Θάρσει. Λέγων τ ’αληθές ου σφάλει ποτέ..

Της Ασπασίας Κόκκινου
Θάρσει. Λέγων τ ’αληθές ου σφάλει ποτέ. *
Ψευτιά, Καχυποψία, Ασφυξία συνθέτουν το σημερινό οικοδόμημα της κοινωνίας. Τα μέλη της αγωνίζονται να τη σώσουν. Χρησιμοποιούν όμως για όπλα τα ίδια τα αίτια της κακοδαιμονίας της. Ψέμα στο ψέμα. Αγνοούν ότι έτσι η κοινωνία μπαίνει βαθύτερα στο λαβύρινθο της διαφθοράς.
Η ψυχή του ανθρώπου αποζητά την αλήθεια.
Αυτή είναι που φωτίζει τους δρόμους της ζωής. Η αλήθεια είναι απλή και απέριττη. Παρουσιάζει χειροπιαστές έννοιες και ξεκάθαρα νοήματα ,βασισμένα στη λογική. Δεν αφήνει χώρο στις αμφιβολίες και στην αμφισβήτηση. Η αλήθεια συμφωνεί με την πραγματικότητα, επομένως, γίνεται αρωγός στην πρόοδο της κοινωνίας.
Ο ενταφιασμός της αλήθειας θα έπρεπε να δημιουργεί επαναστάσεις συνειδήσεων. Ειδικότερα σήμερα, αυτές οι επαναστάσεις θα έπρεπε να ήταν συχνές. Αλλά αντί αυτού, ο πολίτης επιλέγει τη συνενοχή και την αναπαυτική του πολυθρόνα. Δεν έχει θάρρος να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα ούτε μπορεί να αντικρίσει αποφασιστικά την ίδια τη ζωή. Γίνεται δειλός.
Μα <<Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον>> και όταν το <<κρυπτόν>> είναι η αλήθεια, που όπως έχει λεχθεί λάμπει σαν το χρυσάφι, μοιραία το ετοιμόρροπο οικοδόμημα της κοινωνίας μας καταποντίζεται. Και μαζί του γκρεμίζονται εκ θεμελίων η ψευτιά και η απάτη που είναι τα δεκανίκια του ανθρώπου της εποχής μας.
Η ζωή όμως έχει και την τραγική της πλευρά. Ο άνθρωπος, πολύ περισσότερο στις μέρες μας, βρίσκεται μπροστά σε ηθικά διλήμματα. Και είναι αυτές τις στιγμές που απαιτείται ηρωισμός και συνέπεια προς την αλήθεια.
Δυστυχώς σήμερα, αντί του ηρωισμού, που απουσιάζει παντελώς, παρατηρείται μια δουλοπρέπεια που φυσικά και δε συνάδει με τη συνέπεια της αλήθειας. Η αλήθεια σώζει την έννοια του ανθρώπου. Τα τελευταία χρόνια <<ο άνθρωπος>> έχει χαλάσει εξαιτίας της έλλειψής της.
Μια φωνή ακούγεται από μακριά: <<Εγώ ειμί η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή>>.

*Σοφοκλής

Σχόλια