Η Νέα Ελλάδα προϋποθέτει νέους Έλληνες

Του Αθανάσιου Κατσίμπελη* 
 Όταν το 1974 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, μετά την Επταετία, έθετε τις βάσεις μιας νέας δημοκρατίας στην οποία μεγάλωσε η δική μου γενιά, όλοι οι Έλληνες είχαν την ελπίδα μιας νέας Ελλάδας. Όλοι οι πολιτικοί χώροι οραματίζονταν τότε μια νέα Ελλάδα.

Το ΚΚΕ μάλιστα είχε θέσει ως βασικούς στρατηγικούς στόχους το πέρασμα της Ελλάδας σε πρώτη φάση στο καθεστώς της νέας δημοκρατίας (κατά το πρότυπο των τότε λαϊκών δημοκρατιών), σε δεύτερη στον σοσιαλισμό και σε τρίτη στον κομμουνισμό.

Ακόμα και η εφημερίδα που εξέδωσε το ΚΚΕ αμέσως μετά την Μεταπολίτευση (δεδομένου ότι ο τίτλος της "Αυγής" ανήκε στο ΚΚΕ Εσωτερικού και ο "Ριζοσπάστης" ήταν ακόμη παράνομος) λεγόταν “Νέα Ελλάδα”. "Εμπρός για μια νέα Ελλάδα" φώναζαν εκείνη την εποχή τα μέλη του ΚΚΕ στις διαδηλώσεις.  Τιμωρία,  κάθαρση και  αποκατάσταση ζητούσε το ΠΑΣΟΚ στη διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη μαζί με ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ - ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ- ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ. Τη θεμελίωση “στον τόπο μας της αληθινής και συγχρόνου δημοκρατίας” ζητούσε η Νέα Δημοκρατία. Τα ίδια ζητούν και οι Έλληνες σήμερα.

      Η δική μου γενιά, η “γενιά της Μεταπολίτευσης”  γεννήθηκε σε μια Ελλάδα διαφορετική τόσο από την Ελλάδα που μεγαλώνει η σημερινή νέα γενιά των Ελλήνων όσο και από την Ελλάδα των προηγούμενων γενιών που βίωσαν εμφυλίους, διχασμούς και πολέμους. Κι όμως σήμερα, την εποχή της “Νέας Μεταπολίτευσης”,  τα κόμματα επανέρχονται στα συνθήματα του 1974 και μιλάνε για μια “Νέα Ελλάδα”. Υπάρχει ήδη κόμμα αναγνωρισμένο από τον Άρειο Πάγο που λέγεται “Νέα Ελλάδα”, το κόμμα του Ανδρέα Λοβέρδου  που λέγεται “Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα” αλλά και το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας που είχε στο τελευταίο του συνέδριο ως κεντρικό σύνθημα τη φράση “Νέα Ελλάδα”. Ακόμα  όμως και ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στην τελευταία ομιλία του στην Πάτρα  έθεσε ως στόχο :“Να ξαναχτίσουμε τη πατρίδα μας”, φυσικά για την Ελλάδα μιλούσε κι αυτός.

     Δεν γνωρίζω αν το σύνθημα της “Νέας Ελλάδας” από μόνο του, χωρίς συγκεκριμένο κοινό όραμα,  συγκινεί τους νέους ανθρώπους, αυτό εξάλλου είναι δουλειά των δημοσκόπων να το διαπιστώσουν, αλλά είμαι σίγουρος πως δεν λέει τίποτα στους περισσότερους Έλληνες που αγωνιούν περισσότερο για το δικό τους μέλλον, το μέλλον των παιδιών τους  και την επιβίωσή τους στα σημερινά και τα ακόμα δυσκολότερα επόμενα, δυστυχισμένα χρόνια του Μνημονίου...!!

     Την Νέα Ελλάδα του, τη φαντάζεται ο καθένας όπως θέλει. Χωρίς έλληνες όμως, πώς μπορεί άραγε να υπάρξει μια “Νέα Ελλάδα”;

     Στην Ελλάδα σήμερα η δημιουργία οικογένειας, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, είναι αδύνατη για τους νέους ανθρώπους. Μέχρι και η υπέρμαχος του Μνημονίου κ. Όλγα Τρέμη δάκρυσε γιατί τώρα κατάλαβε  πως στην Ελλάδα άνθρωποι πεινάνε, παιδιά δυστυχούν, εργαζόμενοι δεν πληρώνονται. Οι γεννήσεις έχουν μειωθεί δραματικά, γεγονός που σε συνδυασμό με την αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης κάνει τους επιστήμονες να μιλούν για γήρανση του πληθυσμού.

Ποιοι λοιπόν θα χτίσουν τη “Νέα Ελλάδα”;

Μεταξύ 2009 και 2010 οι γεννήσεις παρουσίασαν μείωση κατά 3.167 νεογνά, με τους ειδικούς να χαρακτηρίζουν την τελευταία δεκαετία τη χειρότερη δημογραφικά περίοδο από το 1940.

    Ιδιαίτερα ανησυχητικός είναι και ο δείκτης γονιμότητας στην Ελλάδα, κυμαινόμενος γύρω στο 1,39 και για τις αμιγώς Ελληνίδες υπηκόους ίσως και κάτω από το 1, που κατατάσσει την Ελλάδα στην 199η θέση επί 220 χωρών (ο δείκτης γονιμότητας για να αντιπροσωπεύει την ομαλή αναπαραγωγή του ανθρώπινου είδους πρέπει να είναι πάνω από 2,1).Επίσης, η σύγκριση των δεικτών γεννήσεων και θανάτων στην Ελλάδα δείχνει ότι ο δείκτης θανάτων (0,93%) σχεδόν ταυτίζεται με τον δείκτη γεννήσεων (0,98%).

Σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, το 2011, οι γεννήσεις στην Ελλάδα ήταν 106.777 και οι θάνατοι 110.729.

Η υπογεννητικότητα στη χώρα μας (άλλοι θα το έλεγαν και μια άλλου τύπου γενοκτονία) σε συνδυασμό με την αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης, οδηγεί όχι μόνο στη μείωση του μεγέθους του πληθυσμού, αλλά και σε δημογραφική γήρανση με όλα τα επακόλουθα για την οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας, ενώ η δημογραφική γήρανση σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση επιφέρει σημαντικά προβλήματα στο σύστημα υγείας, καθώς και στο σύστημα κοινωνικών ασφαλίσεων. Ποιοι θα δουλεύουν σε αυτή τη χώρα για να πληρώνονται οι συντάξεις;

Η οικονομική κρίση έχει πολλές ανεπιθύμητες επιπτώσεις στην κοινωνία και ειδικότερα στις χαμηλότερες οικονομικές τάξεις που καλούνται να επιβιώσουν σε συνθήκες αυξανόμενης φτώχειας και εξάρτησης από ένα σύστημα υγείας που αντιμετωπίζει αυξανόμενη ζήτηση για υπηρεσίες υγείας, λόγω της δημογραφικής γήρανσης-, συνεχείς περικοπές δαπανών, σημαντικές ελλείψεις σε υγειονομικό υλικό και υποδομές και αυξανόμενη οικονομική ανασφάλεια. Οι ανισότητες υγείας έχουν επιδεινωθεί, πλήττοντας κυρίως τους ηλικιωμένους, τον νεανικό πληθυσμό και τις γυναίκες. Όλα τα παραπάνω τα τόνισαν πρόσφατα οι Έλληνες επιστήμονες αλλά δεν γνωρίζω να ασχολήθηκε με τις παραπάνω διαπιστώσεις κανένα κόμμα και κανένας πολιτικός.

     Τι θα γίνει  σε αυτή τη “Νέα Ελλάδα”; Ποιοι θα εργαστούν για να την χτίσουν; Πώς θα προστατευτούν οι αδύνατοι;

Η Ανάπτυξη  θα έρθει όταν σε αυτή τη χώρα αρχίσουν να γεννιούνται παιδιά. Τότε θα καταλάβουμε πως ήρθε.

Η Ανάπτυξη θα έρθει όταν ξαναδούμε το χαμόγελο στα νέα παιδιά που νιώθουν πως δεν έχουν μέλλον  και πάνε στο εξωτερικό σαν την πρώτη των Πανελληνίων που έφυγε αμέσως για τη Γερμανία.

Η Ανάπτυξη θα έρθει όταν οι πολιτικοί μας πάρουν μέτρα για την προστασία της οικογένειας τόσο αυτής με τα λίγα παιδιά όσο και της πολύτεκνης οικογένειας.

Η Ανάπτυξη θα έρθει όταν οι νέοι μας επιστρέψουν στη Επαρχία και ζωντανέψουν τα χωριά μας.

Η Νέα Ελλάδα προϋποθέτει λοιπόν νέους Έλληνες.

Ο Οδυσσέας Ελύτης έγραψε πως “Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις”

το πολιτικό μας, όμως, προσωπικό θα πρέπει να αναρωτηθεί επιτέλους αλλά κι εμείς να αποφασίσουμε :

Ποιος θα μαζέψει τις ελιές; Ποιος θα καλλιεργήσει τα αμπέλια και ποιοι θα αποτελέσουν το πλήρωμα και τον κυβερνήτη του καραβιού μας;

 

*Δάσκαλος-Μ.Εd, Νομικός

eproini.gr