2014, τελευταία ευκαιρία....

γραφει ο αρισταρχος

… ξέρω η οργή μας βγάζει βαριές κουβέντες ακόμη και για τον Θεό μας…

Το 2014 αριθμολαγνικά βγάζει άθροισμα 7. Ο υπέρ-αριθμός, η τελειότητα. Αυτή η χρονιά θα είναι για όλο τον κόσμο η χρονιά των μεγάλων γεωπολιτικών ανακατατάξεων.

Η βίβλος μιλάει σε τέτοιες περιπτώσεις με την φράση “επληθύνθησαν αι ανομίαι”. Έχω την εντύπωση πως είναι η τελευταία ευκαιρία να επαναπροσδιοριστεί η πορεία του παγκόσμιου σκάφους μακριά από αυτόκλητους κίβδηλους διασώστες με μόνο προσόν τον… Μαμωνά!

Δεν μπορεί να μιλάς για πρόοδο και πολιτισμό με ανοιχτούς πολέμους και κοινωνίες εκατό ταχυτήτων(από την απόλυτη φτώχεια και αναξιοπρέπεια  έως την απόλυτη χλιδή μέχρι ξεφτίλας) και να μη σ’ ενοχλούν όλα αυτά επειδή απλά δεν σ’  αγγίζουν. Εκτός από σένα, η ζωή, η φύση, ο Θεός βλέπουν τον άνθρωπο σαν συνολική οντότητα. Δεν ασχολούνται μόνο με σένα εγωκεντρικέ και εγωπαθή χρηματοσυλλέκτη, ρέκτη της πολυτέλειας και περί την εξουσία αιρείν.

Εάν και ο τελευταίος των ανθρώπων δεν γίνει ευτυχής το πείραμα αποτυγχάνει και αρχίζει πάλι από την αρχή. Ξέρετε πόσες χιλιάδες χρόνια επαναλαμβάνεται; Και η φύση μαθαίνει από εμάς και προσαρμόζεται και δεν επιτρέπει τον πλήρη εκτροχιασμό την πλήρη αυτοκαταστροφή μας. Έχουμε αναπτύξει τις ικανότητες γι αυτό.

Από το σύμπαν κινείται, λέγεται, θανατηφόρο τοξικό νέφος κατάλοιπο αστρικών διεργασιών και μέσα στο χρόνο που έρχεται θα αγκαλιάσει το ηλιακό σύστημα σε μια αγκαλιά θανάτου για όλα τα έμβια όντα. Κι αυτό, αν αληθεύει, μόνο η φύση, το σύμπαν, ο Θεός μπορεί να το αποτρέψει. Ή θα αποτελεί άλλη μία ρήση “επληθύνθησαν αι αμαρτίαι”. Οπότε, ένας Θεός γνωρίζει τι θα επακολουθήσει.

Πάρτε για παράδειγμα εμάς, την Ελλάδα. Ζούμε με ταχύτατη πορεία μια κοινωνική κατάπτωση που θα μας οδηγήσει όχι σε κοινωνική κρίση(αυτή την ζούμε ήδη) αλλά σε κοινωνική εξαθλίωση εντελώς απάνθρωπη. Είδατε πόσο αγγίζουμε τις παραγκουπόλεις της Λατινικής Αμερικής με τις υπαίθριες ρακοσυλλεκτικές χωματερές, εικόνες φρίκης με ανθρώπινες φιγούρες έξω από τα σύνορά μας, μακριά μας. Τότε! Τώρα, πόσο κοντά μας είναι; Πιστέψτε με, στην μεταπολεμική Ελλάδα του πενήντα που η φτώχεια ήταν στο βαθύ βυσσινί δεν έβλεπες άστεγους στους δρόμους. Δεν έβλεπες ορφανό τέτοιες μέρες μόνο του. Δεν είχε χρήμα γιατί απλά είχε ανθρωπιά. Ήρθε ύστερα το χρήμα και έφερε μαζί του το κυνήγι του. Και αυτό το κυνήγι φέρνει απανθρωπιά. Γιατί, δεν χωρούν μαζί και τα δυό; Όχι! Γιατί απλά Ο κυνηγός είναι ο άνθρωπος, το όπλο είναι ο συνάνθρωπος και το θήραμα το χρήμα περιουσία του κυνηγού και μόνον. Αυτή είναι η μόνη περίπτωση συμβίωσης, συνύπαρξης

Μια οικογένεια με εννέα παιδιά χωρίς ηλεκτρικό υποχρεούται να κάνει γιορτές στο σκοτάδι χάριν της υπέροχης γραφειοκρατείας(;). Δεν προλάβαιναν, λέει, γιατί έκλεισαν. Δεν υπήρχε κάποιος ευαίσθητος να γράψει μια-δυό ώρες υπερωρία για τον εαυτό του, κάποιος που θα έδινε την εντολή πέρα από τις μηχανές τα αυτοματοποιημένα για να φωτισθεί μια οικογένεια ανήμπορων. Τι ντροπή Θεέ μου! Ούτε μια μπαλαντέζα, κατ’ εξαίρεση; Με μια γεννήτρια να τους λέει τα κάλαντα και ένα τηλεοπτικό σταθμό να πληρώνει το χρέος. Μ’ αυτή την ανάλγητη εικόνα θέλετε να πείσουμε τον Θεό ότι βαδίζουμε στον εξανθρωπισμό μας; Στην εξελεγκτική πορεία που μας όρισε με την δημιουργία μας; Μη το πείτε, ξέρω η οργή μας βγάζει βαριές κουβέντες ακόμη και για τον Θεό μας. Όμως αφορά εμάς, και το κυριότερο ΜΠΟΡΟΥΜΕ! ΓΙΑΤΙ τότε δεν το κάνουμε;  

Η αριθμολογία του 2014 που έρχεται μας στέλνει στο 2+1+4=7. Ο τέλειος αριθμός. Η τελευταία μας ευκαιρία. Μετά όλα θα ακολουθήσουν αντίστροφη πορεία. Έχω την εντύπωση, το ξέρω παραβιάζω ανοιχτές πόρτες, η νέα χρονιά θα φέρει παγκόσμιες ανακατατάξεις τόσο ισχυρές ώστε να αλλάξουν… οι πόλοι την πολικότητά τους. Το θέμα όμως είναι να αλλάξουμε εμείς και να νιώσουμε επί τέλους το επιστέγασμα όλων των θρησκειών που είναι.

ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ! 

αἰέν ἀριστεύειν