Να γιατί τα Δημόσια Οικονομικά και κατά προέκταση το δημόσιο χρέος είναι μη διαχειρίσιμα, μη βιώσιμα...

ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ...
Σύμφωνα με τον Γενικό Κρατικό Προϋπολογισμό οικονομικού έτους 2015 (μεθοδολογία ESA), το 2014 το σύνολο των κρατικών εσόδων εκτιμάται σε 81 δις ευρώ (€). Τα έσοδα αυτά προέρχονται από διάφορες πηγές, όπως άμεσοι και έμμεσοι φόροι, κοινωνικοασφαλιστικές εισφορές, χαράτσια στην περιουσία, τέλη κυκλοφορίας, έσοδα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, πρόσοδοι περιουσίας, κ.λπ.
Παράλληλα, το σύνολο των κρατικών δαπανών για μισθούς, συντάξεις, ιατροφαρμακευτική κάλυψη, εξοπλιστικά προγράμματα, κ.λπ., εκτιμώνται το 2014 σε 76 δις €. Κατ’ αυτό τον τρόπο, προκύπτει για το 2014 ένα πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης των 5 δις € (81-76=5). Αν στις δαπάνες προστεθούν οι τόκοι των 7,5 δις € για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους, τότε το σύνολο των δημοσίων δαπανών εκτιμάται σε 83,5 δις € (76,0+7,5=83,5), με αποτέλεσμα το κρατικό έλλειμμα (έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης), να προσδιορίζεται το 2014 σε -2,5 δις € (81,0-83,5=-2,5).
Αν το έλλειμμα του ελληνικού κράτους ήταν μόνο -2,5 δις €, που μας λένε οι κύριοι Σαμαράς, Βενιζέλος, Στουρνάρας, Χαρδούβελης και σια, σαφώς και δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα με τη λειτουργία και τη βιωσιμότητα των Δημοσίων Οικονομικών της χώρας. Οπότε το εύλογο ερώτημα που ανακύπτει είναι: Γιατί τα Δημόσια Οικονομικά και άρα το δημόσιο χρέος χαρακτηρίζονται σήμερα μη βιώσιμα και ουσιαστικά η πατρίδα μας θεωρείται χρεοκοπημένη;
Ο πρώτος ουσιώδης λόγος είναι ότι το ελληνικό κράτος έχει πάρει επάνω του, το ζημιογόνο φορτίο του εγχώριου τραπεζικού συστήματος.  Το 2014 το ελληνικό δημόσιο έδωσε στις τράπεζες το τεράστιο ποσό των 22 δις ευρώ, για την κάλυψη ενός μέρους των πελώριων δανειακών τους αναγκών.
Αν το ελληνικό δημόσιο δεν είχε πάρει επάνω του την χρηματοδότηση των δανειακών αναγκών των συστημικών τραπεζών, τα ετήσια κρατικά έσοδα των 82 δις ευρώ, θα επαρκούσαν για την κάλυψη των τρεχόντων κρατικών δαπανών για μισθούς, συντάξεις, τόκους για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους, επιδόματα ανεργίας, ιατροφαρμακευτική κάλυψη, κ.λπ.
Τα Δημόσια Οικονομικά και κατά προέκταση το δημόσιο χρέος είναι μη διαχειρίσιμα, μη βιώσιμα...
Ακόμα και σήμερα το δημόσιο χρέος της χώρας είναι βιώσιμο, με την προϋπόθεση όμως οι εγχώριες ελληνικές τράπεζες να λειτουργούσαν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και να μην χρηματοδοτούνταν με χρηματικούς πόρους του κρατικού προϋπολογισμού.
Οι αριθμοί καταμαρτυρούν ότι αν το κράτος απεγκλωβιστεί από τις τράπεζες, το δημόσιο χρέος γίνεται βιώσιμο.