαξαν τα πράγματα, η Ελλάδα έχει μια άλλη κυβέρνηση και θέλουμε να μας ρωτάτε πριν αποφασίσετε», είπε ο Αλέξης Τσίπρας στον Μάρτιν Σούλτς.

Αντιλαμβάνεστε, πως αυτή η αντρίκια στάση του Έλληνα Πρωθυπουργού, αίφνης δημιούργησε τριγμούς στο αρραγές μέτωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και επιτάχυνε τις “ταχυκαρδίες” τους ακόμη περισσότερο, όταν ο Αλέξης Τσίπρας κατά την παραμονή του στη Ρωσία επαναλάμβανε τα παραπάνω και συμπλήρωνε σε συνέντευξη που έδωσε σε Ρωσικό κανάλι: «Η ελληνική κυβέρνηση δεν συμφωνεί με τις κυρώσεις. Θεωρώ ότι είναι ένας δρόμος χωρίς επιστροφή. Είμαι υπέρ της άποψης ότι χρειάζεται διάλογος, διπλωματία, χρειάζεται να κάτσουμε στο τραπέζι και να βρούμε λύσεις στα μεγάλα προβλήματα. Ο οικονομικός πόλεμος ως συνέχεια του πραγματικού πολέμου είναι μια αδιέξοδη πολιτική».

Άλλωστε, θα μου επιτρέψετε να θεωρήσω πως αυτή η ρηξικέλευθη τοποθέτηση του Τσίπρα, ήταν και το “διαβατήριό” του για τη συνάντηση με την “Λευκή Αρκούδα”. Από την οποία συνάντηση πιστεύω πως η Ελλάδα βγαίνει πολλαπλώς κερδισμένη. Οι δυο ηγέτες συμφώνησαν στην αύξηση των ελληνικών εξαγωγών στη Ρωσία προς αντικατάσταση της ζημιάς που υπέστη η Ελλάδα από το εμπάργκο της ΕΕ προς τη Ρωσία. Στην προσέλκυση ρωσικών επενδύσεων, στην περαιτέρω ανάπτυξη του τουρισμού και στην ενίσχυση της ενεργειακής συνεργασίας. Με στόχο, όπως είπε ο Αλέξης Τσίπρας, ενός ελληνικού αγωγού φυσικού αερίου που θα καλύπτει τις ανάγκες της χώρας μας. Που θα εξασφαλίζει τα 2/3 της ποσότητας του φυσικού αερίου που έχει ανάγκη η Ελλάδα.

Ωστόσο επιπρόσθετα, με μια βαθύτερη πολιτική ανάγνωση, η ενόχληση των “εταίρων μας” και κυρίως των Γερμανών, προήλθε και από την δημόσια αμφισβήτηση της γερμανικής κυριαρχίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση διά στόματος Τσίπρα κατά την κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Πούτιν: «Στο καράβι της Ευρώπης είμαστε όλοι συνεπιβάτες. Δεν δίνουμε σε κανένα το δικαίωμα να μας θεωρεί λαθρεπιβάτες, πόσο μάλλον να μας πετάξει στη θάλασσα. Αν αρχίσει να πετά ο ένας τον άλλο, το καράβι (λέγε ΕΕ) θα πέσει στα βράχια». Αυτή η τοποθέτηση εγκυμονεί για τη Γερμανία και την ΕΕ πολλούς κινδύνους. Γιατί, δεν είναι διόλου απίθανο πολλές χώρες της ΕΕ ή της Ευρωζώνης, κυρίως του Νότου να διατυπώσουν στο μέλλον φωνές αμφισβήτησης της γερμανικής κυριαρχίας στην ΕΕ.

Ως τελευταίο δε, εκτιμώ πως επίσης πολύ ταρακούνησε τους “εταίρους” μας, το λογοπαίγνιο των δυο ηγετών στην ονομασία του αγωγού. Όταν ο “πονηρός” Ρώσος μίλησε για τον αγωγό Turkish Stream και επί του ελληνικού εδάφους, ο Αλέξης τον διέκοψε και του είπε πως στο ελληνικό έδαφος θα υπάρχει ελληνική ονομασία του αγωγού!! Αυτό το λογοπαίγνιο θεωρώ πως έχει τεράστιας στρατηγικής σημασίας αξία. Και εξηγούμαι. Θεωρώ ως δεδομένο πως ο πανέξυπνος Μόσχοβος δεν λέει τίποτε στην τύχη και μέσω αυτής της αναφοράς πιθανότατα να ήθελε να τεστάρει το πολιτικό ύψος και τις πατριωτικές αντοχές του Τσίπρα. Και ο Αλέξης με τη στάση του, δεν πέρασε μόνο μήνυμα στη Ρωσική αλεπού, αλλά έστειλε άλλο ένα υπερήφανο μήνυμα και στους “εταίρους” μας. Γιατί, όλοι θυμούνται πως όταν ο Καγκελάριος της Γερμανίας Σρέντερ στη συνέντευξη Τύπου (Μάρτιος 2005) με τον Έλληνα Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, απεκάλεσε τρεις φορές τη γειτονική μας χώρα ως “Μακεδονία”, ο Έλληνας Πρωθυπουργός σιώπησε!! Και πιστεύω σιώπησε, όχι βεβαίως από έλλειψη πατριωτισμού αλλά από αυτό που λέμε “κότσια”. Και στην πολιτική πρέπει να τα έχεις μεγάλα!!

Συνεπώς πιστεύω πως ο Τσίπρας κέρδισε αρκετά στη διεθνή σκακιέρα και αυτά θα φανούν στην πορεία. Γιατί στην πολιτική on camera λέγονται όσα επιτρέπονται να ειπωθούν. Τα σπουδαία ούτε ανακοινώνονται, ούτε λέγονται. Εξάγονται από την κίνηση του Σώματος και από “τυχαία” λογοπαίγνια!!

Επιπρόσθετα, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε πως το ταξίδι Τσίπρα στη Ρωσία, το “επέβαλε” η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση, με την αδιάλλακτη οικονομική πολιτική της. Η οποία μέσω της επιβολής των Μνημονίων έχει περάσει θηλιά στο λαιμό της Πατρίδος και των πολιτών της. Που ενεργεί ως τοκογλύφος τραπεζίτης και όχι ως ισότιμος εταίρος όπως προβλέπεται από το καταστατικό σύστασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Που δεν αποδέχεται τα σύνορά μας, ως σύνορα της Ευρώπης και που μας εμπαίζει στο Εθνικό ζήτημα της αθρόας λαθρομετανάστευσης, “νίπτοντας τας χείρας της” ως άλλος Πόντιος Πιλάτος!!! 

* Επικεφαλής “Ελλήνων Πολιτεία”

www.apostoloupanos.gr