Ο Σαμαράς πηγαίνει στις διαπραγματεύσεις ως δούλος. που ευγνωμονεί τους θύτες που μας κρατούν ακόμη στην ζωή πριν μας απομυζήσουν τελείως..

Παναγιώτης Ήφαιστος

Αντί σε αναφορά με κάποιες στάσεις και θέσεις να υπάρχει ανταγωνισμός για το πώς εκατέρωθεν θα επιτύχουν καλύτερο αποτέλεσμα γίνονται αντικείμενο φτηνής εάν όχι κατάπτυστης προπαγάνδας, εκφοβισμών και εκβιαστικών διλημμάτων.

Η κριτική του ενός  κατά του άλλου σε αυτό τον πολιτικά παρηκμασμένο τόπο μερικές φορές φτάνει τα όρια της αήττητης ηλιθιότητας.
Έτσι με αφορμή κάποιο εδάφιο προγραμματικών θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ ακούγονται κριτικές που υποδηλώνουν απόλυτη ανεπάρκεια σε όλο το φάσμα.Υποδηλώνουν επίσης ότι οι ασκούντες κριτική στα «μέσα» δεν μιλούν με γνώμονα στοιχειώδη ορθολογικά και λογικά κριτήρια αλλά γραμμικά ως και να φορούν παρωπίδες.Ο παραλογισμός και η παράκρουση πολύ περισσότερο η κακοπιστία με γνώμονα την φτηνή προπαγάνδα δεν μπορεί να δημιουργούν πλαίσιο δημόσιου διαλόγου που παράγει πολιτικό ορθολογισμό και σωστές αποφάσεις. Τι λάθος για παράδειγμα βλέπει κανείς στην κατωτέρω δήλωση προθέσεων για την διαπραγματευτική στρατηγική κάποιων που θέλουν να αναλάβουν την διακυβέρνηση: «η διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές αναφέρει μεταξύ άλλων ότι: (θα επιδιωχθεί ως κατ’ αρχάς διαπραγματευτική θέση)

«... Η αποπληρωμή του χρέους θα γίνει με αναπτυξιακή και κοινωνική ρήτρα αφού πρώτα εξασφαλιστεί για μια ικανή περίοδο, η διακοπή πληρωμής τόκων και χρεολυσίων. Για την επίτευξη των στόχων θα αξιοποιηθούν όλα τα μέσα, όπως 

·                     η διακοπή πληρωμών, 

·                     η καταγγελία για πρόκληση ζημιάς στη χώρα μας με στόχο την διάσωση του Ευρώ και των ιδιωτικών τραπεζών, 

·                     η προσφυγή για την ακύρωση των συλλογικών δικαιωμάτων κατά παράβαση του κοινοτικού κεκτημένου αλλά και 

·                     για τη λεηλασία της δημόσιας περιουσίας και 

·                     την πρόκληση ανθρωπιστικής κρίσης».»

Ερωτάται: Είναι λάθος μια τέτοια δήλωση διαπραγματευτικών προθέσεων που ενισχύει την θέση μας και που θα μπορούσε κάθε λέξη της να τεκμηριωθεί με εκατό σελίδες θέσεων για την ανεπάρκεια και τα λάθη της ευρωπαϊκής οικονομικής και πολιτικής διακυβέρνησης!!, τις θηριώδεις και εγκληματικές αποφάσεις των τεχνοκρατών που στερούνται κάθε διαπραγματευτικής λογικής!!, την κατάληψη των υπερεθνικών θεσμών από κερδοσκόπους!!, την επίδειξη ιδιοτέλειας των μελών κρατών αντί αλληλεγγύης με τον σωστό συλλογικό τρόπο που προϋποθέτει συνολική αντιμετώπιση ενός τεράστιου χρηματοοικονομικού προβλήματος που αφετηρία έχει όχι την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ αλλά το 1992!! και την επίδειξη κτηνωδίας απέναντι των κοινωνιών των κρατών μελών του νότου στο σύνολό τους και όχι μόνο κατά της Ελλάδας!!

Δηλαδή πηγαίνουμε στις διαπραγματεύσεις ως δούλοι που ευγνωμονούμε τους θύτες που μας κρατούν ακόμη στην ζωή πριν μας απομυζήσουν τελείως και μας πετάξουν στα σκουπίδια αφού μας υποχρεώσουν να εκποιήσουμε τον δημόσιο και ιδιωτικό πλούτο! Μια λέξη αξίζει! Ντροπή και όποιος έχει τέτοιες νοοτροπίες πρέπει να φύγει από κάθε κυβερνητική θέση οι δε προπαγανδιστές ξένων συμφερόντων στα λεγόμενα μέσα «πληροφόρησης» πλήττουν την Ελλάδα θανάσιμα.

Αντί λοιπόν να γίνει ανάκριση του ΣΥΡΙΖΑ για το κατά πόσο αυτές και άλλες θέσεις προτείνονται με τρόπο αξιόπιστο αυτοκτονικά και αυτοκαταστροφικά και σίγουρα εθνικά κατάπτυστα κατηγορείται που εκφέρει αυτές τις θέσεις.

Κάθε μέρα που περνά οι εκφοβισμοί, η προπαγάνδα, τα εκβιαστικά διλήμματα και τα συνθήματα που στρέφονται κατά των συμφερόντων μας πληθαίνουν. Η κοινωνία λοιπόν θα πρέπει να σκεφτεί με όρους αυτοσυντήρησης και να στείλει σπίτι τους όσους το μόνο που ξέρουν είναι να μας βυθίζουν ολοένα και πιο βαθιά στο τέλμα.

Θέσεις για την διαπραγματευτική προσέγγιση όπως οι πιο πάνω, λοιπόν, ελέγχονται για την αξιοπιστία τους να εφαρμοστούν και όχι γιατί ειπώθηκαν.

Το τι ψήφο θα ρίξει ο καθείς στην κάλπη είναι προσωπική υπόθεση. Δική μου θέση που διατύπωσα επανειλημμένα είναι ότι πρέπει να είναι Σοφή Ανεξάρτητη και Πολιτική. Με την έννοια ότι ο ψηφοφόρος καιρός είναι να εγκαταλείψει το μαντρί των δήθεν ιδεολογικών δήθεν κομμάτων δήθεν παρατάξεων και να σκεφτεί και λειτουργήσει με πολιτειακή λογική. Τι είναι αυτό που θα αποκαταστήσει την Δημοκρατία, την Ελευθερία και την Εθνική Ανεξαρτησία.

Σε μια χώρα της οποίας οι πολίτες θέλουν να είναι φορείς του μακραίωνου πολιτικού πολιτισμού της Ελληνικότητας και κάτω από την Ακρόπολη όπου ο Μακρυγιάννης πολεμούσε μέρα νύχτα με ένα σπαθί περικυκλωμένος και πολλαπλά λαβωμένος, αποτελεί έσχατη κατάντια και ένδειξη ότι ήλθε το τέλος όταν οι πολίτες με το παραμικρό σκύβουν φοβικά, δειλά και υποτακτικά υποδηλώνοντα ότι θα αποφύγουν κάθε θυσία.

Τι θυσία βέβαια; Εκεί είναι και η ουσία! Θυσίες πρέπει να γίνουν και άλλες αλλά το ζήτημα εκεί που μας κατάντησαν δεν αυτό. ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ ΘΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ Η ΓΙΑ ΞΕΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΑ ΠΙΟ ΑΔΙΑΦΑΝΗ ΚΑΙ ΘΗΡΙΩΔΗ. Εάν το επιδίωκαν αυτό οι υποψήφιοι να κυβερνήσουν κα εάν έπειθαν την κοινωνία ότι αυτό θα κάνουν, τότε οι διαπραγματευτική μας θέση θα ήταν γρανίτης και οι προαναφερθείσες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσαν να πολλαπλασιαστούν επί εκατό.

Ή μήπως υπάρχει «ηθικό κώλυμα» για κάτι τέτοιο! Ένα μόνο ηθικό ζήτημα τίθεται και είναι το αντίστροφο: Υπάρχει ηθική υποχρέωση να υπερασπιστούμε με κάθε θεμιτό τρόπο την έσχατη λογική της αυτοσυντήρησης της Ελληνικής κοινωνίας.

Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν κάποια αντικειμενικά δεδομένα που μας εκμηδενίζουν διαπραγματευτικά:

            Πρώτον, οι επικεφαλής της διακυβέρνησης αφενός δεν ξέρουν να διαπραγματευτούν λόγω γνωστικής ανεπάρκειας και αφετέρου λόγω πολιτικής κουλτούρας του παλαιόθεν εξαρτημένου νεοελληνικού μας κράτους η συντριπτική πλειονότητα των μελών του πολιτικού προσωπικού μαθαίνουν μόνο πως θα υπηρετούν ξένα συμφέροντα για να διασφαλίζουν κατοχή των εξουσιαστικών καρεκλών.

            Δεύτερον, μας καλούν να κάνουμε θυσίες για τους ξένους και όχι για τους Έλληνες.

            Τρίτον, στην εξουσία πρέπει να ανέβει όποιος θα μας πει την αλήθεια ότι δηλαδή θα πρέπει να κάνουμε πολλές θυσίες (βασικά να καταναλώνουμε όσο παράγουμε για όσο χρειαστεί) για να ενισχυθεί η διαπραγματευτική μας θέση. Εάν πειστεί για αυτό η Ελληνική κοινωνία η διαπραγματευτική μας ισχύς είναι μαθηματικά δεδομένη.

            Τέταρτον, όποιος το πει αυτό αξιόπιστα σημαίνει ότι μπορεί να κάνει τους διαιρεμένους θηριώδεις τεχνοκράτες και τα θηριώδη διεθνικά κερδοσκοπικά συμφέροντα «να χορέψουν πεντοζάλη».

Για τα πιο πάνω ελέγχονται οι υποψήφιοι κυβερνήτες. Εάν ψηφίσουμε όποιον  πλειοδοτεί την εκποίησή μας και την υποδούλωσή μας ψηφίζει τον συλλογικό μας θάνατο. Όποιος αντίθετα κατέρχεται με αξιόπιστες προγραμματικές θέσεις για σκληρή και ανελέητη διαπραγμάτευση υπέρ των Ελληνικών εθνικών συμφερόντων θα πρέπει να αναλάβει την διακυβέρνηση.

            Σε προγενέστερες παρεμβάσεις διατυπώθηκαν επιπρόσθετες θέσεις του τι σημαίνει ΣΟΦΗ ΑΝΕΞΆΡΤΗΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΨΗΦΟΣ που διασφαλίζει στιβαρή μη κομματική πολιτική ηγεσία στους τομείς της Άμυνας, της Ασφάλειας και των χρηματοοικονομικών διαπραγματεύσεων.

            https://www.facebook.com/groups/PolitPeacefulRevolution/