Αφέλειες…

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΕΙΧΕ τους φίλους του ο Α. Παπανδρέου. Πιστούς, φανατικούς και ιδεολόγους. Και το 50% των ελλήνων ψηφοφόρων. Είχε τους (φανερούς) αντιπάλους και τους κρυφούς εχθρούς του. Καθυβρίστηκε όσο κανένας άνθρωπος και πρωθυπουργός από…Τύπους των Ρίζων και σε πρωτοσέλιδα τύπου «Πεθαίνει ο απατεώνας», είτε «ο φαύλος» (Έθνος).

ΚΑΙ τι έκαναν οι αφανέρωτοι εσωκομματικοί εχθροί του με τα ανομολόγητα σχέδια; Σοφίστηκαν τα μυστικά δείπνα, τα «επάνδρωσαν» και τα δρομολόγησαν. Νωρίς, έγκαιρα και πολύ πριν ο Ανδρέας παραδώσει την εξουσία και το…πνεύμα. Με την μυστικότητα που επέβαλλε η πονηρία του κ. Σημίτη και των συνδαιτυμόνων που τον περιέβαλλαν. Και κατασπάραξαν (Πάγκαλος, Βάσω, Αυγερινός) τον άνθρωπο που τους κατέστησε διακριτούς απ’ τον…θυρωρό τους, διαμοιράστηκαν τα ιμάτιά του κι έγινε ο «Εκσυγχρονισμός» εξουσία και…ιδεολογία.

ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΑΝ οι συνδαιτυμόνες Υπουργεία και ο Άκης πρωτοπαλλήκαρο (και) του νέου Αρχηγού. Και ο…Γιατρός; Εξαφανισμένος ο κ. Αυγερινός για τη λήθη του και για την αποτοξίνωσή μας, ξαναβγαίνει στο φως του Ήλιου κρατώντας το βιβλίο του που θέλει τον Ανδρέα…καταθλιπτικό(!).

Η συνέχεια ανάλογη της αρχής και οι τα εκσυγχρονιστικά ήθη προσαρμοσμένα στην πολιτική ηθική του κ. Σημίτη. Στην πονηρία και την πρακτική του. Και, βέβαια, δεν έδρασε…αυτοπροσώπως, ωστόσο, έχει την ευθύνη. Για τα έργα και τις παραλήψεις ανθρώπων του άμεσου περιβάλλοντος, που έδρασαν κάτω απ’ τη μύτη του.

Ο κ. Τσοχατζόπουλος είναι υπόδικος, είναι και…αφελής. Χρόνια δίπλα του και δεν πήρε μυρουδιά από «Σημίτειο» πρακτική, δεν μέτρησε την πονηρία του. Κι ούτε το πρόσεξε πως είναι «εξαφανισμένος» αλά…Κώστα Καραμανλή, «φυλάγοντας τα ρούχα του γιας να’ χει τα μισά» και φυλασσόμενος στην κατοικία του.

ΘΑ μας «φώτιζε», αν προσήρχετο στη δίκη. Θα τον ρωτούσαν και θα (επ)εξηγούσε διευκολύνοντας στην αναζήτηση της αλήθειας. Ωστόσο, είναι αρκούντως πονηρός ο τ. Πρωθυπουργός και υπερβαλλόντως…αφελής(;) ο κ. Τσοχατζόπουλο. Ρομαντικός και απελπισμένος. Εγκαταλείπει το εδώλιο φορτωμένος (a priori) ενοχές και ο κ. Σημίτης ξέμακρος παρατηρητής, απαθής και ανθυπομειδιών υπό τον…μύστακα, άκαρδος και άφιλος στον πρώην στενό συνεργάτη του. Οσμίστηκε τον «κίνδυνο» που μύρισε μπαρούτι, αποφεύγει τις κακοτοπιές και…βγάλ ‘ τα πέρα μόνος σου, κ. Άκη.

ΤΑ δικαστήρια ψάχνουν την αλήθεια μέσα από διαδρομές της μίζας κι εμείς την πολιτική ευθύνη του κ. Σημίτη, γραδάροντας την εντιμότητα και τα ψαχουλεύοντας την πολιτική ηθική του.

Και; Πολύ θα…περιμένουμε.