Η Δέσποινα Παπαδοπούλου και ο Χαράλαμπος

Το 1969,ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος, αυτός ο υπέρτατος εκφραστής του «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια», χώρισε τη σύζυγό του για να παντρευτεί την ερωμένη του Δέσποινα Γάσπαρη. Το διαζύγιο εν αντιθέση με όσα προβλέπονταν τότε, δόθηκε με συνοπτικές διαδικασίες προκειμένου να μπορέσει ο καλός χριστιανός Παπαδόπουλος να ζήσει τον έρωτά του, ο οποίος ευλογήθηκε από την Εκκλησία, δια γάμου. Λέγεται πως ο Παπαδόπουλος ρύθμισε το θέμα νομικά
με νόμο που ίσχυσε για μερικές μόνο ώρες, προκειμένου να πάρει το διαζύγιο. Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, ένα διαζύγιο την εποχή εκείνη ήταν μια πολύ δύσκολη υπόθεση και η μοιχεία ποινικοποιημένη.
Η υπόθεση αυτή περί νόμου μερικών ωρών για τα μάτια της Δέσποινας αμφισβητήθηκε μετά από χρόνια. Λίγη σημασία έχει πώς πήρε διαζύγιο ο Παπαδόπουλος, αλλά έχει σημασία πως στη σύγχρονη Δημοκρατία, την απαλλαγμένη από τις επιρροές Παπαδόπουλου, υπάρχουν νόμοι μερικών ωρών, για να ζήσουν και να ευτυχίσουν άνθρωποι που κατηγορούνται για σοβαρά εγκλήματα σε γάμο με τη διαπλοκή και τη διαφθορά.
Ένας τέτοιος νόμος, κυριολεκτικά ωρών, έβγαλε από τη φυλακή τον κύριο Σωτήρη Εμμανουήλ, φίλο του Εφραίμ και κατηγορούμενο μαζί με τον Άκη και τον Σμπώκο για υποθέσεις δωροδοκίας. Από τη φυλακή έβγαλε και τελικώς «αθωώνει» τον Εμμανουήλ, ο Υπουργός Δικαιοσύνης. Με άλλο νόμο απελευθερώνει μεγαλεμπόρους ναρκωτικών στο ένα τρίτο της ποινής, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε είναι πρωτοφανής. Ο Αθανασίου στις 7 Απριλίου, αφαίρεσε μόλις μία παράγραφο από το το άρθρο 263Α του Ποινικού Κώδικα που προέβλεπε πως υπάλληλοι σε νομικά πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου που καταχρώνται χρήματα του Δημοσίου (μέσω χρηματοδοτήσεων, επιχορηγήσεων κλπ), δικάζονται ως καταχραστές του Δημοσίου.
Στις 6 Μαΐου, ο Αθανασίου, ισχυριζόμενος πως έκανε λάθος, επανέφερε την παράγραφο του άρθρου που είχε καταργήσει. Αυτό το «έκανα λάθος βρε αδερφέ» δεν ήταν ένα αθώο λάθος. Σε όλο τον κόσμο ο κατηγορούμενος δικάζεται με τον ευνοϊκότερο γι αυτόν νόμο. Δηλαδή δικάζεται με τον ευνοϊκότερο από όσους νόμους έχουν ισχύσει. Στην προκειμένη περίπτωση, ο Εμμανουήλ και οι καταχραστές του Δημοσίου που καταχράστηκαν δημόσιο χρήμα από τράπεζες, επιχορηγήσεις, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις κλπ, θα δικαστούν με τον νόμο των μερικών ωρών του “συγνώμη λάθος” του Αθανασίου.
Εκατοντάδες υποθέσεις “επώνυμων” καταχραστών, οδηγούνται στην παραγραφή. Η πρώτη επίπτωση είναι η αποφυλάκιση του Εμμανουήλ από τον Κορυδαλλό. Δικογραφίες που σχημάτισαν εισαγγελείς, ανακριτές και αστυνομικοί επί χρόνια, με στοιχειοθετημένη έρευνα, ρίχνονται στο καλάθι.
Τα ερωτήματα είναι απλά :
1.Πόσο τυχαίο είναι ένα τέτοιο λάθος που διαφεύγει από τα νομικά επιτελεία του υπουργείου και τον πρώην αρεοπαγίτη Υπουργό και απελευθερώνει τους εγκληματίες του λευκού κολάρου και όχι κάποιον άγνωστο πορτοφολά;
2. Ποιός θα ελέγξει τον Υπουργό Δικαιοσύνης στα πλαίσια του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου έστω, για ένα από τα μεγαλύτερα νομικά σκάνδαλα των τελευταίων χρόνων;
3. Τι θα κάνουν οι άνθρωποι της Δικαιοσύνης που παρακολουθούν τον ίδιο τον Υπουργό να ακυρώνει το έργο τους και να απελευθερώνει όσους οι ίδιοι διώκουν και φυλακίζουν; Τι ρόλο άραγε παίζουν οι ενώσεις Δικαστών και Εισαγγελέων και πότε θεωρούν πως πρέπει να παρέμβουν παίζοντας τον θεσμικό τους ρόλο;
Και ένα ακόμη ερώτημα από αυτά που αποκαλούμε “του καφενείου”: είχε κάποιο λόγο ο Αθανασίου που ήθελε εκτός φυλακής τον Εμμανουήλ συγκεκριμένα και ποιός θα το ελέγξει; 

koutipandoras.g