«Στροφή ή μπλόφα»

Η απρόσμενη αλλαγή δεδομένων στο ζήτημα της συριακής κρίσης, μετά τη ρωσική πρόταση να θέσει το συριακό καθεστώς τα χημικά του όπλα υπό διεθνή έλεγχο και την καταρχήν προθυμία της Δαμασκού να συνεργαστεί, κυριαρχεί στα πρωτοσέλιδα και τα σχόλια του γερμανικού Τύπου.

Η Frankfurter Allgemeine Zeitung διερωτάται αν η δεδηλωμένη

πρόθεση του συριακού καθεστώτος να συνεργαστεί στη βάση της ρωσικής πρωτοβουλίας αποτελεί «στροφή ή μπλόφα». Εκτιμώντας ότι ακόμη είναι πολύ νωρίς για να εκτιμηθούν οι πραγματικές προθέσεις του καθεστώτος Άσαντ, σχολιάζει: «Οι ΗΠΑ φυσικά και θα λάβουν υπόψη τους τον κίνδυνο ότι ο Άσαντ επιχειρεί να μπλοφάρει. Ωστόσο, παρατηρεί κανείς ότι η Δαμασκός επικαλείται τη Ρωσία ως εμπνευστή της πρότασης. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι το θέμα έχει συζητηθεί στη Σύνοδο του G20».

Ασαφής η γερμανική στάση

Είχαν συνεννοηθεί Ομπάμα και Πούτιν στην Αγ. Πετρούπολη;

H Tageszeitung του Βερολίνου θεωρεί ότι στην υποθετική περίπτωση που το συριακό καθεστώς συνεργαζόταν πλήρως με τη διεθνή κοινότητα και παρέδιδε όντως τα χημικά του όπλα, ο Ομπάμα θα πετύχαινε τους στόχους που ήθελε να πετύχει μέσω μίας στρατιωτικής επέμβασης. Όπως σημειώνει η εφημερίδα, σε μία τέτοια περίπτωση «κάθε αιτιολογία θα κατέρρεε και στην πραγματικότητα θα είχε επιτευχθεί αυτό που δεν μπορεί να επιφέρει ένα στρατιωτικό χτύπημα: λίγη περισσότερη προστασία για τον πληθυσμό. Ένα όμορφο σενάριο. Μάλλον υπερβολικά όμορφο» σχολιάζει με νόημα η TAZ.

Η Neue Osnabrücker Zeitung επισημαίνει ότι πρέπει δοθεί οπωσδήποτε μία ευκαιρία, ώστε να υλοποιηθεί η ρωσική πρόταση και υπογραμμίζει σχολιάζοντας και το ρόλο του Μπαράκ Ομπάμα: «Αν υποχωρήσει η Δαμασκός, μπορεί να αποτραπεί μία περαιτέρω κλιμάκωση. Ο πόλεμος στη Συρία είναι πάντως πολύ σοβαρή υπόθεση, ώστε να αφεθεί στα χέρια ενός κατόχου του Νομπέλ Ειρήνης που αδυνατεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις».

Στη στάση της γερμανικής κυβέρνησης εστιάζει η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου παρατηρώντας ότι «η Γερμανία παρουσιάζει δύο εβδομάδες πριν από τις ομοσπονδιακές εκλογές μία εικόνα σύγχυσης: δεν θέλει να παρεκκλίνει, αλλά ούτε και να συμμετέχει. (…) Η Γερμανία θα κρυβόταν ευχαρίστως πίσω από ασάφειες. Μόνο που είναι απλά πολύ μεγάλη για να κρυφτεί». Deutsche Welle