ΚΥΠΡΟΣ, ΑΙΓΥΠΤΟΣ, ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΤΩΝ ΣΑΜΑΡΑ ΚΑΙ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ...

Κατωτέρω , επισυνάπτω πρόταση μου από το 2007προς τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου για απαιτούμενο  για σωτηρία του Ελληνισμού της Κύπρου άξονα, Αιγύπτου, Κύπρου και Ισραήλ,  με διαπιστούμενες τότε μεγάλες επιφυλάξεις για την Ελλάδα των κουμπαριών με τον Ερτογάν κτλ,  που δυστυχώς επαληθεύτηκαν.

Παρατηρώ ότι σύμφωνα με το ανωτέρω ο Πρόεδρος της Αιγύπτου Σίσσυ

εμπόδισε την αναγνώριση του ψευδοκράτους από τον Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας, λέγοντας στον Ερτογάν ότι ένα κράτος υπάρχει στην Κύπρο μέρος του οποίου κατέχει παράνομα η τουρκία.

Κατά άλλες επίσης πληροφορίες ενώ ο Πρόεδρος της Αιγύπτου Σίσσυ συναντήθηκε με τον Πρόεδρο Ομπάμα , όπως και ο Πρόεδροςτης Κύπρου Αναστασιάδης, ο Ερτογάν δεν έγινε δεκτός από τονΠρόεδρο Ομπάμα.

Επίσης ο προσκληθείς από την Κυπριακή αδελφότητα Αμερικήςσε συνάθροιση  προς τιμή του προέδρου Αναστασιάδη, πρόεδρος της πανίσχυρης Ισραηλινής Ένωσης των ΗΠΑ, ακούστηκε να λέει ότισύντομα το Κυπριακό θα επιλυθεί με τους Έλληνες να επιστρέφουν και στην Κερύνεια ακόμα.

Όπως γράφει στο βιβλίο του «Είναι Ανεξάρτητη η Ελλάς;;» (εκδόσεις Κάκτος) ο αείμνηστος εξαίρετος  Έλληνας διπλωμάτης Μιχάλης Δούντας, η Ελλάδα ενώ σε άλλα θέματα είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί και τις συμμαχικές και άλλες σχέσεις της και να καθορίζει έτσι την πολιτική της και την στάση της, στα Εθνικά θέματα πρέπει να τηρεί  μόνον άτεγκτη Εθνική πολιτική,

Έτσι προφανώς κάθε Έλληνας πολιτικός πρέπει να καθορίζει τη στάση του για ένα τόσο σοβαρό θέμα ως είναι η επιβίωση του Ελληνικού έθνους στην Κύπρο,  ΜΟΝΟΝ για το συμφέρον του έθνους του και ανάλογα με τις εκάστοτε συνθήκες.  Και  θακρίνεται από τη θέση του αυτήν.

Άλλες προφανώς οι τότε συνθήκες ψυχρού πολέμου, που είναι αφελές  να πιστεύει κανείς ότι η Αμερική θα διάλεγε την Κύπρο(αλλά και την Ελλάδα) αντί την τουρκία, άλλες τότε με το Ιράκ που ο Μπους τους έδινε την Κύπρο με το σχέδιο Ανάν και άλλες τώρα(ISIS – ισλαμοφασιστική τουρκία, φανατική εχθρά του Ισραήλ κτλ).

Θυμίζω επίσης ότι αν είχε γίνει δεκτό το σχέδιο Αννάν, τώρα ούτε πετρέλαια θα υπήρχαν (θα τα είχαν οι άγγλοι όπως πιστεύω θα ξέρεις), και ούτε και Κύπρος.

Ομολογώ ότι λόγω της ιστορίας του  Προέδρου Αναστασιάδη, φοβάμαι ότι θα κάνει απλά ότι του πουν και θα προσπαθήσει να συμβιβάσει ΙΣΩΣ τα ασυμβίβαστα (εύχομαι για το αντίθετο).

Ήδη ακούστηκε (και υποστηρίχθηκε ακόμα και από τον διαγραφέντα από τους ΑΝΕΛ κ Μαρκάτο !!!!!) το περί μεταφοράς του φυσικού αερίου μέσω της ισλαμοφασιστικής τουρκίας  του κουμπάρου Ερτογάν των Γιωργάκη και Κωστάκη.  Που η κουμπαριά τους δεν ήταν άσχετη και με το θάψιμο και τον εκτουρκισμό της Κύπρουστα πλαίσια της μεταλλασσόμενης σήμερα Νέας Τάξης (λόγω ISISκτλ).

Έτσι  απαιτείται σήμερα κατά τη γνώμη μου περίπου η κατωτέρω εθνική αυτή πολιτική που πρότεινα στον Μακαριώτατο από το 2007.Που εύχομαι να μπορεί σύντομα και η Ελλάδα απαλλασσόμενη από την παρούσα κατοχή, να μπορεί να συμμετέχει στον επωφελή σήμερα για τα Εθνικά συμφέροντα αυτόν άξονα

Χωρίς όμως αέριο από τουρκία κτλ.

Ευριπίδης Μπίλλης

Τ.  Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

Προς:  Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου    

Αθήνα 23 /11/2007

Κύριον  Κύριον   Χρυσόστομο

Φαξ: +35722430451

Από:  Ε. Μπίλλη, (Κύπριον) Επίκουρον Καθηγητήν ΕΜΠ

           Μιχαλακοπούλου 155, ΤΚ. 11527, Αθήνα, Τηλ. --------

Θέμα:  Διαφαινόμενος κίνδυνος εξαφάνισης στο μέλλον του ελληνισμού της Κύπρου

Μακαριώτατε,

Επιτρέψετε μου πρώτα να συστηθώ.

Είμαι Κύπριος παντρεμένος και εγκατεστημένος στην Αθήνα. Ο θείος μου ηταν ο Ευρής ο Μαντηλάρης. Πιστεύω τον γνωρίζετε.  Υπήρξε δωρητής στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννου (Υπάρχει εντοιχισμένη πλάκα). Επίσης είμαστε χρόνια φίλοι με τον ………. από τον Κάθηκα. Σας στέλλω αυτήν την επιστολή για σας εκφράσω τη μεγάλη μου ανησυχία και να σας κάνω κοινωνό ορισμένων σκέψεων μου για το μέλλον του τόπου μας. Όπως αναλύω κατωτέρω Μακαριώτατε η Κύπρος σήμερα βρίσκεται μπροστά σε μεγάλο κίνδυνο, που μπορεί αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά να οδηγήσει σε αφανισμό του ελληνισμού της.

Κατωτέρω αναλύονται οι κίνδυνοι σήμερα για το νησί μας και εκφράζονται ορισμένοι προβληματισμοί για το τι πρέπει να γίνει.

Ερώτημα:  Τί πρέπει να κάνει Μακαριώτατε η Κύπρος για μην γίνει μία νέα Μικρά Ασία (Στη συνέχεια αναφέρεται με ποιό τρόπο αφελλήνισαν συστηματικά οι κεμαλιστές τη Μικρά Ασία, την Ίμβρο, την Τένεδο και την Πόλη).

Κατωτέρω θα βρείτε ορισμένες σκέψεις μου. Βέβαίως δεν διεκδικώ το αλάθητο. Θεώρησα καθήκον μου να τις θέσω υπόψη σας. Εάν συμφωνείτε Μακαριώτατε παρακαλώ χειρισθείτε το θέμα όπως εσείς νομίζετε

1. Η  Ελλάδα φαίνεται ότι έχει προσδεθεί   πειθήνια στο άρμα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής  και  για τα εθνικά της θέματα οδηγήθηκε και οδηγείται σε απαράδεκτες  υποχωρήσεις από τους αδίστακτους αμερικανούς , στα πλαίσια της δήθεν παγκοσμιοποίησης που ουσιαστικά  είναι η νέα τάξη πραγμάτων, δηλαδή  η νέα αυτοκρατορία της Αμερικής με πειθήνια όργανα της πολλές χώρες και με πλήθος <<προσωπικότητες>> να πρακτορεύουν  τα συμφεροντα της.
   Όρα  κατωτέρω δήθεν προσωπικότητες υποστηρικτές του σχεδίου ΑΝΑΝ.
   
   
   Η  Ελλάδα  από ότι φαίνεται  δεν θέλει και βαθμιαία έκανε τον εαυτό της να μην μπορεί να στηριχθεί στις δυνάμεις της για να υποστηρίξει  τα απαράβατα εθνικά της συμφέροντα.
   
   
   Ως προς την αμοιβαιότητα στην ΕΕ αυτή φαίνεται ότι είναι αστεία υπόθεση αφου η κάθε είδους πολιτική της καθοδηγείται πειθήνια από του ς αμερικανούς, μέσω Σολάνα, Φερχόϊκεν, κτλ., με τους ευρωπαίους ηγέτες να διαγωνίζονται για την εύνοια του Μπούς.
   Πρόσφατο  παράδειγμα <<γελοιότητας>>, ο Σαρκοζί.
   
   
2. Η Τουρκία όσο προχωρεί στην Ευρώπη, λόγω του μεγέθους της κτλ, θα μπορεί
   να επιβάλλει   στην Ελλάδα , με τη σημερινή της κατάσταση,  τη θέληση της, χωρίς καμμία επιθυμία αντίδρασης των εταίρων μας.
    Θα γίνεται δηλαδή το αντίθετο από αυτό που  (για μένα) αφελώς δείχνει να προσδοκεί η Ελλάδα για να υποστηρίζει την ευρωπαϊκή προοπτική  της Τουρκίας, (ή διατάχθηκε από τους αμερικανούς  να δείχνει ότι προσδοκεί υποστηρίζοντας την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας).
   
   
   Η  Τουρκία φαίνεται ότι προσπαθώντας να επιτύχει το μέγιστο στην ευρωπαϊκή της πολιτική χωρίς να θυσιάζει τίποτε,  απεξαρτάται από το αμερικανικό άρμα λόγω κουρδικού, κτλ.
    Έτσι πάλιν φαίνεται ότι χωρίς να υπολογίζει αμερικανικές αντιδράσεις δημιουργεί σχέσεις με τη Συρία και τις αραβικές  χώρες γενικότερα (μην ξεχνάμε και τη θρησκεία).
   Δημιουργεί επίσης σχέσεις χωρίς προκαταλήψεις  με το ΙΡΑΝ και από ότιφαίνεται με Ρωσία.
   
   
   Ακόμα προσπαθεί να δημιουργήσει κοινοπολιτεία τουρκόφωνων χωρών και προχωρεί σε μετεξέλιξη της σε πυρηνική δύναμη.
   Επιπλέον προχωρεί στην απόκτηση αεροπλανοφόρου, κτλ
   
   
   Προφανώς η Τουρκία μετεξελλίσσεται στη μία από τις δύο μεγάλες δυνάμεις της περιοχής.
   
   
   Η άλλη είναι το Ισραήλ.
   
   
3. Του  Ισραήλ όπως και της  Κύπρου κιδυνεύει στο μέλλον η ύπαρξη του.
   Σήμερα το Ισραήλ είναι ίσως η ισχυρότερη δύναμη της περιοχής με εξαιρετική τεχνολογία, ακόμα και με πυρηνικά όπλα.
   
   
   Φαίνεται ακόμα ότι το Ισραήλ έχει τη δυνατότητα ποικιλοτρόπως να καθορίζει αυτό σε πολλά θέματα την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.
    Η Κοντολίζα πολλές φορές δείχνει να αντιμετωπίζει την υπουργό εξωτερικών του Ισραήλ ως εάν η υπουργός του Ισραήλ να ήταν  η προϊσταμένη της.
   
   
   Λογικά επίσης το Ισραήλ θα πρέπει να ανησυχεί για την ανωτέρω εξέλιξη της Τουρκίας που υπό ορισμένες προυποθέσεις στο μέλλον (πλήρης απόσχιση Τουρκίας από το αμερικανικό άρμα, κτλ) θα αποτελούσε κίνδυνο για τα συμφέροντα του.
   
   
   Πιστεύω επίσης ότι το Ισραήλ δεν θα ήθελε στο μέλλον μία τουρκική Κύπρο σε απόσταση 60 μιλίων από αυτό.
   
   
   Συμπέρασμα:  Το Ισραήλ που σήμερα  είναι  ίσως ο σπουδαιότερος παράγοντας  της περιοχής  θα πρέπει να έχει συμφέροντα που δεν ταυτίζονται με τα τουρκικά παρά την ύπαρξη κάποιας μεταξύ τους συνθήκης.
   
   
4. Άλλη αξιόλογη δύναμη της περιοχής είναι η Αίγυπτος που διατηρεί αξιόλογες σχέσεις με το Ισραήλ.
   
   
5. Δεν θα αναφερθώ στον τρόπο που η Ελλάδα αντιμετωπίζει όλα τα ανωτέρω (δήθεν προοπτική Τουρκίας σε ΕΕ, κτλ) που την οδηγεί σε οδυνηρές υποχωρήσεις στα εθνικά θέματα (Αιγαίο, Θράκη, κτλ., όχι Κύπρος γιατί από μακρού έπαψε κατά τη γνώμη μου η Κύπρος να αποτελεί για την επίσημη ελληνική εξωτερική πολιτική, εθνικό θέμα).
   
   
   Σίγουρα ο τρόπος αυτός μαζί με το ότι έχει αφεθεί στα κελεύσματα των αμερικάνων, οδηγεί δυστυχώς  την Ελλάδα στο γίνει κάποιο είδος πρωτεκτοράτου της Τουρκίας. 
   
   
   Το ερώτημα είναι τί θα  πρέπει να κάνει η Κύπρος του Παπαδόπουλου,γιατι μία Κύπρος του Χριστόφια νομίζω ότι προόρισται να γίνει τουρκική .
   
   
   Η Κύπρος σήμερα στηρίζεται για την επιβίωση της, στην Ελλάδα,  στα Ηνωμένα Έθνη και στην ΕΕ. Προσπάθησε φαίνεται να δημιουργήσει και κάποια σχέση με τη Γαλλία,  που  σήμερα με το Σαρκοζί  φαίνεται ότι δεν της εξασφαλίζει τίποτε.
   Όλα δείχνουν ότι η Ελλάδα είτε δεν μπορεί  είτε δεν θέλει   είτε και τα δύο να εξασφαλίσει τη μη τουρκοποίηση της Κύπρου και τον μη αφανισμό στο μέλλον του ελληνισμού της Κύπρου.
   
   
   (Φαίνεται ότι ούτε ζωτικά της συμφέροντα στο Αιγαίο και στη Θράκη δεν λαμβάνει τα απαιτούμενα μέτρα για να τα κατοχυρώσει).
   
   
   Από ότι συνεπώς φαίνεται, όλοι οι παράγοντες όπου στηρίζει η Κύπρος την ύπαρξη της (πλην της  άμυνας της  που έχει όμως μπροστά της μία πανίσχυρη Τουρκία),ταυτίζονται σε ένα. Τις ΗΠΑ, στο έλεος των οποίων είναι η Κύπρος σήμερα.
   
   
   Έτσι η Κύπρος οδεύει σε λύση  Τουρκοποίησης της τύπου ΑΝΑΝ(που την ονομάζουν οι ποικίλοι πεμπτοφαλαγγίτες στην Ελλάδα και στην Κύπρο, αποφυγή δήθεν διχοτόμησης), με παραμονή  παραμονή μόνιμα των τουρκικών στρατευμάτων κτλ., και  σίγουρο  αφανισμό μελλοντικά του ελληνισμού της.
   
   
   Ερώτημα. Θα πρέπει η Κύπρος να προσπαθήσει να πλησιάσει το Ισραήλ για κάποια σχέση που να  την βοηθεί να αποφύγει όσα της ετοιμάζουν οι αμερικάνοι; 
   Και αν ναι, με ποία ανταλλάγματα;
   Μήπως τη συνεκμετάλλευση των πετρελαίων ή και άλλα;
   Μήπως  θα μπορούσε, Κύπρος, Ισραήλ και Αιγυπτος να αποτελέσουν ένα είδος συμμαχίας;
   
   
   Με εξαιρετικό σεβασμό και εκτίμηση

           Ευριπίδης Μπίλλης