Μπορεί άραγε ο ελληνικός λαός και ο σύγχρονος πολιτισμός μας να ανεχθεί τους ρατσιστές και τους βάνδαλους; Μπορεί να δεχθεί αυτούς που διαχωρίζουν τους ανθρώπους ανάλογα με το χρώμα του δέρματος, ή από την εθνικότητα, ή από τη θρησκεία;
Μπορεί να δεχτεί άραγε τους τζιχαντιστές-ισλαμοφασίστες που καταστρέφουν αγάλματα και κόβουν κεφάλια ανθρώπων ή αυτούς που αποκεφαλίζουν αγάλματα στην Αθήνα και σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας όπως και στην πόλη μας τον Πύργο τα τελευταία χρόνια και περιγελούν τον Παλαμά, λεηλατούν και επιβάλουν ένα αντιαισθητικό γκράφιτι στο Πολυτεχνείο καταστρέφουν έργα Τέχνης, Μνημεία της ιστορίας μας και επιβάλουν την ασχήμια;
Τώρα θα πει κάποιος εδώ ανεχόμαστε την καθημερινή ασχήμια των σκουπιδιών της πόλης μας θα μας πειράξουν οι Βάνδαλοι; Τα παρατηρούμε στωικά, τα θαυμάζουμε σχεδόν τα βουνά που σχηματίζουν και τις πολύχρωμες πλαστικές σακούλες να ξεχειλίζουν οι μυρωδιές από τις βρωμιές μας; Κινδυνεύει η υγεία των παιδιών μας και σφυρίζουν οι αρχές αδιάφορα… Θα μας πειράξουν λοιπόν αυτοί που λεηλατούν τα αγάλματα στο Επαρχείο του Πύργου; Θα μας πειράξουν οι Βάνδαλοι και οι ρατσιστές του Πολιτισμού μας;
Στο κοινωνικό πείραμα της Action Aid που είδαμε όλοι στην τηλεόραση και στο διαδίκτυο διαπιστώνουμε, πως αν κάποιος είναι Έλληνας, δεν μπορεί να είναι ρατσιστής. Είναι στη φύση του πολιτισμού μας από τα αρχαία χρόνια αλλά και κατόπιν με το χριστιανισμό και μέχρι σήμερα να είμαστε Κοσμοπολίτες και να αποδεχόμαστε ως εκ τούτου, όλους τους πολιτισμούς με σεβασμό. Περικλής, Απόστολος Παύλος, Μέγας Αλέξανδρος εμπεριέχονται στο σύγχρονο Έλληνα, που όχι δεν μπορεί να είναι ρατσιστής. Συνεπώς όποιος είναι ρατσιστής απλά δεν είναι φορέας του πολιτισμού των Ελλήνων. Αν δείτε πάλι το βίντεο της Αction Aid παρατηρήστε τι λέει ένας από τους πολίτες απευθυνόμενος στον ηθοποιό “ρατσιστή».
“Να φύγεις εσύ από τη χώρα” του λέει, “Δεν είσαι Έλληνας αλλά και αν είσαι Έλληνας δεν αξίζουμε τέτοιους Έλληνες”. Δεν μπορεί πράγματι ο Έλληνας να είναι ρατσιστής ως φορέας του Ελληνικού πολιτισμού και δεν μπορεί να καταστρέφει προτομές και να καίει Πανεπιστήμια.
O κοσμοπολίτης** Έλληνας δεν θεωρεί τη γλώσσα, το χρώμα του δέρματος, τη θρησκεία και γενικώς τις πολιτισμικές παραδόσεις διαχωριστικές γραμμές της «κοινότητας των λογικών». Κοινά ιδεώδη, κοινές αρχές και αξίες με τους συνανθρώπους του αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της ένταξής του στο «σύστημα» αυτό. Ούτε όμως κόβει τον ομφάλιο λώρο με τη γη στην οποία έτυχε να γεννηθεί. Ο κοσμοπολιτισμός αντιστρατεύεται μόνο τον ακραίο εθνικισμό και τοπικισμό και όχι τον πατριωτισμό, εφόσον κομβικό στοιχείο του κοσμοπολιτισμού είναι ο σεβασμός της διαφορετικότητας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα θετικού κοσμοπολίτη, μετά τον αρνητικό κυρίως κοσμοπολιτισμό του Διογένη του Κυνικού, υπήρξε ο ιδρυτής όχι μόνο του Στωικισμού αλλά και του ηθικού κοσμοπολιτισμού στις απαρχές της ελληνιστικής εποχής, ο Ζήνων ο Κιτιεύς, υπέρμαχος της προτεραιότητας του φυσικού δικαίου, του «νόμου της φύσεως» απέναντι στο θετικό. Ως συνεπής κοσμοπολίτης ο Ζήνων, μέλος της ανθρωπότητας αλλά και πολίτης της ιδιαίτερης πατρίδας του, δεν δέχτηκε να πολιτογραφηθεί Αθηναίος πολίτης. Και σε τιμητική πλάκα για τη συμβολή του στην επισκευή κάποιου λουτρώνα, όπου είχε χαραχτεί η επιγραφή «Ζήνωνος του φιλοσόφου» αξίωσε να προστεθεί και το «Κιτιέως» για να μην φανεί ότι αρνήθηκε την ιδιαίτερη πατρίδα του, το Κίτιον της Κύπρου ( Διογένης Λαέρτιος VII 12=SVF I 3). Ο στωικός κοσμοπολιτισμός δεν εξέθρεψε σπερματικά τις ρίζες των «φυσικών δικαιωμάτων» μόνο στα νεότερα χρόνια αλλά στήριξε και στην εποχή μας την ηθική δικαίωση των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Σε αυτή λοιπόν την εποχή της λεγόμενης προοδευτικότητας όπως δεν ανεχόμαστε τη βία απέναντι στους ανθρώπους δεν μπορούμε να ανεχόμαστε τον Βανδαλισμό δηλαδή τη συστηματική μερική ή ολική καταστροφή έργων τέχνης και πολιτισμού.
Ο όρος ως γνωστόν προήλθε από το Γερμανικό φύλο των Βανδάλων, οι οποίοι συνήθιζαν κατά τις εκστρατείες τους να καταστρέφουν έργα τέχνης από τους τόπους των κατακτήσεών τους. Κατέστρεφαν κυρίως αγάλματα, αφαιρώντας συνήθως τις μύτες και τα αυτιά των προσώπων κι αυτό με αφορμή μια προκατάληψη που έλεγε πως τα αγάλματα διαθέτουν ψυχή και έτσι, καταστρέφοντάς τα, αφαιρούσαν τη δυνατότητα να εισέρχεται και να εξέρχεται η ψυχή μέσα στο άγαλμα. Στη συνέχεια προχώρησαν και σε καταστροφές άλλων μορφών τέχνης.
Στις μέρες μας, ο όρος βανδαλισμός έχει λάβει μια ευρύτερη διάσταση, μη περιοριζόμενος στην καταστροφή έργων τέχνης, αλλά στην καταστροφή γενικότερα ιδιωτικής ή δημόσιας περιουσίας.
Στην Αθήνα έχουμε τις τελευταίες ημέρες ως θύματα το Πολυτεχνείο, το εκκλησάκι της Παναγίας Καπνικαρέας στην Ερμού, τα αγάλματα της Κυβέλης, του Ελευθερίου Βενιζέλου, του Κωστή Παλαμά κτλ.Στον Πύργο έχουμε συνηθίσει την καταστροφή, τη λεηλασία, την παρακμή.
Αυτοί οι ρατσιστικοί κατά του πολιτισμού των ανθρώπων βανδαλισμοί πρέπει κάποτε να σταματήσουν. Ο νομοθέτης αλλά και οι αρχές θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να εφαρμόσουν τον αντιρατσιστικό νόμο κατά των βανδάλων. Δεν μπορεί να τους ανεχτεί πλέον η αισθητική και ο πολιτισμός μας. Κι όποιος δικαιολογεί τους βάνδαλους και τους ρατσιστές δεν αξίζει να δηλώνει προοδευτικός άνθρωπος, ας δηλώσει πως είναι τζιχαντιστής, σκοταδιστής και εχθρός της ανθρώπινης φυλής και του ελληνικού Πολιτισμού μας, έστω αυτού που μας απέμεινε._
*Δάσκαλος- Μ.Εd,Νομικός
** Ο Αλέξανδρος, ο Στωικός Κοσμοπολιτισμός και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα- ΜΥΡΤΩ ΔΡΑΓΩΝΑ – ΜΟΝΑΧΟΥ, Ομότ. Καθηγήτρια Φιλοσοφίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και Κρήτης. Ελλάς
katsimpelis.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.