Η ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου

www.apostoloupanos.gr

Η Αλβανία συγκροτήθηκε ως Κράτος με τη Συνθήκη του Λονδίνου τον Μάιο του 1913 και τα σύνορά της καθορίστηκαν με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας στις 17 Δεκεμβρίου 1913. Οι τότε μεγάλες δυνάμεις – ΗΠΑ, Αγγλία, Γερμανία, Ρωσία, Γαλλία και Αυστροουγγαρία - συμπεριέλαβαν στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος και το κομμάτι της Βορείου Ηπείρου. Να σημειωθεί πως κατά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο (1912-1913) το τμήμα της Βορείου Ηπείρου,

είχε ελευθερωθεί από τον ελληνικό στρατό.

Αυτή η απόφαση των μεγάλων δυνάμεων, βρήκε αντίθετους τους κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι ήσαν Έλληνες και από τη στιγμή που αγνόησαν την διατυπωμένη απόφασή τους για Ένωση με την μητέρα Ελλάδα, επαναστάτησαν με αποτέλεσμα την δημιουργία της “ανεξάρτητης πολιτείας της Αυτονόμου Ηπείρου” στις 17 Φεβρουαρίου 1914. Έτσι, άρχισε ο Αυτονομιακός Αγώνας της Βορείου Ηπείρου και την ημέρα αυτή στο Αργυρόκαστρο υψωνόταν η Σημαία με τον Σταυρό και τον Δικέφαλο Αετό. Αυτός ο αγώνας των Βορειοηπειρωτών είχε ως αποτέλεσμα να συναντηθούν μέλη της Διεθνούς Επιτροπής, εκπρόσωποι της αλβανικής κυβέρνησης καθώς επίσης και εκπρόσωποι της Αυτονόμου Ηπείρου (Αλ.Καραπάνος και Γ.Ζωγράφος) στους Αγίους Σαράντα, για να συζητήσουν το ζήτημα. Ακολούθως, στην Κέρκυρα νομιμοποιήθηκαν τα συμφωνηθέντα με την υπογραφή ενός Πρωτοκόλλου την 17^η Μαΐου 1914, που ονομάσθηκε “Πρωτόκολλο της Κέρκυρας”. Σ΄ αυτό το Πρωτόκολλο καθιερωνόταν επίσημα ως “Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός”, ο Ελληνισμός της περιοχής και η Αυτόνομη Πολιτεία, αναγνωριζόταν ως “Βόρειος Ήπειρος”. Παραχωρείτο δε, πλήρες καθεστώς Αυτονομίας, δηλαδή, διοικητικής, δικαστικής, εκπαιδευτικής και θρησκευτικής.

Δυστυχώς όμως, η Αλβανία ουδέποτε εφάρμοσε αυτή τη συμφωνία, παρ΄ ότι την είχε αποδεχθεί με την υπογραφή της και παρ΄ ότι ήταν εγγυήτριες οι 6 μεγάλες δυνάμεις της εποχής. Οι Αλβανοί καταπίεζαν αφόρητα τους Βορειοηπειρώτες και τους στερούσαν όλα τα υπογραφέντα δικαιώματα. Έτσι, αποφασίστηκε το 1946 στην Κοινωνία των Εθνών (σήμερα Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης) να τεθεί προς επίλυση το ζήτημα, μαζί με το Αυστριακό και το Γερμανικό. Ωστόσο, το Αυστριακό ζήτημα λύθηκε το 1955 με την πλήρη ανεξαρτησία και μόνιμη ουδετερότητα της Αυστρίας, το Γερμανικό ζήτημα λύθηκε το 1991 με την Ένωση των δυο Γερμανιών, και παραμένει σε εκκρεμότητα το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα.

Αξίζει να σημειωθεί πως με το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ανέλαβε δικτατορικά την διακυβέρνηση της Αλβανίας, ο κομμουνιστής Ενβέρ Χότζας μέχρι τον θάνατό του το 1985. Στις ημέρες του Χότζα η Αλβανία ήταν ένα φεουδαρχικό κατάλοιπο της οθωμανικής κατοχής στην Ελλάδα. Το Ελληνικό στοιχείο της Βορείου Ηπείρου εξορίστηκε και φυλακίστηκε. Τους στερήθηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, τους στερήθηκε η Ορθόδοξη Πίστη, η εκμάθηση της γλώσσας των προγόνων τους. Ήταν τόσο στυγνό και απάνθρωπο το καθεστώς Χότζα, ώστε αγανάκτησε και ο ηγέτης της Σοβιετικής Ενώσεως, Νικίτα Χρουστσόφ, και ζήτησε από τον Ενβέρ Χότζα να σεβασθεί το “Πρωτόκολλο της Κέρκυρας” και να παραχωρήσει αυτονομία στους Έλληνες Βορειοηπειρώτες. Η άρνηση του Χότζα οδήγησε σε βαθιά ρήξη τη χώρα του με τη Σοβιετική Ένωση.

Ωστόσο, το ερώτημα είναι για το ποιες ενέργειες έκαναν όλες οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις της Ελλάδος, προκειμένου να προστατέψουν τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου; Τι διπλωματικές ενέργειες έκαναν προκειμένου να τηρείται το “Πρωτόκολλο της Κέρκυρας”; Δεν έκαναν απολύτως τίποτε γιατί απλά ήταν όλες προδοτικές κυβερνήσεις που δεν αγωνίσθηκαν ποτέ για τα δίκαια των Ελλήνων και της μάνας γης. Δημιούργησαν και εξακολουθούν να ανέχονται την κατοχή της Βορείου Ηπείρου, όπως και την κατοχή του Βορείου τμήματος της Κύπρου μας. Αποδέχτηκαν διεθνώς να ονομάζεται η Βόρειος Ήπειρος, Νότια Αλβανία και το Βόρειος Ήπειρος, είναι όρος απαγορευτικός ακόμη και για το εσωτερικό της χώρας. Απαγόρεψαν τους παιάνες που τραγουδούσαν οι στρατιώτες μας στους στρατώνες – έχω μια αδελφή, κουκλίτσα αληθινή, τη λένε Βόρειο Ήπειρο, την αγαπώ πολύ - και οι οποίοι θύμιζαν πως η Βόρειος Ήπειρος είναι ΕΛΛΗΝΙΚΗ.

Κατά τα άλλα, λόγια κατά καιρούς, ωραία λόγια και μεγάλα σαν αυτά που είχε πει ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο "Γέρος της Δημοκρατίας" σε ομιλία του στη Βουλή στις 12 Ιουνίου 1960: «Εκείνο πάντως το οποίο οφείλουν όλαι αι Ελληνικαί Κυβερνήσεις να γνωρίζουν, είναι ότι το θέμα της Βορείου Ηπείρου υφίσταται. Και εκείνον το οποίον απαγορεύεται εις τον αιώνα, είναι δι΄ οιονδήποτε λόγον η απάρνησις του ιερού αιτήματος…..Καθ΄ όσον αφορά την Βόρειο Ήπειρο... η διεκδίκησις είναι ιερά και απαράγραπτος».

Στις ημέρες μας, ένας εκ των πολύ ολίγων που αγωνίζονται για το Βορειοηπειρωτικό, με απαράμιλλο σθένος, εξαντλώντας τις ανθρώπινες αντοχές του και έχοντας άγνοια του κινδύνου που ελλοχεύει αυτής της στάσεως, είναι ο Μητροπολίτης Πωγωνιανής Δρυινουπόλεως και Κονίτσης, Ανδρέας. Ο σεμνός Μητροπολίτης συνεχίζει το θεάρεστο Εθνικό έργο που του κληρονόμησε η Μεγάλη προσωπικότητα της Εκκλησίας και του Έθνους, ο μακαριστός Σεβαστιανός. Εκτός των πύρινων λόγων του σε κάθε δοθείσα ευκαιρία, είναι η Αγία Μητρόπολή του, η εκδότης του τριμηνιαίου περιοδικού “Βορειοηπειρωτικό Βήμα”. Προσωπικά, και άλλες φορές κατά το παρελθόν έχω αναφερθεί σε κείμενα αυτού του περιοδικού. Έτσι, και σήμερα θα σας παραθέσω δυο μικρά κείμενα για να καταλάβετε τι ακριβώς παίζεται στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και στο εξωτερικό. Θα συνειδητοποιήσετε λοιπόν, γιατί το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα έχει ενταφιασθεί ή έχει οδηγηθεί στις καλένδες. Γιατί, οι κυβερνήσεις μας δεν διεκδικούν τα συμφωνηθέντα του “Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας”, αλλά ταυτόχρονα ανέχονται από τους κακούς γείτονες να εγείρουν ανύπαρκτα ζητήματα όπως, το επονομαζόμενο “Τσάμικο”.

ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΑΡΑΓΕ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ;

Στις 28 Απριλίου 2014, η αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Αμύνης, Φώφη Γεννηματά υπέγραψε με την Αλβανή ομόλογό της Μιμί Κοντέλι, το πρόγραμμα στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας. Χαρακτήρισε την Ελλάδα και την Αλβανία “παράγοντες σταθερότητας στα Βαλκάνια και στην Νοτιοανατολική Ευρώπη”. Ακόμη, επεσήμανε ότι η Ελληνική μειονότητα στην Αλβανία και οι εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανοί οικονομικοί μετανάστες στην Ελλάδα, αποτελούν ισχυρές γέφυρες επικοινωνίας, φιλίας και αλληλοεκτιμήσεως. Τέλος, δήλωσε ότι συναντήθηκε και με εκπροσώπους της ελληνικής μειονότητας. Όμως, από όσα γνωρίζουμε ούτε μια φορά δεν έγινε αναφορά από την υπουργό μας στον όρο Βόρειος Ήπειρος και Βορειοηπειρώτες. Η κ. υπουργός άραγε γνωρίζει τι συμβαίνει στη Βόρειο Ήπειρο; Ότι εξακολουθεί η καταπίεσή της από τη γείτονα; Ή μήπως, έκανε απλώς ένα τουριστικό ταξιδάκι αναψυχής;

ΤΥΦΛΗ Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ!

Η Ε.Ε. δίνει απλόχερα στην Αλβανία, χωρίς όμως, να βλέπει το δράμα των Βορειοηπειρωτών, που συνεχίζεται εξ αιτίας του μίσους των Αλβανών προς τους Έλληνες. Τώρα, έχουμε άλλο ένα δείγμα του αλβανικού μισελληνισμού ή σωβινισμού. Συγκεκριμένα, στα Ακροκεραύνια Όρη, στον δρόμο Χειμάρρα – Αυλώνα, οι Αλβανοί τοποθέτησαν ένα μνημείο με μια επιγραφή στα αλβανικά, που λέει: «Ο λαός της περιοχής των Δουκάτων, μαζί με τις δυνάμεις της κυβέρνησης της Αυλώνας, αμυνθήκαμε για την ανεξαρτησία από την επίθεση των σωβινιστών Ελλήνων». Αλλά το 1912, στο οποίο αναφέρεται η επιγραφή, η Αλβανία δεν είχε ακόμη δημιουργηθεί σαν κράτος. Ο πόλεμος ήταν Ελληνοτουρκικός και οι “σωβινιστές” Έλληνες δεν ήταν παρά μαχητές, που απελευθέρωναν την πατρίδα τους, μετά από αιώνες Οθωμανικής κυριαρχίας! Τέτοια θέματα, όπως και η κατάληψη του Ναού της Πρεμετής, δεν τα γνωρίζει η ΕΕ; Ασφαλώς και τα γνωρίζει! Δεν γνωρίζει όμως, το θεϊκό πρόσταγμα: “Δικαιοσύνη μάθετε οι ενοικούντες επί της γης”.

Και όλα αυτά από έναν αγνώμονα και αχάριστο λαό, προς μια χώρα την Ελλάδα, που υπήρξε γι΄ αυτούς η “γη της επαγγελίας”. Που την δεκαετία του ΄90 με την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος του Χότζα, κατηφόρισαν στην Ελλάδα, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, 1,5 εκ. Αλβανοί. Αυτό το μεταναστευτικό κύμα, ήταν το μεγαλύτερο μεταναστευτικό κύμα στον κόσμο κατ΄ αναλογία κατοίκων. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, οι Αλβανοί που ζούσαν στη Ελλάδα το 2010, έφταναν τις 677 χιλιάδες! Έτσι, έζησαν και ανοικοδόμησαν τη χώρα τους!

Κλείνοντας, να στείλω ένα μήνυμα προς τους εδώ κυβερνώντες, αλλά και τους προύχοντες της ΕΕ. Εκτός του “Πρωτόκολλου της Κέρκυρας”, δεν υπάρχει καμιά άλλη διεθνής πράξη. Το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα εξακολουθεί και παραμένει ανοικτό. Η συνοριακή γραμμή Ελλάδος – Αλβανίας υφίσταται μόνο de facto και όχι de jure. Ως εκ τούτου, η Βόρειος Ήπειρος είναι γη Ελληνική!