Δεν είναι το κόστος παραγωγής που ανεβάζει τα τιμολόγια του ηλεκτρισμού, οι κυβερνητικές παρεμβάσεις και πολιτικές τα ανεβάζουν.

O ACER είναι ο Οργανισμός Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας στην ΕΕ και σε συνεργασία με το Συμβούλιο των Ρυθμιστικών Αρχών έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα το Παρατηρητήριο Τιμών ηλεκτρικής ενέργειας & φυσικού αερίου για το 2013.

Ζήσαμε ακόμα ένα θριαμβευτικό success story της εποχής των μνημονίων, καθώς η χώρα μας ...

αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης στο ρυθμό αύξησης των τιμών του ηλεκτρικού στην περίοδο 2008-2013. Θυμίζουμε ότι η τιμή του πετρελαίου, που επηρεάζει όλα τα ενεργειακά προϊόντα, κορυφώθηκε την άνοιξη 2008 κι έκτοτε αποκλιμακώθηκε, παραμένοντας σε περίπου σταθερά επίπεδα μέχρι το καλοκαίρι του 2014, οπότε ξεκίνησε η μεγάλη κάθοδος.

Η τιμή του ηλεκτρικού αυξήθηκε επειδή στην περίοδο αυτή αυξήθηκε με μέσο ετήσιο ρυθμό 13,8% το κομμάτι της τιμής που περιλαμβάνει τα τέλη δικτύου, φόρους, διάφορες επιδοτήσεις και ΦΠΑ.

Η αύξηση αυτή ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη στην ΕΕ, καθώς πρώτη ήταν μια ακόμα προβληματική οικονομία του Ευρωπαϊκού Νότου, η Ισπανία.

Θυμίζουμε ότι στα χρόνια των μνημονίων είχαμε πολύ μεγάλη μείωση του μισθολογικού κόστους των ηλεκτρικών εταιρειών και ιδίως της ΔΕΗ, που παραμένει η κύρια ηλεκτροπαραγωγική επιχείρηση της χώρας. Η αύξηση των τιμολογίων απέδειξε περίτρανα ότι δεν είναι οι μισθοί που ανεβάζουν τα τιμολόγια, υπάρχουν μια σειρά κρατικές παρεμβάσεις και πολιτικές που επιδρούν απείρως περισσότερο.

Μια απ' αυτές τις παρεμβάσεις είδαμε σε πρόσφατο άρθρο του Προέδρου της ΡΑΕ, που σύντομα ολοκληρώνει τη θητεία του και μάλλον το άρθρο αποτελεί ένα ιδιότυπο απολογισμό, καθώς στην Αίγλη του Ζαππείου τη ΡΑΕ εκπροσώπησε ο Αντιπρόεδρος. Διαβάζουμε λοιπόν ότι "Από τον Ιούλιο του 2013 μέχρι σήμερα η ΡΑΕ έλαβε μια σειρά από ρυθμιστικά μέτρα με κεντρικό στόχο τη μείωση του σταθμισμένου κόστους παραγωγής του Συστήματος, μέσω της υποκατάστασης σημαντικού τμήματος της παραγωγής από σταθμούς φυσικού αερίου με λιγνιτική παραγωγή.

Τα μέτρα της ΡΑΕ περιλαμβάνουν:

1. Την κατάργηση, από την 1η Ιουλίου 2013, του περιθωρίου επί του μεταβλητού κόστους, δηλ. από 10% σε 0%, στο Μηχανισμό Ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους (ΜΑΜΚ).

2. Την κατάργηση, από την 1η Ιανουαρίου 2014, του κανόνα του 30%, αναφορικά με τη δυνατότητα υποβολής προσφορών κάτω του κόστους από μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, για το 30% της ισχύος τους.

3. Την πλήρη κατάργηση, από την 1η Ιουλίου 2014, του Μηχανισμού Ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους (ΜΑΜΚ).

4. Την προσωρινή αναδιάρθρωση του Μεταβατικού Μηχανισμού Διασφάλισης Ισχύος, από την 1η Ιουλίου 2013 μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2014, οπότε και ο Μηχανισμός αυτός, στη σημερινή του μορφή, θα καταργηθεί πλήρως.

Τα απολογιστικά στοιχεία λειτουργίας της εγχώριας αγοράς ηλεκτρισμού, δείχνουν ότι η παραγωγή από τους 5 ανταγωνιστικούς σταθμούς φυσικού αερίου που λειτουργούν οι ιδιώτες παραγωγοί, ήταν χαμηλότερη κατά 58,4% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο Αύγ. 2012-Αύγ. 2013 (συνολικά, κατά 5.150.000 ΜWh λιγότερες). Αυτό μεταφράζεται σε μείωση εξόδων της ΔΕΗ για αγορές ηλεκτρικής ενέργειας από τρίτους παραγωγούς κατά περίπου 604 εκατ. € (493 εκατ. € από το μεταβλητό κόστος, 79 εκατ. € από το περιθώριο ΜΑΜΚ και 32 εκατ. € από τον ΕΦΚ).

"Από τα μέτρα προκύπτει καθαρό διαφορικό όφελος για τη χρονική περίοδο Αύγουστος 2013-Αύγουστος 2014 περίπου 110 εκατ. €", ενώ "εάν καταργείτο ο ΕΦΚ στο φυσικό αέριο που χρησιμοποιείται στην ηλεκτροπαραγωγή, θα υπήρχε μια επιπλέον εξοικονόμηση περίπου 100 εκατ. € κατά το εν λόγω χρονικό διάστημα (Αύγ. 2013-Αύγ. 2014)".

Φυσικά ο Πρόεδρος της ΡΑΕ δεν πρόκειται ποτέ να μας πει τι έγινε και αυξήθηκε η παραγωγή ενέργειας με φυσικό αέριο, ένα πανάκριβο και πλήρως εισαγόμενο καύσιμο. Οι διάφοροι Μηχανισμοί (ΜΑΣΜ, ΑΔΙ, ΜΔΕΙ) και οι τεχνητές παρεμβάσεις στην Οριακή Τιμή Συστήματος είναι που μεταφέρουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση. Κάπως έτσι η ηλεκτρική ενέργεια, από κοινωνικό αγαθό και μοχλός στήριξης και ανάπτυξης της οικονομίας και της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, έχει μετατραπεί σε εργαλείο αναδιανομής πλούτου υπέρ συγκεκριμένων συμφερόντων.

Και κάπως έτσι τα τιμολόγια ηλεκτρικής ενέργειας για τα νοικοκυριά, που ήταν απ' τα χαμηλότερα στην Ευρώπη, έφθασαν στις περίπου 57 δραχμές/KWh. Θυμάται κανείς πόση ήταν η τιμή πριν να μπούμε στο ευρώ; Ή πριν να "απελευθερωθεί" η αγορά ηλεκτρισμού;  

Η σταδιακή "ολοκλήρωση" της Ευρωπαϊκής αγοράς ηλεκτρισμού χρειάζεται τιμολόγια που να είναι κοντά στο μέσο όρο της ΕΕ, αδιάφορο ποιο είναι το ενεργειακό μείγμα κάθε χώρας. Ποια χώρα έχει τα χαμηλότερα τιμολόγια; Η Βουλγαρία, εκεί όπου πριν δυο χρόνια έπεσε η κυβέρνηση λόγω των αυξήσεων των τιμολογίων. Προβλέπουμε ότι η σταδιακή "ολοκλήρωση" της Ευρωπαϊκής αγοράς ηλεκτρισμού θα φέρει νέες αυξήσεις στη Βουλγαρία, προκειμένου να μην αποκλίνει πολύ απ' το μέσο Ευρωπαϊκό όρο.

Οι αναρτήσεις μας βρίσκονται και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε «Μου αρέσει» (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση!

Στη μεταπολεμική Ελλάδα, το όνειρο κάθε Έλληνα ήταν να βάλει ένα κεραμίδι πάνω απ' το κεφάλι του και για μια περίοδο ήταν πάρα πολλές οι διαφημίσεις για οικόπεδα με "φως-νερό-τηλέφωνο", τα βασικά αγαθά για αξιοπρεπή διαβίωση. Αυτά τα βασικά αγαθά έχουν από χρόνια μπει πανευρωπαϊκά στο στόχαστρο των κυβερνήσεων ως μέσα για άγρια φορολόγηση των πολιτών και παραδίδονται σταδιακά στον έλεγχο ολιγοπωλιακών ομίλων. Μόνο τα κρατικά μονοπώλια ενοχλούν στη σημερινή Ευρώπη, τα ιδιωτικά όχι ...

greeklignite