ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΑΦΕΝΤΗΣ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ;

Του Γεωργίου Ελ. Χατζιδάκη 

Είχα την αμφιλεγόμενη «τύχη» να έχω νιώσει «στο πετσί» μου τι εστί Ευάγγελος Βενιζέλος και πόσο σάπιος λακές και μίσθαρνο όργανο είναι από τα πρώιμα χρόνια του, ήτοι από τα μέσα δεκαετίας 1990. Πιο συγκεκριμένα, ως ανερχόμενο στέλεχος διαφημιστικών εταιρειών τότε, είχα ζήσει από κοντά την επεξεργασία και τελική εφαρμογή του φερώνυμού του Νόμου περί ΜΜΕ. Ο νόμος αυτός, που αρχική έμπνευση ισχυριζόταν πως αντλούσε από το loi Chapin της Γαλλίας, απέδειξε περίτρανα σε όλους μας πόσο υποταγμένος στο τότε αφεντικό του (καθώς και πολλών άλλων πολιτικών «ανδρών» που κάποια λεπτή ειρωνία της φύσης τους ένδυσε με δίποδη αντί έρπουσα μορφή...), τον περίφημο Λαμπράκη, ήταν.

Αντί λοιπόν των εθνοευεργετικών διατάξεων του αντίστοιχου γαλλικού νόμου (που προβλέπει ποσόστωση τοπικά παραγώμενου προγράμματος και ελέγχει και απαγορεύει την υπερβολική χρήση ξένων λέξεων στα ΜΜΕ) ο Βενιζέλειος ήταν «κομμένος και ραμμένος» στα μέτρα του αφέντη του (το αφεντικό αρμόζει σε τίμιους ανθρώπους που δουλεύουν για τίμια αφεντικά...). Ενδεικτικά μόνο αναφέρω ότι «δένει τα χέρια» του Δημόσιου τομέα με υποχρεωτική αναλογία 60% της διαφημιστικής του δαπάνης στα Έντυπα Μέσα (σε μια εποχή που κανείς δε διέθετε πάνω από 25%, πλην πολύ εξειδικευμένων), που ήταν το «δυνατό χαρτί του Λαμπράκη. Φρόντισε επίσης να επέμβει βίαια στην ελεύθερη αγορά της διαφήμισης μειώνοντας τα κέρδη των διαφημιστικών, προφανώς προς ώφελος επίσης των ΜΜΕ. Είχε μάλιστα ισχυριστεί, το ανθρωποειδές αυτό, στη Βο(υ)λή ότι «η Δημοκρατία απειλείται από τις Διαφημιστικές» για να εισπράξει την ευστοχότατη, «πληρωμένη» απάντηση του Μητσοτάκη «εξ΄όσων γνωρίζω, παγκοσμίως η Δημοκρατία απειλείται από τα ΜΜΕ και ουδόλως από τις Διαφημιστικές». Ο, προσφάτως εκθρονισθείς, επίτιμος κάτι είχε «γευτεί» από τη Χούντα των ΜΜΕ...

Το πιο αστείο βέβαια ήταν που περιέλαβε στο νόμο και ένα σωστό άρθρο, αυτό που μετέθετε την ευθύνη καταβολής του Αγγελιοσήμου (ενός αισχρού, Μεσαιωνικού, φόρου υπέρ τρίτων που τροφοδοτεί τα ταμεία συνταξιοδοτήσεως των παπαγάλων-δημοσιογράφων, εφ’ όσον είναι «πιστά φανταράκια»...), από τα ΜΜΕ στους διαφημιζόμενους-διαφημιστικές. Έτσι, το 1995, άρχισαν για πρώτη φορά να εισρέουν ΔΙΣ από το Αγγελιόσημο στα ταμεία, αφού μέχρι τότε οι «βαρόνοι» (τίτλος παράλογα τιμητικός για τύπους ουδόλως ευπατρίδες όπως Λαμπράκης, Μπόμπολας, Ψυχάρης κλπ.) των ΜΜΕ απλά το καταέκλεβαν. Είχε φροντίσει βεβαίως πριν να χαρίσει (σε μια μεγαλοπρεπή πράξη αβροφροσύνης, ίσως και ως ευχαριστία για την ενορχηστρωμένη επίθεση στο Μητσοτάκη λίγα χρόνια πριν και τη γνωστή πλέον «συνομωσία Σαμαρά») κάποια ΔΙΣ Αγγελιοσήμου στα ΜΜΕ μέσα στο Πάσχα του 1994 (προφανώς και δεν μάθατε ποτέ τίποτα, ποιός θα μίλαγε;; η ομερτά είναι νόμος-ζωής για τα παπαγαλάκια-δημοσιογράφους...). 6 μήνες μετά λοιπόν, και μη όντας καθ’ ύλην αρμόδιος πλέον, ο Βενιζέλος επανέρχεται ισχυριζόμενος ότι «έχει κι ένα λάθος άρθρο ο νόμος» (θλιβερός ισχυρισμός από το δήθεν συνταγματολόγο για το νόμο που προπαρασκεύαζε επί εξάμηνο), για το μοναδικό σωστό και λειτουργικό άρθρο!!! Προφανώς ο αφέντης του (μήπως να γράφω «η αφέντρα του»; Όλοι γνωρίζουμε τι ήταν ο Λαμπράκης έτσι;) συνειδητοποίησε πόσα έχανε...

Έκτοτε πέρασαν κοντά 20 χρόνια, ο Λαμπράκης ψόφησε (το «πέθανε» αρμόζει για ανώτερες μορφές ζωής από αυτή τη σιχαμερή βδέλα...) και βέβαια οι ανάγκες του Βενιζέλου αυγάτισαν. Από καιρού εις καιρόν αναρωτιόμουν ποιός να είναι ο νέος αφέντης του, αφού όταν έχεις μάθει να είσαι μίσθαρνο όργανο δύσκολα απεξαρτάσαι. Δεν είχα κάποια σαφή ένδειξη έως που μια σειρά τυχαίων γεγονότων με οδήγησαν στην ανατριχιαστική απάντηση. Ακολουθήστε λίγο το λογικό συνειρμό μου.

Ο Βενιζέλος είναι εμπαθής, εκδικητικός και μοχθηρός μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Τόσο ο σωματότυπός του, όσο και η φυσιογνωμία του συναινούν σε αυτό, αλλά είναι πασίγνωστο και πασίδηλο σε όλους από τον μέχρι σήμερα «βίο και πολιτεία» του. Βασικό αντικείμενο μίσους του είναι ο Αλέξης Τσίπρας για μια σειρά λόγων: του επιτίθεται ευθέως, του κλέβει τους ψηφοφόρους και το έρεισμα (μιμούμενος πειστικότατα τον αηδή Παπανδρέου...) και απειλεί να τον οδηγήσει εκεί που πρέπει να βρεθούν όλοι τους, στα σίδερα της φυλακής. Ομηρικοί είναι οι καυγάδες τους, κι όμως ο Βενιζέλος άφησε να περάσει αναξιοποίητη μια μοναδική ευκαρία να «ξεδοντιάσει» το ΣΥΡΙΖΑ, τη ΔΗΜΑΡ κλπ.

Η ευκαιρία αυτή ήρθε με το περίφημο Αντιρατσιστικό (κατά βάση Ανθελληνικό...) Νομοσχέδιο. Ως γνωστόν, ο Βενιζέλος αντιτάχθηκε σθεναρά στην πρόβλεψη να συμπεριληφθούν και οι, αναγνωρισμένες από τη Βο(υ)λή, Γενοκτονίες των Ελλήνων της Μ.Ασίας, του Πόντου και των Αρμενίων στους λόγους στέρησης χρηματοδότησης κομμάτων. Αυτή η παράλογη απαίτηση, που θα δημιουργούσε τη διεθνή πρωτοτυπία να αναγνωρίζουμε τη γενοκτονία των Εβραίων, των Γύφτων και όχι των δικών μας ανθρώπων, οδήγησε στο ναυάγιο του Νομοσχεδίου. Πλην αλλ’ όμως, ένα σημαντικό ποσοστό στελεχών ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ, προφανώς χρηματοδοτούμενοι από την Τουρκία, όπως η κα Ρεπούση, αρνούνται να αναγνωρίσουν αυτές ακριβώς τις Γενοκτονίες των Ελλήνων! Μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ έφθασε πρόσφατα στο χαμηλότερο στάδιο της υποταγής στους Τούρκους με τον αποκλεισμό της, αντιτιθέμενης στους Τούρκους, Ρομά-Μουσουλμάνας και την ομογενοποίηση της μουσουλμανικής μειονότητας που επιχειρεί ο τουρκοπράκτορας Χριστόπουλος! Τι καλύτερη ευκαιρία λοιπόν για τον, εκδικητικό και καταχθόνιο, Βενιζέλο, να χτυπήσει αλύπητα το μισητό εχθρό του; Γιατί την έχασε;;

Γεγονός δεύτερο: Μέσα στην αμετροέπειά της η Τουρκία διέπραξε ένα τρομερό νομικό σφάλμα, αναγνώρισε ΑΟΖ στα Κατεχόμενα της Κύπρου. Ακόμα κι ένα μικρό παιδί κατανοεί ότι αυτό αποτελεί Δεδικασμένο και ισχυρό επιχείρημα για την αναγνώριση ΑΟΖ και στα δικά μας, κατοικημένα τουλάχιστον, νησιά του Αιγαίου. Μάλιστα αν η Τουρκία προσφύγει σε Διεθνή Δικαστήρια θα κατακεραυνωθεί ευκολότατα από το ίδιο της το ατόπημα. Γιατί ο, σίγουρα νομομαθής, Βενιζέλος άφησε μια τόσο καταπληκτική ευκαιρία να ενδυθεί το μανδύα του Εθνοσωτήρα και Ήρωα να παρέλθει επίσης αναξιοποίητη;;

Γεγονός τρίτο: Οι δηλώσεις επιθετικότητας και αλυτρωτικών διαθέσεων της Τουρκίας έχουν υπερβεί κάθε όριο. Είχαμε το νεοχιτλερίσκο Ερντογάν με τα περί «Θράκης, Θεσσαλονίκης κλπ.», τώρα ακούσαμε και τον ΓΕΕΘΑ τους να μιλάει για «αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος» στα Νησιά του Αιγαίου!!! Κι όμως το, αλωμένο από το Βενιζέλο, Υπουργείο Εξωτερικών μας δεν έκανε τίποτα απολύτως!!! Φτάσαμε στο σημείο απόλυτης ξεφτίλας να υπερασπίζεται τα Ελληνικά Δίκαια μια Ολλανδή Ευρωβουλευτής, ενώ οι «δικοί μας» τελεμέδες δεν έχουν αρθρώσει λέξη! Γιατί ο Βενιζέλος δεν δράττεται της ευκαιρίας να κατακεραυνώσει την Τουρκία ώς το Εγκληματικό Έθνος Επιθετικών Χασάπηδων που είναι;;;

Νομίζω ότι ο συνειρμός είναι απλός και σχεδόν διάφανος: ο νέος αφέντης του δοσίλογου Βενιζέλου είναι η Τουρκία. Ούτως ή άλλως αυτός ο άνθρωπος δε διέθετε ποτέ ηθικές αρχές ή ηθικούς φραγμούς (μια κουβέντα με τις άπειρες φοιτήτριές-θύματά του στο Νομικό Θες/νίκης θα σας πείσει άλλωστε...) και ότι θα συνιστούσε κατρακύλα για κάποιον από εμάς είναι φυσική εξέλιξη για αυτόν. Ένα είναι το ερώτημα: Ποιός θα μας προστατέψει από αυτό τον τουρκοπράκτορα που, χάρη στην αβουλία του επίσης προδότη Σαμαρά, διοικεί, εν είδει τυρρανίδας τη χώρα;

http://plagiaskepsi.blogspot.gr/2014/06/whoisthe-employerofvenizelos.html