Aδιέξοδα, σενάρια συνεργασίας, βιντεοταινίες και ...αμηχανίες

Πολλά λέγονται και γράφονται για τη <<συνομιλία>> Μπαλτάκου-Κασιδιάρη και τις πολιτικές συνέπειες των τελευταίων εξελίξεων. Βρίσκουμε ενδιαφέρουσα και συνεκτική ως προς την επιχειρηματολογία μια ανάλυση του Γιώργου Καραμπελιά.

Οι Χρυσαυγίτες αντιλήφτηκαν πως στη Νέα Δημοκρατία το σενάριο συμμαχίας με την Ακροδεξιά είχε πλέον εγκαταλειφθεί και προωθείται η μετεξέλιξή της σε <<Νέα Ελλάδα>> – κινούμενη προς την <<κεντροδεξιά>> σε αγαστή συνεργασία με τους μεγαλοιδιοκτήτες των ΜΜΕ.

Ο Κασιδιάρης κατάλαβε δύσκολα θα αποφύγει τη φυλακή, και τότε αποφάσισε να <<πουλήσει>> τον άνθρωπό του στη Νέα Δημοκρατία, δηλαδή τον Μπαλτάκο. Ετσι εξηγείται και η αγανακτισμένη καταδρομική επίθεση του υιού Μπαλτάκου απέναντι στην <<προδοσία>> του Κασιδιάρη. <<Οι συνέπειες αυτής της κίνησης θα είναι ανυπολόγιστες. Κατ” αρχάς τίναξε στον αέρα όλη τη φιέστα που ετοίμαζε η κυβέρνηση μετά το Γιουρογκρουπ και τον <<θρίαμβο>> της. Τώρα πια κεντρικό ζήτημα έγιναν οι σχέσεις των σαμαρικών με τη Χρυσή Αυγή. Ο ΓΑΠ απειλεί την κυβερνητική πλειοψηφία, βρίσκοντας ευκαιρία να ξεχαστεί ο προδοτικός του ρόλος, η Χρυσή Αυγή πιθανότατα θα ανακάμψει στις δημοσκοπήσεις, παρότι αποδεικνύεται ο πεμπτοφαλαγγίτικος ρόλος της, η απαγόρευσή της θα καταστεί πολύ πιο δύσκολη και η Νέα Δημοκρατία κινδυνεύει να καταποντιστεί.
Γι” αυτό εξάλλου και ο Σύριζα που δεν θέλει τώρα κατάρρευση της Κυβέρνησης, αλλά επιθυμεί εθνικές εκλογές από το Φθινόπωρο και μετά, όταν ο Σαμαράς θα έχει ολοκληρώσει τη μνημονιακή βρομοδουλειά, κρατάει χαμηλούς τόνους και δείχνει μια αμηχανία που συναγωνίζεται την κυβερνητική. Έτσι αντί να βάλει εναντίον του Σαμαρά ως υπεύθυνου για την συνωμοσία Μπαλτάκου-Κασιδιάρη, αντί να αποκαλύψει το ρόλο της Χρυσής Αυγής ως το μακρύ χέρι του κράτους ζητά την παραίτηση Δένδια-Αναστασίου, δηλαδή φαίνεται να υποστηρίζει τις αιτιάσεις… Κασιδιάρη!
Όμως μια τέτοια κοντόφθαλμη πολιτική, επειδή ο Σύριζα τρέμει την πιθανή ανατροπή της κυβέρνησης Σαμαρά σήμερα, μπορεί να αποδειχτεί μοιραία! Ο Σύριζα δεν θα διαθέτει αιωνίως την ανοχή των αντιμνημονιακών ψηφοφόρων και πιθανόν το <<momentum>> και το ραντεβού με την… κυβέρνηση να την προσπεράσει! >>
Μετά και τις πρόσφατες εξελίξεις μπορούν να ξανατεθούν ορισμένα καίριας σημασίας ερωτήματα; Ποιό είναι το πολιτικό κίνημα ή μάλλον η συμμαχία πολιτικών-κοινωνικών δυνάμεων που θα αναλάβει την ζωτικά αναγκαία αναγέννηση-ανασυγκρότηση της χώρας; Ειδικότερο ερώτημα: Τι μέλλει γενέσθαι μετά τη δημοσίευση και δεύτερου βίντεο και
την αναγγελία και άλλων. Αραγε υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες
ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ και προκήρυξης βουλευτικών
εκλογών; Αν γίνει αυτό να η ευκαιρία για την αντιπολίτευση να
σταματήσει την «ανθρωπιστική κρίση», τη «γενοκτονία», τη «σφαγή» του
ελληνικού λαού, για τα οποία μιλούσε τόσον καιρό! Όμως είναι έτσι; Η
μήπως τώρα που πήραν οι «δανειστές» το «πολυνομοσχέδιο» που
χρειάζονταν, ΜΕΘΟΔΕΥΟΥΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ που πάει για
κατάρρευση στις εκλογές;… Μήπως μπροστά στην βέβαιη καταστροφή
προωθείται το παιχνίδι του φανατισμού και του διπολισμού;
H αντιπολίτευση, και πρωτίστως ο Σύριζα, θα έπρεπε να
επεξεργαστούν μια εθνική πολιτική αντιμετώπισης του μέγιστου κινδύνου
να μείνει ο λαός εντελώς απροστάτευτος πολιτικά, απέναντι στους
δανειστές του και απέναντι στην γραφειοκρατία της γερμανικής Ευρώπης.
Οφειλε δηλαδή ο Σύριζα να ηγηθεί της πολιτικής μάχης – συμμαχώντας με
τις δυνάμεις που επιθυμούν κάτοιο τέτοιο – ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ
ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ και για την ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ
ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ.
Γράφαμε σε παλιότερο κείμενό μας: <<Και σήμερα, σε συνθήκες
<<παγκοσμιοποίησης>>, δηλαδή πλήρους παρασιτοποίησης της ελληνικής
κοινωνίας, ασφυκτικού διεθνούς οικονομικού ελέγχου και απεμπόλησης της
εθνικής κυριαρχίας από αυτούς που είχαν την ευθύνη της διακυβέρνησης
της χώρας, οι Ελληνες βασιζόμενοι κυρίως στις δυνάμεις τους θα σωθούν.
Εμείς, οι πολίτες της Ελληνικής Δημοκρατίας, είμαστε οι υπεύθυνοι και
οι ικανοί να συνεχίσουμε την ανολοκλήρωτη επανάσταση του Ρήγα
Βελεστινλή, τον ανολοκλήρωτο Αγώνα του 1821. Εξάλλου, η ρευστότητα και
αλλεπάλληλες ανατροπές στο γεωπολιτικό σύστημα Βαλκάνια-Ανατολική
Μεσόγειος-Μέση Ανατολή-Καύκασος έχουν βαθιές ρίζες. Δεν μπορεί να
αρθεί με επεμβάσεις εξωπεριφερειακών δυνάμεων εφ’όσον παραμένουν
ισχυροί παράγοντες (οικονομική/κοινωνική υπανάπτυξη, πολιτισμική
πτώχευση και υποτέλεια στους εκτός περιοχής ισχυρούς, εξάρτηση από
μεγάλα πολυεθνικά καπιταλιστικά συγκροτήματα, εκτεταμένη διαφθορά και
εγκληματικότητα, σωβινιστικοί εθνικισμοί, πολύμορφες ταυτοτικές
αυταπάτες) που δημιουργούν ανασφάλεια, απελπισία και αλυτρωτικές
βλέψεις. Σοβαρότατη συνέπεια της όλης κατάστασης αποτελεί η διαιώνιση
του πολιτικού κατατεμαχισμού της Βαλκανικής. Σε πείσμα ορισμένων
<<κοσμοπολίτικων>> διεθνιστικών ιδεολογημάτων η συνύπαρξη στα Βαλκάνια
(και στο ευρύτερο γεωπολιτικό σύστημα) είναι δυνατή μόνο βασιζόμενη σε
συνεργασία ανάμεσα σε ανεξάρτητα και δημοκρατικά κυβερνώμενα
κράτη-έθνη.>>.
Εχουμε αναφερθεί κατ’επανάληψιν την αναγκαιότητα επεξεργασίας
μακροπρόθεσμης συνολικής και πολυδιάστατης στρατηγικής για την Ελλάδα
και τον Ελληνισμό του 21ου αιώνα. Εχουμε επιμείνει στο ότι για να
αντιμετωπίσει την τουρκική στρατηγική, η Ελλάδα όφειλε να προωθήσει
μια καλά σχεδιασμένη συνεργασία των βαλκανικών λαών και κρατών. Αυτό
έπρεπε να γίνει αυτοτελώς και συμβάλλοντας στη συγκρότηση ενός
<<βαλκανικού πόλου>> στο πλαίσιο της Ε.Ε. Και έχουμε υποστηρίψει ότι
παράλληλα, ιδιαίτερα αυτοί που επιθυμούν μια δημοκρατική και
πολιτισμική αναγέννηση και μια παραγωγική ανασυγκρότηση της Ελλάδας,
αυτοί που θέλουν μια άλλη πορεία στην Ελλάδα, στην Κύπρο, στις
βαλκανικές χώρες και στην Ανατολική Μεσόγειο, αυτοί που έχουν
διαγνώσει τη νεοοθωμανική απειλή στην Κύπρο, τη Θράκη, το Αιγαίο καθώς
και την αναγκαιότητα ενός ενιαίου μετώπου, όφειλαν να επιταχύνουν πιο
μεθοδικά και να συντονίσουν τις κινήσεις για την δημιουργία ενός
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΠΟΛΟΥ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ του Ελληνικού
λαού. Βεβαίως ένα τέτοιο κίνημα δεν μπορεί παρά να έχει ως βασικούς
πολιτικούς άξονες την εθνική ανεξαρτησία, την κοινωνική χειραφέτηση,
την δημοκρατία, την οικολογία, την αγροτική αναγέννηση, την
επανανακάλυψη-αναβίωση του ελληνικού λαϊκού πολιτισμού.
Εκτιμούσαμε ότι λογικό συμπλήρωμα και βήμα της
προαναφερόμενης πρότασης, η υλοποίηση της οποίας παραμένει επίκαιρη
και αναγκαία, είναι το ότι πρέπει να προχωρήσουμε άμεσα στην ίδρυση
νέου εναίου πολιτικού φορέα που να βασίζεται (εντελώς συνοπτικά και
ενδεικτικά) στους προαναφερόμενους άξονες και σε κοινά αποδεκτές
καταστατικές αρχές. Για το σκοπό αυτό ήταν εδώ και καιρό απαραίτητο να
υπάρξουν:  Συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα σε επαρκές σύντομο χρονικό
διάστημα για ιδρυτική/-ές συνέλευση/συνελεύσεις και ανάδειξη μέσα από
δημοκρατικές, ανοιχτές διαδικασίας (οι οποίες θα τεθούν σε
διαβούλευση) προσώπων από τον δημοκρατικό πατριωτικό χώρο από τις
οποίες θα προκύψουν οι Συντονιστικές επιτροπές κατά πόλη και
περιφέρεια και ένα Πανελλαδικό Συντονιστικό Οργανο.                                       

Θόδωρος Μπατρακούλης ,Δρ Γεωπολιτικής, Νομικός

hellasforce.com