Απάντηση της Φωτεινής Αθανασοπούλου σε ερώτηση του www.trikala.net σχετικά με την ειδοποίηση για το ξήλωμα των αμπελιών στο Νομό

«Εάν αποσυνδέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις»
Οδυσσέας Ελύτης. Το κρασί, ήταν, είναι Ελληνικό και θα παραμείνει. Εμείς το μάθαμε στο κόσμο. Ο καλύτερος γεωγραφικός αμπελοοινικός τόπος είναι αυτός της Ελλάδας και όλοι τους πρέπει να το πληρώνουν για την απόλαυσή του.
Δεν είναι τυχαίο που τα Ελληνικά κρασιά και τα οινοποιία έχουν σαρώσει τα βραβεία διεθνώς.

Ειδικά στο Νομό μας, το πνεύμα και η παράδοση της καλλιέργειας αμπελιών για την παραγωγή των πολύτιμων σταφυλιών για τη συνέχιση της παράδοσης στην παραγωγή κρασιού συνεχώς εξελίσσεται με το πέρασμα των χρόνων.
Ένας σημαντικός αριθμός επιχειρήσεων έχει ιδρυθεί με αντικείμενο την παραγωγή τσίπουρου και κρασιού υψηλής ποιότητας, πάντα με σεβασμό στην υγιεινή και τις προδιαγραφές ασφαλείας, ώστε να ικανοποιούνται ακόμα και οι πιο απαιτητικοί πελάτες, και σύμφωνα πάντα με την τρέχουσα νομοθεσία αλλά και με τις προδιαγραφές των συστημάτων ISO και HACCP. Οργανικές καλλιέργειες εφαρμόζονται για χρόνια τόσο σε αμπελώνες εταιριών όσο και σε αμπελώνες συνεταιρισμών. Όμως… τα πράγματα θα εξακολουθήσουν να είναι έτσι???.
Η είσοδος της Ελλάδας στην Ε.Ο.Κ., το 1981, υπήρξε η αιτία κομβικών αλλαγών στην ελληνική πρωτογενή παραγωγή καθώς και στις σχετικές υποστηρικτικές δομές του κράτους.  Η Ε.Ο.Κ. και μετέπειτα Ε.Ε. επέφερε το πρώτο καίριο πλήγμα στην αγροτική οικονομία της Ελλάδας με δύο κύριες αιτίες της  πολιτικής πρακτικής.
Η πρώτη αφορά το βορειοευρωπαϊκό βιομηχανικό διευθυντήριο, που ήθελε να αγοράζει τα ποιοτικά ελληνικά αγροτικά προϊόντα (τα οποία δεν μπορούσε να παράγει) σε χαμηλές τιμές τρίτου κόσμου και να πωλεί τα δικά του βιομηχανικά με τις όποιες τιμές αυτό θα επέβαλλε.
Η δεύτερη, αφορά την πολιτική της Κ.Α.Π., των ποσοστώσεων και επιδοτήσεων. Με τις ποσοστώσεις στην παραγωγή η Ελλάδα υποχρεώθηκε να έχει εξαρτημένη αγροτική πολιτική και παραγωγή και να υποχρεούται να εισάγει μία σειρά από προϊόντα που είχε και η ίδια την δυνατότητα να παράγει.
Με τις επιδοτήσεις σε συγκεκριμένα προϊόντα έγινε ουσιαστική επιλογή του τι θα παράγει η Ελλάδα. Οι συνεχείς προτροπές και επιδοτήσεις για την αλλοπρόσαλλη συνεχή αντικατάσταση καλλιεργειών επέτεινε το πρόβλημα ουσιαστικής απαξίωσης και πλήρους αποδιοργάνωσης. Υποχρεώθηκε δηλαδή η Ελλάδα σε υποτέλεια, η επιλογή των εν γένει προϊόντων, των καλλιεργειών, των ποσοτήτων και των δυνατοτήτων πέρασε σε ξένα χέρια και ετεροκαθορίζεται σε όλα τα ουσιώδη της στοιχεία.

Το άλλο, εξίσου σημαντικό και αλληλένδετο πλήγμα στην ελληνική αγροτική παραγωγή το προκάλεσε η παγκοσμιοποίηση και η πολιτική του δήθεν «ελεύθερου ανταγωνισμού». Τα αγροτικά προϊόντα έγιναν απρόσωπα χρηματιστηριακά είδη, τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά ως στοιχείο της αξίας τους αμβλύνθηκαν στο έπακρο και επέφεραν καταστροφή στους αγρότες όλων των υπανάπτυκτων άι αναπτυσσόμενων περιοχών του πλανήτη.
Στα πλαίσια λοιπόν της παγκοσμιοποίησης δημιούργησαν διάφορες μεθόδους υποταγής οικονομιών και πληθυσμού- μεταξύ των οποίων πρώτιστα  η αγροτική πολιτική- με αποκορύφωμα την δημιουργία του πρόσφατου codexalimentarius που πλέον έχει τεθεί σε ισχύ και στην Ελλάδα… Με βάση τον κώδικα αυτό απαγορεύεται η μεταξύ των άλλων..η ελεύθερη κηπουρική και η παραγωγή των σπιτικών οργανικών τροφών με στόχο να καταστείλουν όσους θελήσουν να δραπετεύσουν από την παράνοια της Νέας Τάξης, επιστρέφοντας στις μικρές, αυτάρκεις, αγροτικές κοινότητες όπου ο καθένας θα μπορεί τουλάχιστον να παράγει την τροφή γι’ αυτόν, την οικογένειά του και την κοινότητά του.
Μας θέλουν να τρώμε τα άγνωστης ταυτότητας, ποιότητας και σύνθεσης φρούτα και λαχανικά που θα εισάγονται από άγνωστες χώρες και με αδιαφανείς και άγνωστες συνθήκες παραγωγής. Μια ακόμη ύπουλη διάταξη αυτού του νόμου είναι η απαγόρευση φύλαξης σπόρων.
Σήμερα πια καταλαβαίνουμε πως η είσοδος μας στην Ε.Ο.Κ. μετατράπηκε σε προδιαγεγραμμένο σχέδιο για την Ελληνική παραγωγή και τον τόπο μας. Κατέστρεψαν την καλλιέργεια του καπνού, του βαμβακιού, των τεύτλων, απαξίωσαν την ελαιοκαλλιέργεια.... Έτσι ξερίζωσαν και τα οπωροφόρα δέντρα στη Θεσσαλία (Τρίκαλα) για κάτι πενταροδεκάρες τη ρίζα διότι  η Ε.Ε. έτσι ήθελε, την καταστροφή της γεωργίας μας για να μην έχουν οι έλληνες αγρότες πού να σταθούν κι ο έλληνας καταναλωτής να αγοράζει εισαγόμενα προϊόντα και ακριβά. 
Την ίδια εντολή είχαν δώσει και επί Σημίτη για να ξεριζώσουν τις ελιές…. Και πράγματι πολλοίαβοήθητοι και αφελείς το έκαναν και έπαιρναν επιδότηση κοιτώντας μόνο τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα... Αλλά οι περισσότεροι αντιστάθηκαν και έτσι ακυρώθηκε η οδηγία.
Σήμερα ήρθε και η σειρά των αμπελιών αύριο θα είναι κάτι άλλο ….. Πρέπει να καταλάβουν οι αγρότες και ο Ελληνικός λαός ότι εναλλακτικές λύσεις υπήρχαν τόσο σε  επίπεδο οικονομίας γενικότερα όσο και στην αγροτική μας πολιτική και υπεύθυνες για τη μη υλοποίησή τους  ήταν οι κυβερνήσεις από το 1981 και μετά που δεν αντιστάθηκαν στην παγκοσμιοποίηση και δεν εξυπηρέτησαν τα ελληνικά συμφέροντα των αγροτών με μακροπρόθεσμο όραμα και επιστημονική προσέγγιση.  
Οι  αγρότες αφέθηκαν στη προσωπική τους ωφελιμιστική κρίση ενώ οι κυβερνόντες αποδείχτηκαν πειθήνια πιόνια στις επιταγές των πλανητικών αρχηγών της νέα τάξης και της μεταλλαχθείσας Ε.Ε.!!!!!.. Το θέμα αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα θέματα  της πολιτικής που δεν μπορεί να αναπτυχτεί σήμερα εδώ.
Εμπίπτει στα πλαίσια του όλου σχεδίου τρομοκράτησης και ελέγχου του πληθυσμού… Έτσι σήμερα όσο ποτέ άλλοτε είναι επιτακτική η ανάγκη να σκεφτούμε σοβαρά την επιλογή μας στις 17 Ιουνίου 2012 που δεν είναι τίποτα άλλο παρά το ΑΠΛΟ ΔΙΛΗΜΜΑ:  θέλουμε τη συνέχιση της προκαθορισμένης αυτής πολιτικής ή κάτι νέο που θα προκύψει με τη συνεργασία αγροτών και επιστημόνων με βάση  το όραμά μας για μια νέα Ελλάδα αυτάρκη στη πρωτογενή της παραγωγή?
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΦΙΚΤΟ ΟΠΩΣ  ΔΗΛΩΣΕ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΠΑΣΕΓΕΣ πρόσφατα: “Βάσει μελέτης το ποσοστό αυτάρκειας της χώρας μας σε μια σειρά βασικών αγροτικών προϊόντων φυτικής και ζωϊκής παραγωγής διαμορφωνόταν κατά μέσο όρο στο 94% το 2010. Στη φυτική παραγωγή, όπως προκύπτει η αυτάρκεια είναι 99% κατά μέσο όρο και διαφοροποιείται μεταξύ επιμέρους κατηγοριών προϊόντων”…. Η επιλογή δική σας!!!!!
Καθ. Φωτεινή Αθανασοπούλου DVM.,MSc, PhD
Κτηνίατρος, Καθηγήτρια Τμήματος Κτηνιατρικής του Παν/μίου Θεσσαλίας
http://www.trikala.net/news/topika/2012/05/31/trikala-apantisi-tis-foteinis-athanasopoyloy-se-erotisi-toy-wwwtrikalanet-sxe