Η προσευχή του Δεκαπενταύγουστου

Του Αθανάσιου Κατσίμπελη *
         Ο λαός μας πιστός και Ορθόδοξος γιόρτασε με μεγαλοπρέπεια και κατάνυξη και εφέτος σε όλη την Ελλάδα την Κοίμηση της Θεοτόκου, τη μεγαλύτερη χριστιανική γιορτή του καλοκαιριού. Οι εκκλησίες πλημμύρισαν με πιστούς και ανθρώπους που ζητάνε το θαύμα της Παναγίας της Μητέρας του Χριστού μας.
Οι προσευχές αυτού του Δεκαπενταύγουστου ενός ολόκληρου δοκιμαζόμενου λαού
σαν τον δικό μας αποκτούν ιδιαίτερη σημασία για όλους μας αλλά και για τους πολιτικούς μας Ηγέτες.
      Δεν πήγαν βέβαια όλοι οι πολιτικοί μας αρχηγοί δημόσια στις εκκλησίες. Εξάλλου είναι δικαίωμα του καθενός να πιστεύει ή όχι και αδιαμφισβήτητα η πίστη του καθενός  δεν εξαρτάται  μόνο από την παρουσία στους ναούς μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες. Είδαμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό στην εκκλησία της Λευκάδας και της Πύλου αντίστοιχα, είδαμε και τους εκπροσώπους της κυβέρνησης όπως κάθε χρόνο να παραβρίσκονται στις επίσημες Δοξολογίες.
     Εντύπωση όμως μου προκάλεσαν δύο πολιτικοί Αρχηγοί. Αρχικά ο εκκλησιασμός του Αρχηγού της ΔΗΜΑΡ κ.Φώτη Κουβέλη και μάλιστα η παρουσία του στην Παναγία Σουμελά του Βερμίου. Αυτό γιατί δείχνει έναν συμβολισμό από έναν Αρχηγό κόμματος που στις τάξεις του έχει βουλευτές που αμφισβητούν με δηλώσεις τους τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Κατά τη γνώμη μου η παρουσία του κ.Κουβέλη στην Παναγία Σουμελά, ήταν ένα σημαντικό πολιτικό μήνυμα, που πέρασε ίσως απαρατήρητο και ασχολίαστο.
      Στη συνέχεια μου προκάλεσε εντύπωση που στις εκδηλώσεις για τον Δεκαπενταύγουστο δεν είδαμε για πρώτη ίσως φορά  να εκκλησιάζεται ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ.Αλέξης Τσίπρας. Το σημειώνω γιατί έχει κι αυτό την πολιτική του σημασία  για τον τρίτο Πολιτειακό παράγοντα της χώρας, όπως  είναι ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης με δεδομένες και τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για χωρισμό κράτους και εκκλησίας.
       Το μόνο σίγουρο όμως είναι πως οι πολιτικοί μας είτε πήγαν στην εκκλησία είτε όχι (είτε πιστεύουν είτε όχι) προσευχήθηκαν όλοι τους αυτόν τον Δεκαπενταύγουστο.  Φαντάζομαι να προσευχήθηκαν όχι μόνο για τον εαυτό τους αλλά και για το καλό της χώρας μας και των ανθρώπων της. Να προσευχήθηκαν για αυτούς που πεινάνε, αγωνιούν, απελπίζονται και κινδυνεύουν να χάσουν ακόμα και τα σπίτια τους. Ανεξάρτητα όμως από τα πολιτικά μηνύματα και τους πολιτικούς που εμείς έχουμε επιλέξει, σημασία έχει, να πραγματοποιηθούν οι προσευχές του δύσμοιρου λαού μας και ιδιαίτερα όσων πλήττονται βαρύτατα από τις συνέπειες της γενικευμένης κρίσης που διέρχεται η Πατρίδα μας.

      Ένα απόσπασμα της προσευχής του Αγίου Νεκταρίου προς την Παναγία που παραθέτω θα ήταν ίσως η ιδανική προσευχή για όλους μας και κυρίως για αυτούς που μας κυβερνούν και έχουν τις τύχες ενός λαού στα χέρια τους:

«Κόρη με ποίησον αγνόν, πράον, σεμνόν, ανδρείον,
ησύχιον και κόσμιον, ευθύν, όσιον, θείον,
επιεική, μακρόθυμον, των αρετών δοχείον,
άμεμπτον, ανεπίληπτον, των αγαθών ταμείον.

Δος μοι σοφίαν, σύνεσιν και μετριοφροσύνην,
φρόνησιν και απλότητα και ταπεινοφροσύνην.
Δος μοι νηφαλιότητα, όμμα πεφωτισμένον,
διάνοιαν ολόφωτον, πνεύμα εξηγνισμένον.

Απέλασον την οίησιν, την υπερηφανίαν,
τον τύφον, την φυσίωσιν, και την αλαζονείαν,
την ύβριν, το αγέρωχον, την υψηλοφροσύνην,
γλώσσα μεγαλορρήμονα, ισχυρογνωμοσύνην.

Την αστασία την φρικτήν, την περιττολογίαν,
την πονηρία την πολλήν, και την αισχρολογίαν.
Χάρισαί μοι, Πανάχραντε, την ηθικήν ανδρείαν,
το θάρρος, την ευστάθειαν, δος μοι την καρτερίαν.

Δος μοι την αυταπάρνησιν, την αφιλαργυρίαν,
ζήλον μετ’επιγνώσεως και αμνησικακίαν.
Δος μοι ακεραιότητα, ευγένειαν καρδίας,
πνεύμα ευθές, ειρηνικόν, και πνεύμα αληθείας.

Φυγάδευσον, Πανάχραντε, τα πάθη της καρδίας,
τα πολυώνυμα, Αγνή, της ηθικής δειλίας.
Την αναδρίαν την αισχράν, το θράσος, την δειλίαν,
την ατολμίαν την δεινήν και την απελπισίαν…..
»  


   Θα πει κανείς με προσευχές θα σωθούμε; Σίγουρα όχι δεν φτάνουν οι προσευχές αλλά βοηθούν στη διαμόρφωση του συλλογικού οράματος σωτηρίας.Αν όλοι κάναμε αυτήν την προσευχή, κι αν την εφαρμόζαμε στην πράξη, μπορεί να είχαμε μια ιδανική και ευνομούμενη Πολιτεία που δεν θα θρηνούσαμε νέους ανθρώπους για ένα εισιτήριο. Θα είχαμε μια κοινωνία στην οποία, κυρίως θα τηρούνταν οι νόμοι. Όταν όμως ο νόμος τηρείται για ένα εισιτήριο και δεν τηρείται για αυτούς που έκλεψαν και κλέβουν τα εισιτήρια της ζωής των νέων ανθρώπων οι προσευχές μας στην Παναγία θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να ζητάνε μόνο ένα πράγμα :  δικαιοσύνη.

*Δάσκαλος-M.Ed, Νομικός
http://eproini.gr/index.php/arthografia/arthografia-koinonia/26237-i-prosefxi-tou-dekapentaygoustou

Σχόλια