H
μεγάλη επιτυχία της Εθνικής μας ομάδας ποδοσφαίρου στο Μουντιάλ της
Βραζιλίας, ήταν αυτό που έκανε τις πολλές χιλιάδες των Ελλήνων φιλάθλων
ανά την Ελλάδα και όχι μόνο, να βγουν στους δρόμους και να γιορτάζουν,
πανηγυρίζοντας με κάθε τρόπο αυτή τη πρόκριση!!!
Ήταν δε τόσο μεγάλοι και μαζικοί οι πανηγυρισμοί, που νόμιζε κανείς ότι η χώρα μας κέρδισε κάτι πολύ μεγάλο και σημαντικό, που χρόνια τώρα επιζητούσε…
Και τί μπορεί να ήταν αυτό;
Μήπως η ανάκτηση της βεβαιότητας, ότι όταν η Ελλάδα προσπαθεί με σοβαρότητα, κερδίζει;
Μήπως οι ελληνικές σημαίες στις κερκίδες του γηπέδου που εκπροσωπούσαν όλη την Ελλάδα;
Ήταν το ξέσπασμα ενός πικραμένου λαού, που του στέρησαν τη χαρά εδώ και τέσσερα χρόνια;
Ήταν η χαρά μιας μεγάλης συγκέντρωσης κόσμου, χωρίς παρέμβαση δυνάμεων καταστολής;
Ή μήπως ήταν η επιβεβαίωση, ότι το «σύστημα» μας αποσπά την προσοχή από τα καθημερινά μας προβλήματα, προσφέροντας αυτό που οι Ρωμαίοι αποκαλούσαν «panem et circenses», δηλαδή «άρτον και θεάματα», με την διπλή ερμηνεία, ότι η εξουσία ευτελίζεται με το να εξαγοράζει την κοινωνική γαλήνη, αλλά και ο λαός ευτελίζεται αρκούμενος σε ασήμαντες απολαβές, αναφερόμενοι στο λίγο ψωμί που μοίραζε ο κάθε αυτοκράτορας σε όσους ερχόταν να παρακολουθήσουν π.χ. τον Ιππόδρομο, με σκοπό να τους αποσπά την προσοχή από τα καθημερινά μεγάλα κοινωνικά προβλήματα που ζούσαν;
Στη δική μας περίπτωση, αναφερόμενοι στην παγκοσμιοποιημένη βιομηχανία του αθλητικού θεάματος, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι, αν ο ένας στόχος του Μουντιάλ είναι η μεγάλη κερδοφορία των διοργανωτών και των με κάθε τρόπο εμπλεκομένων σ’ αυτή την διοργάνωση, π.χ. ΜΜΕ, τουρισμός, εμπόριο κ.λ.π. ο δεύτερος είναι ο κύριος στόχος, που πάντα οι μεγάλοι, παγκόσμια κρατούντες, μεταχειρίζονταν με επιτυχία, θα έλεγα, ώστε ο κάθε λαός να απασχολείται όσο περισσότερο γίνεται με αυτό το θέαμα, για να χαλαρώνουν, ή και μην υπάρχουν κοινωνικές ταραχές στη διακυβέρνησή τους, από τις τοπικές πολιτικές ηγεσίες.
Ταυτόχρονα, μέσω του θεάματος των αγώνων του Μουντιάλ, έχουμε και το φαινόμενο μιας κάποιας προσωρινής ανάπαυλας της μάχης, που δίνουν οι περισσότεροι λαοί με την θλίψη και την κατήφεια, από τα άλυτα σχεδόν, προβλήματά τους. Προβλήματα, που τους έχει φορτώσει η προσπάθεια εφαρμογής εξαναγκαστικής παγκοσμιοποίησης, την οποία προσπαθούν να τους επιβάλλουν οι κυβερνήσεις τους, εξυπηρετώντας παγκόσμιες χρηματιστηριακές και τραπεζικές ανάγκες υπέρμετρης φορολογίας και κερδοφορίας, που τα τελευταία χρόνια γιγαντώθηκαν…
Έτσι μπορώ να ερμηνεύσω τις αυθόρμητες γιορταστικές εκδηλώσεις των απανταχού Ελλήνων, οι οποίοι με κίνητρο την σπουδαία νίκη της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου, επωφελήθηκαν να χαρούν και να διαδηλώσουν ομαδικά, αποβάλλοντας λίγη πίκρα από τα μνημονιακά βάσανα…
Ακόμη, θέλουν μέσα από τέτοιες νίκες, να ξεχάσουν για λίγο ότι η ανεργία ξεπέρασε το 35% και στους νέους το 65%, τις χιλιάδες επιχειρήσεις που έβαλαν λουκέτο, τους μισθούς πείνας των 400 και 500 ευρώ, (σε όσους «τυχερούς» βρίσκουν δουλειά), τις περικοπές μισθών και συντάξεων, τη διάλυση των εργασιακών συμβάσεων, τα χαράτσια, την ανελέητη φορολογία και γενικά το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται το μεγαλύτερο τμήμα του λαού μας, από το οποίο, όλως παραδόξως, επιμένει να «αρμέγει» οικονομικά η σημερινή κυβέρνηση…
Θα αναρωτηθείτε εύλογα, και με ποιό τρόπο θα πρέπει οι λαοί να παίρνουν ανάσες χαράς και ανακούφισης, στα μεγάλα και δύσκολα κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα;
Η δική μου άποψη είναι ότι οι λαοί θα πρέπει να έχουν όλο τον αέρα χαράς και ανακούφισης, δικό τους, αφού τον κερδίσουν με συγκροτημένους κοινούς, ειλικρινείς και σοβαρούς αγώνες, που θα ανατρέψουν και θα νικήσουν κάθε αντίπαλο και θα επιβάλλουν ισότητα, δικαιοσύνη, ελευθερία, ισονομία και κυρίως ελπίδα για παγκόσμια ειρήνη και ευημερία.
Αυτό βέβαια δεν είναι ούτε απλό, ούτε εύκολο. Ο κάθε λαός, πρέπει να ξεκινήσει τον αγώνα στο δικό του γήπεδο, με τους τοπικούς αντιπάλους, αλλά και τους φιλάθλους στη κερκίδα με το μέρος του. Υπάρχουν άλλωστε διάφορα προηγούμενα ιστορικά πρότυπα αγώνων, από διάφορες χώρες του κόσμου, που μπορεί να εφαρμόσει ο κάθε λαός για να νικήσει…
Εκτός και αν συνηθίσαμε και μας αρέσουν πάρα πολύ τα… Μουντιάλ…
Ντίνος Μπάνος
Ήταν δε τόσο μεγάλοι και μαζικοί οι πανηγυρισμοί, που νόμιζε κανείς ότι η χώρα μας κέρδισε κάτι πολύ μεγάλο και σημαντικό, που χρόνια τώρα επιζητούσε…
Και τί μπορεί να ήταν αυτό;
Μήπως η ανάκτηση της βεβαιότητας, ότι όταν η Ελλάδα προσπαθεί με σοβαρότητα, κερδίζει;
Μήπως οι ελληνικές σημαίες στις κερκίδες του γηπέδου που εκπροσωπούσαν όλη την Ελλάδα;
Ήταν το ξέσπασμα ενός πικραμένου λαού, που του στέρησαν τη χαρά εδώ και τέσσερα χρόνια;
Ήταν η χαρά μιας μεγάλης συγκέντρωσης κόσμου, χωρίς παρέμβαση δυνάμεων καταστολής;
Ή μήπως ήταν η επιβεβαίωση, ότι το «σύστημα» μας αποσπά την προσοχή από τα καθημερινά μας προβλήματα, προσφέροντας αυτό που οι Ρωμαίοι αποκαλούσαν «panem et circenses», δηλαδή «άρτον και θεάματα», με την διπλή ερμηνεία, ότι η εξουσία ευτελίζεται με το να εξαγοράζει την κοινωνική γαλήνη, αλλά και ο λαός ευτελίζεται αρκούμενος σε ασήμαντες απολαβές, αναφερόμενοι στο λίγο ψωμί που μοίραζε ο κάθε αυτοκράτορας σε όσους ερχόταν να παρακολουθήσουν π.χ. τον Ιππόδρομο, με σκοπό να τους αποσπά την προσοχή από τα καθημερινά μεγάλα κοινωνικά προβλήματα που ζούσαν;
Στη δική μας περίπτωση, αναφερόμενοι στην παγκοσμιοποιημένη βιομηχανία του αθλητικού θεάματος, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι, αν ο ένας στόχος του Μουντιάλ είναι η μεγάλη κερδοφορία των διοργανωτών και των με κάθε τρόπο εμπλεκομένων σ’ αυτή την διοργάνωση, π.χ. ΜΜΕ, τουρισμός, εμπόριο κ.λ.π. ο δεύτερος είναι ο κύριος στόχος, που πάντα οι μεγάλοι, παγκόσμια κρατούντες, μεταχειρίζονταν με επιτυχία, θα έλεγα, ώστε ο κάθε λαός να απασχολείται όσο περισσότερο γίνεται με αυτό το θέαμα, για να χαλαρώνουν, ή και μην υπάρχουν κοινωνικές ταραχές στη διακυβέρνησή τους, από τις τοπικές πολιτικές ηγεσίες.
Ταυτόχρονα, μέσω του θεάματος των αγώνων του Μουντιάλ, έχουμε και το φαινόμενο μιας κάποιας προσωρινής ανάπαυλας της μάχης, που δίνουν οι περισσότεροι λαοί με την θλίψη και την κατήφεια, από τα άλυτα σχεδόν, προβλήματά τους. Προβλήματα, που τους έχει φορτώσει η προσπάθεια εφαρμογής εξαναγκαστικής παγκοσμιοποίησης, την οποία προσπαθούν να τους επιβάλλουν οι κυβερνήσεις τους, εξυπηρετώντας παγκόσμιες χρηματιστηριακές και τραπεζικές ανάγκες υπέρμετρης φορολογίας και κερδοφορίας, που τα τελευταία χρόνια γιγαντώθηκαν…
Έτσι μπορώ να ερμηνεύσω τις αυθόρμητες γιορταστικές εκδηλώσεις των απανταχού Ελλήνων, οι οποίοι με κίνητρο την σπουδαία νίκη της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου, επωφελήθηκαν να χαρούν και να διαδηλώσουν ομαδικά, αποβάλλοντας λίγη πίκρα από τα μνημονιακά βάσανα…
Ακόμη, θέλουν μέσα από τέτοιες νίκες, να ξεχάσουν για λίγο ότι η ανεργία ξεπέρασε το 35% και στους νέους το 65%, τις χιλιάδες επιχειρήσεις που έβαλαν λουκέτο, τους μισθούς πείνας των 400 και 500 ευρώ, (σε όσους «τυχερούς» βρίσκουν δουλειά), τις περικοπές μισθών και συντάξεων, τη διάλυση των εργασιακών συμβάσεων, τα χαράτσια, την ανελέητη φορολογία και γενικά το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται το μεγαλύτερο τμήμα του λαού μας, από το οποίο, όλως παραδόξως, επιμένει να «αρμέγει» οικονομικά η σημερινή κυβέρνηση…
Θα αναρωτηθείτε εύλογα, και με ποιό τρόπο θα πρέπει οι λαοί να παίρνουν ανάσες χαράς και ανακούφισης, στα μεγάλα και δύσκολα κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα;
Η δική μου άποψη είναι ότι οι λαοί θα πρέπει να έχουν όλο τον αέρα χαράς και ανακούφισης, δικό τους, αφού τον κερδίσουν με συγκροτημένους κοινούς, ειλικρινείς και σοβαρούς αγώνες, που θα ανατρέψουν και θα νικήσουν κάθε αντίπαλο και θα επιβάλλουν ισότητα, δικαιοσύνη, ελευθερία, ισονομία και κυρίως ελπίδα για παγκόσμια ειρήνη και ευημερία.
Αυτό βέβαια δεν είναι ούτε απλό, ούτε εύκολο. Ο κάθε λαός, πρέπει να ξεκινήσει τον αγώνα στο δικό του γήπεδο, με τους τοπικούς αντιπάλους, αλλά και τους φιλάθλους στη κερκίδα με το μέρος του. Υπάρχουν άλλωστε διάφορα προηγούμενα ιστορικά πρότυπα αγώνων, από διάφορες χώρες του κόσμου, που μπορεί να εφαρμόσει ο κάθε λαός για να νικήσει…
Εκτός και αν συνηθίσαμε και μας αρέσουν πάρα πολύ τα… Μουντιάλ…
Ντίνος Μπάνος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Η φιλοξενία και οι αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων, τα σχόλια και οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά. Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.