Μια φορά κι’ έναν καιρό σ’ ένα μπλε κοτέτσι, οι απελπισμένες κότες
του αποφάσισαν να βάλουν για αρχηγό τους έναν κόκορα ψηλό, παρότι
γνώριζαν ότι είχε κάλο στον εγκέφαλο…
Το γνώριζαν, διότι είχε προϋπάρξει σαν αρχηγός και σε άλλο μικρότερο κοτέτσι, που το διέλυσε.
Είπαν λοιπόν, μήπως το πάθημα του έγινε μάθημα και τώρα πλέον έβαλε μυαλό, αλλά μάταια.
Ο κόκορας αυτός, παρότι κατάγονταν από μέρος με «καλά μάτια», εν τούτοις ο ίδιος είχε ένα μάτι ζαβό, που έβλεπε όπου ήθελε και το άλλο, το «καλό», έβλεπε ότι ήθελε, συνήθως καρέκλες.
Έτσι κάποια ημέρα, βρήκε και στρογγυλοκάθισε σε μια σπασμένη και
ετοιμόρροπη καρέκλα, από ένα διπλανό πράσινο κοτέτσι, ο κόκοράς του
οποίου δεν την ήθελε, ακριβώς επειδή ήταν σπασμένη και ετοιμόρροπη,
διότι πριν είχε καθίσει πάνω της ένας στρουμπουλός υποκόκορας.
Μάλιστα ο πράσινος κόκορας είπε του ψηλού, ότι είχαν συνυπάρξει σε
κάποιο μεγάλο κοτέτσι ενός θείου Σαμ, ο οποίος ήταν πασίγνωστος για τα
«έξυπνα» κοκόρια που έβγαζε το κοτέτσι του και με αφορμή τη γνωριμία
τους αυτή, του επέτρεψε να βάλει την ετοιμόρροπη καρέκλα του, ανάμεσα
στο μπλε και στο πράσινο κοτέτσι και να διαφεντεύει και τα δύο κοτέτσια
μαζί!!!
Του ψηλού κόκορα με τον κάλο στο εγκέφαλο, του άρεσε πάρα πολύ αυτός ο
ρόλος και παρόλο που κινδύνευε να διαλυθεί η ετοιμόρροπη καρέκλα του,
αυτός φούσκωνε σαν γύφτικο σκεπάρνι, έκανε κωλοτούμπες από τη χαρά του
και διέταζε τις κότες και από τα δύο κοτέτσια, να κάνουν τα πιο
απίστευτα, παράνομα και αισχρά πράγματα, ακόμη κι’ αν με αυτά κινδύνευε
όλο το μπλε και πράσινο κοτέτσι και οι κότες τους να καταλήξουν σε
κάποιο τέντζερη για κοτόσουπα…
Όπως και έγινε, διότι με τα καμώματα του ανεγκέφαλου ψηλού, μπλε κόκορα
(αλλά και του στρουμπουλού πράσινου κόκορα) τα δύο κοτέτσια σχεδόν
διαλύθηκαν, ιδιαίτερα το πράσινο. Τότε οι μπλε κότες μαζεύτηκαν για να
τα «ψάλλουν» στον αλλήθωρο κόκορα αρχηγό τους και παρόλο που μια παλιά
κρητικιά κότα, με γερά κότσια, του είπε ότι πρέπει να φύγει και να γίνει
άλλος αρχηγός του κοτετσιού, οι υπόλοιπες κότες παρέμειναν σιωπηλές και
όπως πάντα, κότες.
Και τώρα, ότι και να γίνει, οδεύουν μάλλον για τον τέντζερη…
Μια φορά κι’ έναν καιρό σ’ ένα μπλε κοτέτσι, οι απελπισμένες κότες
του αποφάσισαν να βάλουν για αρχηγό τους έναν κόκορα ψηλό, παρότι
γνώριζαν ότι είχε κάλο στον εγκέφαλο…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.