Σπεσιαλίστες της Ευρώπης στο Economist, οι δυο συγγραφείς, που είναι υποστηρικτές των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης.
Αρχίζουν από την αξιολόγηση των οικονομικών και κοινωνικο-πολιτικών λογικών για το ευρώ.
Περιγράφουν το ελεύθερο εμπόριο και την ευημερία που μια αμοιβαία εξάρτηση οικονομικής ένωσης φάνηκε να προτείνει. Παρ “όλα αυτά, εξετάζουν την επιθυμία για μια επεκτατική Ευρωζώνη με έλεγχο των εθνικών οικονομικών αδυναμιών. Οι συντάκτες λακωνικά εξηγούν, «Μετά την είσοδο της Ελλάδας.. η διασκέδαση άρχισε πραγματικά.»
Για τον Peet και La Guardia, οικονομική υποβάθμιση της ΕΕ δεν έχει ενιαία αιτία. Μάλλον, αυτό προέρχεται από την ελαττωματική οικονομική θεωρία. Οι συγγραφείς εξηγούν πώς, στην πορεία της οικονομικής κρίσης του 2008, έπεσε φθηνό χρήμα (λόγω των χαμηλών επιτοκίων) και επέτρεψε στις οικονομές της Ευρωζώνης να διατηρήσουν μεγάλες εξωτερικές ανισορροπίες.
«Έτσι γεννήθηκε, το μεγάλο παράδοξο της οικονομικής και νομισματικής ένωσης», γράφουν. «Oι χώρες για να επιβιώσουν μέσα σε αυτό, έπρεπε να κάνουν βαθύτερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους, όμως η πίεση για την προώθηση των μεταρρυθμίσεων αυτών μειώθηκε από την διάθεση των χρηματοπιστωτικών αγορών. «Το ευρώ κρύβει τα λάθη της οικονομικής πολιτικής των μεμονωμένων κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αναλύοντας τις ατέλειες αυτές, οι συγγραφείς γράφουν πως ο «Πολωνός υδραυλικός», μια προσιτή και παραγωγική υπηρεσία των εργαζομένων-αντιμετωπίζεται επιφυλακτικά στη Δυτική Ευρώπη (ο ανταγωνισμός βοηθά τους καταναλωτές, αλλά πονάει παγιωμένες βιομηχανίες). Η ΕΕ έχει αγκαλιάσει την οικονομική απελευθέρωση, παρά μόνο όταν τα κράτη μέλη συνενώνονται γύρω από αυτό. Αυτή η έλλειψη συναίνεσης είναι ένα βασικό θέμα μιας ατυχούς Ένωσης.
Ο δημοσιονομικός εφιάλτης της Ευρώπης έχει επεκταθεί καθώς και η ισχύς των εθνικών ηγετών και η μειωμένη παραδοχή και αντιμετώπιση της διογκωμένης γραφειοκρατίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε ένα από τα πολλά χρήσιμα γραφήματα, Peet και La Guardia απεικονίζουν μειωμένη υποστήριξη για συγκεντρωτισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το έλλειμμα αυτό έχει ενθαρρύνει τους εθνικούς ηγέτες να συνεχίσουν εγχώριες εμπορεύσιμες πολιτικές.
Peet και La Guardia είναι σταθερά πιστοί στην ανάγκη μεταρρύθμισης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. «Προς το παρόν,» σημειώνουν, «πολλοί Ευρωπαίοι ψηφοφόροι έχουν ελάχιστη κατανόηση του τι πραγματικά κάνουν οι εκπρόσωποί τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Για τους περισσότερους απλούς Ευρωπαίους το Κοινοβούλιο φαίνεται να είναι μέρος του προβλήματος των απομακρυσμένων και σε μεγάλο βαθμό ανεξήγητων ιδρύματων, και όχι μέρος της λύσης «.
Οι συγγραφείς αναφέρουν ότι ανώτερος αξιωματούχος της ΕΕ, περιγράφει το ευρώ ως «ένα σκάφος αναψυχής … επικίνδυνο σε ανοικτές θάλασσες, με ελλέιψεις σωσίβιων λέμβων, ή ακόμα και χωρίς εκπαιδευμένο πλοίαρχο και πλήρωμα…»
Η εισήγησή τους είναι τα κράτη μέλη της ΕΕ να δέχονται μεγαλύτερη εθνική εξουσία σε αντάλλαγμα μια πιο ομοσπονδιακή ένωση. Όμως, ενώ τα οικονομικά επιχειρήματα τους είναι ισχυρά, οι συντάκτες παραμελούν την τοξικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πολλοί πιστεύουν ότι η ΕΕ είναι απλά πάρα πολύ δυσλειτουργική να μεταρρυθμιστεί.
Με πολλούς τρόπους, η πολιτική συναίνεση στην Ευρώπη δεν προχώρησε. Σήμερα, μια πιο ομοσπονδιοποιημένηΕυρώπη είναι ανάθεμα για πολλούς ψηφοφόρους. Η ΕΕ είναι πιθανό να παραμείνει…όλο και πιο δυσαρεστημένη ένωση.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.