Iδιωτικοποιήσεις των τρένων: Μαθήματα από το πείραμα στη Μεγάλη Βρετανία

Η ιδιωτικοποίηση σιδηροδρόμων οδήγησε τη Μεγάλη Βρετανία να έχει από τα πιο ακριβά εισιτήρια στην Ευρώπη και τα τρένα να έχουν υπερβολικό συνωστισμό [1]. Για να συνεχίσουν να λειτουργούν οι εταιρείες εκμετάλλευσης σιδηροδρόμων βασίζονται σε δημόσιες επιδοτήσεις, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που είδε το φως της δημοσιότητας πρόσφατα. Πιο συγκεκριμένα,

η ιδιωτικοποίηση απέτυχε να αποδώσει τα αναμενόμενα, τόσο για τους χρήστες όσο και τους φορολογούμενους και έχει φέρει ελάχιστες επενδύσεις στον ιδιωτικό τομέα [2]. Οι εταιρείες είχαν κέρδη μεταξύ των ετών 2007 και 2011 ύψους 504 εκατ. λιρών, τα περισσότερα εκ των οποίων καταβλήθηκαν στους μετόχους. Εν τω μεταξύ, ο μέσος όρος ηλικίας των τρένων έχει αυξηθεί από 16 έτη το 1996 σε 18 ετών σήμερα. 1,9 δις λίρες δαπανήθηκαν για υλικά σε σιδηρόδρομους μεταξύ 2008 και 2012, σε σύγκριση με 3.2 δις μεταξύ 1989 και 1993!

Εισιτήρια για μεγάλα ταξίδια αλλά και ημερήσια καθώς και εισιτήρια διαρκείας είναι όλα γύρω στο διπλάσιο της τιμής των παρόμοιων εισιτηρίων σε σχέση με τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία και την Ισπανία, οι οποίες έχουν δημόσια επιχείρηση σιδηροδρομικών συστημάτων [3]. Ο μέσος όρος του κόστους του εισιτηρίου για τρένα στο Ηνωμένο Βασίλειο αυξήθηκε τρεις φορές από το ποσοστό του μέσου όρου των μισθών μεταξύ του 2008 και του 2012, ειδικά στα εισητήρια μίας διαδρομής [4].

Με βάση αυτά τα στοιχεία, η πώληση της ΤΡΕΝΟΣΕ θα είναι άραγε προσοδοφόρα? Και αν ναι, για ποιόν? Τους μετόχους ή τον καταναλωτή?

1. Transport Statistics Great Britain 2011. Department for Transport. January 2012 2. http://www.manchester.ac.uk/aboutus/news/display/?id=10111  3. http://www.tuc.org.uk/industrial/tuc-22263-f0.cfm
4. Have train fares gone up or down since British Rail? BBC News, January 2013

aneksartitoiellinesuk.wordpress.com